Η ποιητική συλλογή «Η τελευταία γυναίκα του σπιτιού» (εκδόσεις Ιωλκός, 2024), της Μαίρης Αντωναράκου, μόλις κυκλοφόρησε.
*
Του πόνου τ’ αγρίμι
Τα περασμένα, απόψε, εμπρός μου παρελαύνουν
κι ούτε να κλάψω δεν μπορώ ούτε να νιώσω πόνο.
Μονάχα η όσφρηση θυμίζει, πως ό,τι έζησα μαζί σου,
έχει μουχλιάσει· κι η γεύση μου αδίκως προσπαθεί
την πίκρα που με κέρασες, στη μνήμη να μου φέρει.
Ούτε του πόνου τη γλυκύτατη ηδονή
δεν ήσουν άντρας αρκετά να μου προσφέρεις
και, δυστυχώς, ξέρω πως δε θα αντιληφθείς
του ποιήματος αυτού την κατακλείδα.
Με έκανες να κλάψω την πιο λάθος στιγμή
και τη σωστή, ανίκανη να ρίξω, έστω ένα δάκρυ,
κι ακόμα κι αν στα πόδια μου άψυχος βρεθείς,
για μένα, θα ’σαι πάντα ασυγχώρητος.
«Η τελευταία γυναίκα του σπιτιού», Μαίρη Αντωναράκου, εκδ. Ιωλκός, 2024, σελ. 21
***
Για το βιβλίο
***