Ο Εμίλ Ζολά καταδικάζεται σε φυλάκιση

23/2/1898: Ο Γάλλος συγγραφέας Εμίλ Ζολά καταδικάζεται σε φυλάκιση μετά την παρέμβασή του για την αφύπνιση της κοινής γνώμης και τη δικαίωση του Ντρέιφους. Είχε προηγηθεί η δημοσίευση του συγκλονιστικού κειμένου «Κατηγορώ».

«Τέχνη είναι η φύση ιδωμένη μέσα από μια ιδιοσυγκρασία»

Εμίλ Ζολά, «Ανθολόγιο Ιδεών», [επιμ.: Ι. Ευαγγέλου, Μ. Κώνστα], εκδ. Ιωλκός σελ. 291.

***

Ο Εμίλ Ζολά ήταν Γάλλος συγγραφέας, από τους κύριους εκπροσώπους του νατουραλισμού, ο οποίος έπαιξε σημαντικό ρόλο στην κοινωνική και πολιτική ζωή της εποχής του, τόσο με το έργο του όσο και με την ανάμειξή του στην υπόθεση «Ντρέιφους». Γεννήθηκε στις 2 Απριλίου του 1840 στο Παρίσι και έζησε τα παιδικά του χρόνια στο Άιξ της Προβηγκίας. Η μητέρα τον ήθελε νομικό όμως απέτυχε 2 φορές στις εξετάσεις και βρέθηκε να ζει μόνος σε μια σκοτεινή σοφίτα όπου ξεκίνησε να γράφει και να ζει χωρίς χρήματα, συχνότατα πεινασμένος. Είχε φτάσει στα όρια της απόλυτης εξαθλίωσης όταν έναν συνάδελφος του πατέρα του τού βρήκε μια θέση κλητήρα σε εκδοτικό οίκο, κακοπληρωμένη μεν δουλειά αλλά ικανή να του παρέχει ένα πιάτο φαΐ και ένα μικρό διαμέρισμα όπου έμεινε με την μητέρα του.

Αφοσίωση στο γράψιμο

Στα 24 του τελειώνει το πρώτο του μυθιστόρημα, στα 27 το δεύτερο ενώ έχει αρχίσει να στέλνει άρθρα του και σε εφημερίδες βγάζοντας κάποια χρήματα, οπότε παραιτείται από τη θέση του κλητήρα και αφοσιώνεται στο γράψιμο. Το 1870 παντρεύεται την Αλεξαντρίν και το 1877, μετά από διάφορα βιβλία που είχαν μικρό αντίκτυπο, με το έργο «Η ταβέρνα», στο οποίο περιγράφονται τα προβλήματα των φτωχών και των αλκοολικών, γνωρίζει μεγάλη επιτυχία και γίνεται γνωστός σε όλη την Γαλλία. Έκτοτε έγραψε πολλά αριστουργήματα, μεταξύ άλλων, το «Νανά» (1880), «Ζερμινάλ» (1885) και έγινε ο σημαντικότερος λογοτέχνης, που καταπιάστηκε με τα κοινωνικά προβλήματα της εποχής.

Αποκτάει οπαδούς που τον θεωρούν δάσκαλο του νατουραλισμού, σύμφωνα με τον όρο που ο ίδιος είχε χρησιμοποιήσει για το ρεαλιστικό γράψιμο, συγχρόνως όμως κάνει και εχθρούς γιατί επικρίνει την αδικία, περιγράφει τις κακουχίες και τον βασανισμό του λαού, την λαϊκή εξαθλίωση κάτω από την βαρβαρότητα της ολιγαρχίας. Το 1889 ξεσκεπάζει την μηχανορραφία που είχε καταδικάσει τον αθώο Ντρέιφους, δημοσιεύοντας στην εφημερίδα «Αυγή» το περίφημο «Κατηγορώ». Οι εχθροί του πολλαπλασιάστηκαν σε μία μέρα, εφημερίδες ξεκίνησαν να τον χτυπούν και να μποϊκοτάρουν τα βιβλία του, μέχρι και τον ίδιο προπηλάκισαν και απείλησαν, όμως κατάφερε να γίνει αναθεώρηση της δίκης.

Ο Ντρέιφους θα αθωωθεί και η αλήθεια θα λάμψει, ενώ εξαιτίας της υπόθεσης θα δημιουργηθεί στην κοινωνία ένα μέτωπο που θα πετύχει τον εκδημοκρατισμό του συστήματος, την περιθωριοποίηση των ακροδεξιών στοιχείων και τον χωρισμό της εκκλησίας από το κράτος. Ο Ζολά, ωστόσο, δεν έζησε να δει τις αλλαγές, αφού πέθανε το 1902 από αναθυμιάσεις της σόμπας στην κρεβατοκάμαρα του.

Πηγή: Hall of People