Οι ποιητικές συλλογές «Ροές και θρομβώσεις» (εκδόσεις Ιωλκός, 2021), της Ευδοκίας Ζορπίδου και «Πρώτη δημοτικού και άλλα» (εκδόσεις Ιωλκός, 2019), του Νίκου Παπάνα, παρουσιάζονται από την @elen.kon1 (Instagram).
Λίγα λόγια για τα βιβλία:
Ροές και θρομβώσεις
Καθαρή φωνή που ρέει με τους παλμούς της εποχής και τους μετουσιώνει σε ποίηση.
Με γλωσσική δύναμη και ικανότητα απόδοσης εικόνων, η δημιουργός αποδιώχνει τα περιττά, τα δήθεν χρειώδη για να μείνει η ουσία, απαλλαγμένη από φτιασίδια και στολίγματα.
Για να μη θρομβώνουμε τα όνειρά μας. Να μην αφυδατώνουμε τα θέλω μας. Να μην αποχαυνώνεται η δημιουργικότητά μας.
Πρώτη δημοτικού και άλλα
Μια συλλογή, δύο ποιητικές ενότητες. Γραφή με στοιχεία λυρισμού, άλλοτε φανερού κι άλλοτε δήθεν συγκρατημένου. Κύριοι άξονές της ο έρωτας και η ποίηση. Το ανεκπλήρωτο, το ανέφικτο, το ανώριμο, το εφήμερο – αυτά είναι τα κύρια γνωρίσματα της πρώτης ενότητας. Η δεύτερη πάλι παρουσιάζεται πότε ως παιδίσκη και πότε ως έντεχνη παραμυθία.
***
Η ποιήτρια μας θυμίζει πως ένα έργο δεν χρειάζεται να είναι πολύπλοκο για να φτάσει στον στόχο του. Ίσως η επιτυχία έγκειται εκεί, στο ότι προσπερνά την ανάγκη εξηγήσεων χωρίς αυτό να σημαίνει την έλλειψη πολυεπίπεδου νοήματος. Παράλληλα θίγει ζητήματα ηθικής ακεραιότητας και ανθρώπινων αξιών εκφράζοντας τις διατυπώσεις της σημερινής εποχής.
(…) Ο δικός μας Θεός, εξάλλου, πλήρωσε το τίμημα
για να κοιμόμαστε ήσυχοι.
Εμείς -ως γνωστόν- δε φταίξαμε σε τίποτα
Αυτοί
δεν έχουν τον Θεό τους!
Για μένα η συλλογή αυτή περιλαμβάνεται σε αυτό που αποκαλώ καλή ποίηση, η οποία εξημερεύοντας τα πάθη αποτελεί μια αυτόνομη εμπειρία. Ο αποδέκτης είναι σε θέση να βιώσει μία σειρά από εικόνες και στοχασμούς που τελικά θα αποτελέσουν την οδό προς λεπτότερες πραγματικότητες.
Μαζεύουμε σωρηδόν σουβενίρ
απ’ τον τόπο
της τελικής επίσκεψης.
Η Ευδοκία Ζορπίδου φέρει μια ανύποτακτη διάθεση έχοντας ήδη συλλάβει την ενιαία εικόνα. Το ύφος της έχει απαλλαχθεί από τα περιττά στολίδια και οι λέξεις εξυπηρετούν το τελικό νόημα. Ο αναγνώστης αντιλαμβάνεται τη φιλοσοφική διαλεκτικότητα του κειμένου της και βαδίζει μέσα στην εκφραστική της μεταβλητότητα.
Κριτική της Χριστίνας Χανιώτου (@dreama_project)
***
«…Ο ποιητής μοιάζει να πισωδρομεί χρονικά, να επιστρέφει ποιητικά δηλαδή σε ένα παρελθόν που λειτουργεί ως καταφύγιο ανέγγιχτων και ακριβών συναισθημάτων, μοναδικών και ευγενικών πόθων σε μια προσπάθεια περιφρούρησης και διατήρησης της διαφάνειας της προσωπικής του ταυτότητας στο παρόν και ταυτόχρονα σε μια προσπάθεια εσωτερικής περιπλάνησης, που τον οδηγεί στην κατάκτηση της αυτογνωσίας. Το ποιητικό υποκείμενο δοκιμάζει πολλές φορές το αίσθημα της ματαίωσης των ευγενών προσδοκιών του, αλλά σε καμία περίπτωση δεν τις θυσιάζει υποκύπτοντας στην βίαιη ενηλικίωση, που ισοδυναμεί ουσιαστικά με ακύρωση του ιδεαλισμού του. Οι φόβοι και οι αγωνίες με την ενηλικίωση είναι ξεκάθαροι:
Γιατί, άραγε, τώρα που – επιτέλους – μεγαλώνω
να μην είναι κι η αγάπη μου για σένα πιο μεγάλη;
Όταν μεγαλώσω, φοβάμαι ότι θα σε προδώσω
κι όταν το μετανιώσω, θα ‘ναι αργά….»
Πηγή | Copyright: http://www.periou.gr | Κωνσταντίνος Γεωργίου
* Για όλες τις ποιητικές συλλογές των εκδόσεων Ιωλκός ακολουθήστε τον παρακάτω σύνδεσμο:
https://iolcos.gr/eshop/katigoria/poiisi/
Κανένα προϊόν στο καλάθι σας.