7/11/1913: Έρχεται στη ζωή ο Αλμπέρ Καμύ.
«Αναγνωρίζω μόνο ένα καθήκον· αυτό είναι ν’ αγαπώ».
«Ανθολόγιο Ιδεών» (επιμ.: Ι. Ευαγγέλου, Μ. Κώνστα), εκδόσεις Ιωλκός, σελ. 182.
***
Γεννήθηκε στις 7 Νοεμβρίου του 1913 στην Αλγερία, από φτωχούς γονείς. Ο πατέρας του ήταν χωρικός και εργαζόταν για έναν έμπορο κρασιού, τον Σεπτέμβρη όμως του 1914 επιστρατεύτηκε για τα μέτωπα του Α’ Π. Π. Ο θάνατός του τον επόμενο μήνα στο πεδίο της μάχης θα στερήσει από τον Καμύ και τον αδερφό του την πατρική φιγούρα και θα βυθίσει ακόμη περισσότερο την οικογένεια στην ανέχεια. Ο Αλμπέρ θα γνωρίσει, έτσι, τον πατέρα του μόνο μέσα από μια φωτογραφία και από την αφήγηση της έντονης αποστροφής που είχε επιδείξει απέναντι σε μια εκτέλεση.
Αφού μετακόμισε με την οικογένειά του στο Αλγέρι, ως νεαρός έδειξε έντονο ενδιαφέρον για τον αθλητισμό, κυρίως για το ποδόσφαιρο, με το οποίο ασχολήθηκε σε όλα του τα σχολικά και φοιτητικά χρόνια, φτάνοντας στο σημείο να λάβει προτάσεις από δύο ομάδες για να παίξει επαγγελματικά, τις οποίες όμως απέρριψε.
Ξεκίνησε να γράφει νεότατος, ήδη το 1932 κείμενά του δημοσιεύονται στο περιοδικό Sud. Αφού πήρε το απολυτήριο λυκείου, συνεχίζει τις σπουδές του στη φιλολογία λαμβάνοντας το ανώτατο πτυχίο με σκοπό να ασχοληθεί με τη διδασκαλία, σχέδιο που του καταρρίπτει η προσβολή του από φυματίωση. Μην έχοντας άλλη επιλογή, εγκαταλείπει το πατρικό του και μετακομίζει σε έναν θείο του, χασάπη, από όπου αργότερα θα φύγει και πάλι για να μείνει μόνος. Για να κερδίζει τα προς το ζην παρέδιδε ιδιαίτερα μαθήματα και καταπιάνεται με οποιαδήποτε άλλη δουλειά μπορούσε να βρει.
Την ίδια περίοδο αποφασίζει να παρακολουθήσει μαθήματα φιλοσοφίας και μέχρι το 1936 έχει λάβει προπτυχιακές και πτυχιακές πιστοποιήσεις στον τομέα. Με το ξέσπασμα του Β’ Π. Π. εντάσσεται στη Γαλλική αντίσταση με σκοπό την απελευθέρωση του Παρισιού από τις ναζιστικές δυνάμεις, περίοδος κατά την οποία γνωρίζει και τον Ζαν-Πολ Σαρτρ. Την εποχή αυτή και οι δύο έγραψαν και δημοσίευσαν πολιτικά κείμενα σχολιάζοντας τα τεκταινόμενα, ενώ ο Καμύ υπήρξε ένας από τους λίγους δυτικούς δημοσιογράφους που επέκριναν τη χρήση της ατομικής βόμβας από τους Αμερικανούς το 1945.
Το 1943 αρχίζει να εργάζεται στον εκδοτικό οίκο Gallimard και αναλαμβάνει τη διαχείριση της εφημερίδας Combat, θέση την οποία θα εγκαταλείψει το 1947 λόγω διαφωνίας με τη συντακτική ομάδα της εφημερίδας. Η πολιτική του δράση ξεκίνησε αμέσως μετά τα μαθητικά του χρόνια, με την ένταξη στο Κομμουνιστικό κόμμα, και εν συνεχεία στο Αλγερινό Λαϊκό κόμμα, προτού συσχετιστεί τελικά με το Γαλλικό αναρχικό κίνημα. Όντας επίσης αυστηρός κριτής της κομμουνιστικής θεωρίας, οδηγείται τελικά σε ρήξη με τον Σαρτρ το 1952.
Στην προσωπική του ζωή, παρόλο που κατέκρινε τη συνθήκη του γάμου, παντρεύτηκε και χώρισε δύο φορές σε νεαρή ηλικία. Στις 4 Ιανουαρίου 1960 βρίσκει τραγικό θάνατο σε αυτοκινητικό δυστύχημα, προτού καν συμπληρώσει τα 47 του χρόνια.
Πηγή: {στίξη}
Κανένα προϊόν στο καλάθι σας.