27/9/1831: Δολοφονείται ο κυβερνήτης της Ελλάδας Ιωάννης Καποδίστριας.
***
Σύντομα, παρά τις θερμές εκδηλώσεις του λαού που στήριζε τον κυβερνήτη, οι στασιαστικές ενέργειες επεκτάθηκαν, με κέντρο της αντιπολίτευσης την Ύδρα. Οι πλοιοκτήτες απέρριψαν όλες τις κατευναστικές προτάσεις του Καποδίστρια, που ήθελε να δώσει την πρώτη δόση των αποζημιώσεων σε οικογένειες πεσόντων και άνεργων ναυτικών, ενώ οι πλοιοκτήτες επέμεναν να πάρουν αυτοί την αποζημίωση με βάση τον αριθμό των πλοίων. Ο Καποδίστριας καθιστά τότε, για να τους εξευμενίσει, ελεύθερο κάθε δασμού το λιμάνι της Ύδρας. Μάταια! Οι Υδραίοι δεν αποδέχονται την ύπαρξη εθνικού στόλου, θέλουν να ναυλώνουν τα πλοία τους και δεν επιθυμούν ναυτιλιακό οργανισμό. Ο «Απόλλων» με πύρινα άρθρα επιτίθεται καθημερινά κατά του «τυράννου» Καποδίστρια. Από το Παρίσι εξαπολύει λίβελους και ο Κοραής. Η αντιπολίτευση κλιμακώνεται με τη σύσταση Συνταγματικής Επιτροπής, ενώ πολλές περιοχές αρνούνται να αποδώσουν τους τελωνειακούς δασμούς υπονομεύοντας την εθνική οικονομική προσπάθεια.
Οι ολιγαρχικοί εμφάνιζαν με προκηρύξεις την Ελλάδα ανίκανη να κυβερνηθεί, την ώρα που ο Καποδίστριας πάσχιζε να πείσει τους ξένους πως δημιουργούνταν ισχυρό κράτος για να επεκτείνει τα σύνορα και να λάβει το πολυπόθητο δάνειο. Στις 14 Ιουλίου οι Υδραίοι προχώρησαν σε αιφνιδιαστική κατάληψη του Ναυστάθμου του Πόρου, ο οποίος αποκλείστηκε από την κυβέρνηση. Ο Μιαούλης έφθασε στο σημείο να ανατινάξει πλοία του εθνικού στόλου, όπως τη λαμπρή φρεγάτα «Ελλάς», ενώ ο «Απόλλων» χαρακτήριζε «εθνική προσφορά» το ολοκαύτωμα των πλοίων. Ούτε η προκήρυξη εκλογών (την 1η Αυγούστου) ούτε η παροχή αμνηστίας εκτόνωναν την κατάσταση, την οποία πυροδοτούσαν ο Γάλλος και ο Άγγλος πρέσβης, αναγκάζοντας την κυβέρνηση να αποφασίσει στις 14 Αυγούστου αποκλεισμό της Ύδρας, όπου γινόταν απόπειρα για παράνομη Συνέλευση. Οι Υδραίοι τρομοκρατούσαν τα νησιά και δρούσαν ακόμη και στο Άργος με την ανοχή του «τυράννου» Καποδίστρια. Την ίδια στιγμή γαλλικά πολεμικά βοηθούσαν απροκάλυπτα τη νέα εξέγερση της Μάνης και στασιαστικές ενέργειες στην Πελοπόννησο.
Η λαϊκή απάντηση στην ανταρσία δόθηκε με τα αποτελέσματα των εκλογών, που πιστοποιούσαν την κυριαρχία του Καποδίστρια. Η Εθνοσυνέλευση του Άργους θα δικαίωνε τον κυβερνήτη. Αλλά πριν την Εθνοσυνέλευση επήλθε η εθνική συμφορά. Την αυγή της 27ης Σεπτεμβρίου 1831 οι Γεώργιος και Κωνσταντίνος Μαυρομιχάλης δολοφόνησαν τον Καποδίστρια έξω από τον Άγιο Σπυρίδωνα του Ναυπλίου. Οι Υδραίοι πανηγύριζαν (ο «Απόλλων» παύει να εκδίδεται, αφού, όπως ανήγγειλε, ο σκοπός επληρώθη), αλλά το έθνος, σύσσωμος ο λαός, διαισθάνθηκε τις τρομερές συνέπειες της στυγερής πράξης. Η ελπίδα για μια ανεξάρτητη Ελλάδα είχε εν τη γενέσει της ενταφιαστεί. Ο θρήνος και οι εκδηλώσεις οδύνης υπήρξαν ανείπωτες.
Κώστας Χατζηαντωνίου, «Ιστορία της Νεότερης Ελλάδας», εκδόσεις Ιωλκός, σελ. 128-129.
Κανένα προϊόν στο καλάθι σας.