Οι εκδόσεις Ιωλκός συμμετέχουν στην 42η Διεθνή Έκθεση Βιβλίου της Σάρτζα στο Ελληνικό Περίπτερο του Υπουργείου Πολιτισμού (N25, Αίθουσα 6) του Greece – International Book Fairs με τους παρακάτω τίτλους:
Άπελπις | Άρης Κτενάς
Την εποχή που το Βυζάντιο ξεθωριάζει, έναν αιώνα πριν αλλάξει χέρια και πνοή, σε καιρό φονικής πανδημίας, ο μουσουλμάνος Ισμαήλ, με τη σιγουριά πως θα είναι σύντομα νεκρός, ματαιοπονεί και διηγείται μία ιστορία για το ανθρώπινο κυνήγι, τα πάθη, τη θέση μας σε μια άναρχη κοινωνία, τις κατακτήσεις των γυναικείων μυαλών και την προσωπική λύτρωση. Περνά μέσα από τον ιστορικά ημιφωτισμένο και παραγκωνισμένο κόσμο του 14ου αιώνα, στην καθολική κι επαναλαμβανόμενη Iστορία του ανθρώπου. Μεσήλικας και πολιορκημένος πια από τους εχθρούς του, προδομένος από τις επιλογές του, δεν του μένει παρά μία απέλπιδα προσπάθεια: Να αφήσει τον αναγνώστη να αποφασίσει για την τύχη του, μέσα από δύο επιστολές. Η μία για να σωθεί. Η δεύτερη για να πει την αλήθεια. Οι αναγνώστες θα διαβάσουν και τις δύο;
Επτά και μισή λύπη | Ελένη Παπανδρέου
Επτά και μισή λύπη έδειξε ο δείκτης.
Στη μέση της πλατείας ένα χελιδόνι ξυπνά. Στα φτερά του κάκτοι στρογγυλοί σαν βράχοι και ποτάμια της Σαχάρας. Θα μπορούσε να είναι καλοκαίρι. Κλείνει τα μάτια. Ακόμα έχει καιρό να γίνει σύννεφο.
Στις τέσσερις φύσαγε βοριάς, στις πέντε, το παιδί έφερε ένα χαρτόνι σύννεφα. Μισά τα έκρυψε στις τσέπες του, μισά τα χάρισε στον ορίζοντα.
Πόρνη και πατρίδα η πόλη αυτή δίνεται σε όλους και σε κανέναν. Τι κι αν καθαρίζεις όλες τις κρύπτες της ψυχής; Πάντα μια γωνία, πάντα μια λέξη χωρίς ήλιο στέκει στη μέση μιας άγνωστης μέρας.
Δείγματα γραφής από το τρίτο ποιητικό έργο «Επτά και μισή λύπη» της Ελένης Παπανδρέου.
Κόκκινο κουκούλι | Βάσω Σπηλιοπούλου
Μάρκο Πόλο | Κοσμάς Πολίτης
Οι καλοί πεζοπόροι | Μαρία Καλιόρη
Οι ήρωες έρχονται αντιμέτωποι με αναμνήσεις, γρίφους και μυστικά. Το παρελθόν ορθώνεται ως τοίχος, αλλά κι ως λύση στο παρόν. Οι καλοί πεζοπόροι καλούνται να διανύσουν αποστάσεις στο χώρο και στο χρόνο, να μετακινηθούν ψυχικά και σωματικά, για ν’αντιπαλέψουν το τετελεσμένο, το ανεπίστρεπτο της ζωής, μέσα σε στιγμές που το προσωπικό βίωμα συναντιέται με την πύκνωση της Ιστορίας.
Οι προστάτες | Φοίβος Οικονομίδης
Ουρλιαχτά με σιγαστήρα | Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης
Eκατό Έλληνες ποιητές, εκατό ελληνικά ποιήματα. Ο ανθολόγος οργανώνει έναν Μαραθώνιο Ποίησης ως ένας dj σ’ ολονύκτιο rave party τσέπης, σ᾽ ένα θαλπερό διαμέρισμα στην Κυψέλη, με φίλες και φίλους, με ρακές και κρασί, με ελιές και όσπρια, με βλέμματα ξαναμμένα και ανάκατες μουσικές στο βάθος. Δίπλα του τρεις ντάνες ποιητικές συλλογές, τρεις εποχές. Τα πρώτα διαβάσματα, αρχικά, η εποχή της ωραίας αθωότητας. Το πέρασμα σε μια διαλεκτική του εγώ με το εμείς, κατόπιν. Τέλος, όσα κατάφεραν να εκφράσουν οι συναγμένοι στο πάρτι. Τα ποιήματα που παίζει στο νοερό πικάπ ο ανθολόγος dj είναι και μια εκδρομή στο παρελθόν. Μια παλλόμενη υπενθύμιση όσων αγαπήθηκαν. Μερικά ήσαν και συνθήματα. Κώδικες υπόγειας συνεννόησης. Άλλα ήσαν κηδειόχαρτα και προκηρύξεις και άλλα ουρλιαχτό στα ερείπια μιας εποχής που όλους μάς σημάδεψε.
Προαύλια | Σπύρος Λάμπρου
Μία ξεχωριστή περιήγηση στις αυλές και τους κήπους αρχαιολογικών μουσείων της χώρας, όπου ακόμη και οι τακτικοί επισκέπτες τους συνήθως περνούν το λιγότερο χρόνο. Ο φωτογραφικός φακός αναζητά την οπτική ποίηση στα σπαράγματα που ανασαίνουν εκεί ενώ η γαλήνη των χώρων μάς αφήνει ν’ αφουγκραστούμε απόηχους της ιστορικότητας κάθε τόπου, που έρχονται από μακριά για να συνομιλήσουν με τις εικόνες.
Σε πτώση δοτική | Κωνσταντίνος Γεωργίου
Τα προμηθή | Χρήστος Τζανάκος
Στη δεύτερη ποιητική συλλογή του Χρήστου Τζανάκου, αφέλειες ψελλίζουν στην μνήμη… στην ονείρωξη την εκπνοή. Η σκηνή ανοίγει σε βεστιάρια σεληνιακά με γίγαντες νύφες να απλώνονται στο Οροπέδιο του Βώλακα. Εκεί, οι Ληνοβάτες γονατίζουν μπροστά στο όνειδος του πλειστηριασμού καθώς μια πυγολαμπίδα βαπτίζει την παύση στο καρνάγιο ψυχικών αναζητήσεων. Τα Προμηθή διαχέουν με πρόθεση αφοριστική το αειφώς εδώ στο θάμβος του νοερού που τα βήματα αγκυλώνονται στα καρμικά. Η νέα αυτή ποιητική συλλογή μάς υπόσχεται το ταξίδι ως αυτοσκοπό χωρίς κανένα προορισμό· στα ζαρωμένα των κυμάτων κοσμαγοί, ερευνητές εαυτών.