Βιβλία των εκδόσεων Ιωλκός στο ΣΚΑΪ 100,3

Καθημερινές ιστορίες· από το σήμερα, το παρελθόν, ακόμα κι από το μέλλον, που μπορεί να είναι πιο κοντά απ’ όσο νομίζουμε. Συνδετικός κρίκος των ιστοριών είναι οι σχέσεις κι όσα τις προσδιορίζουν· τα μικρά πράγματα και τα μεγαλύτερα. Ερωτικές, σχολικές, αδερφικές, επαγγελματικές· σχέσεις πάθους, οργής, μίσους, σχέσεις με τον εαυτό μας, με ανθρώπους, με την απώλειά τους, με το Θεό, με το πεπρωμένο.

Αυτό που μένει στο τέλος, όμως, είναι ένα· μια απλή κι όμορφη ιστορία στο διάβα του διάφανου χρόνου.

Ιστορίες που συνέβησαν, συμβαίνουν. Πιθανόν να συμβούν. Ο άνθρωπος κυνηγάει το όνειρο, μετρά το ριζικό του, μάχεται με τη λογική. Κάποτε άθυρμα των επιλογών του. Κρίνεται αυστηρά από το κοινωνικό περιβάλλον του. Έρωτας και θάνατος. Τα σύνορα της ζωής και στη μέση ο άνθρωπος που αναζητά το νόημά της. Να βρει μία πρόφαση για να συνεχίσει τον αγώνα της. Μ’ ελπίδα.

Δώδεκα διηγήματα, δώδεκα κομμάτια ενός παζλ, μιας ιδιαίτερης προσωπικότητας προερχόμενα από το σκοτεινό υποσυνείδητο, το φαντασιακό μέλλον, το σκληρά αληθινό παρελθόν, την υποκειμενική πραγματικότητα. Συνεκτικό στοιχείο τους η αιώνια πάλη έλξης–απώθησης, απόστασης ή ταύτισης με την κληρονομική μας φύση.

Με πόσα κομμάτια συμπληρώνεται η ζωή μας;

Πού και πώς θα ανακαλυφθεί εκείνο το κρίσιμα τελευταίο που συμπληρώνει τον ατομικό μας γρίφο;

Η αναγνωστική μετάβαση εντός πολλών διαστάσεων χρόνου, χώρου, ρόλων μάς βοηθάει να τολμήσουμε αυτή την αναζήτηση.

Η συλλογή είναι προσπάθεια παρέκβασης απ’ το ολισθηρό μέτρημα του υπολοίπου περιγράφοντας την αλληλοσύνδεση των φαινομενικά αντίθετων δυνάμεων.

Ο ποιητής προεκτείνει τις εικόνες πέρα από την εμβέλεια του βλέμματος στην ενδοχώρα του μη αντιληπτού. Εστιάζει στη σκοτεινή ύλη, το συνδετικό ιστό του φωτός και του αέναου κύκλου μέχρι το φέγγισμα της ευεργετικής αλήθειας μιας παράλογης παραίσθησης.

Ένα ταξίδι στο βυθό με προορισμό την επιφάνεια.

Η συλλογή αποτελείται από 42 ποιήματα. Δομείται από 9 επιμέρους θεματικές ενότητες, οι οποίες αντιστοιχούν σε γεωγραφικούς σταθμούς και μια τελική κατάδυση, κατά τη διάρκεια ενός φανταστικού, πνευματικού ταξιδιού που αναδεικνύει τον εσώτερο εαυτό με αφορμή κι έμπνευση την παρατήρηση του πραγματικού κόσμου της Μεσογείου.

Μία ξεχωριστή περιήγηση στις αυλές και τους κήπους αρχαιολογικών μουσείων της χώρας, όπου ακόμη και οι τακτικοί επισκέπτες τους συνήθως περνούν το λιγότερο χρόνο. Ο φωτογραφικός φακός αναζητά την οπτική ποίηση στα σπαράγματα που ανασαίνουν εκεί ενώ η γαλήνη των χώρων μάς αφήνει ν’ αφουγκραστούμε απόηχους της ιστορικότητας κάθε τόπου, που έρχονται από μακριά για να συνομιλήσουν με τις εικόνες.