Νύχτα των Κρυστάλλων

9/11/1938: Οι ναζιστές ξεκινούν πογκρόμ εναντίον του εβραϊκού πληθυσμού. Η μελανή εκείνη στιγμή της Ιστορίας θα καταγραφεί ως «Νύχτα των Κρυστάλλων». Οι θηριωδίες των ναζιστών, δυστυχώς, θα συνεχίζονταν για πολλά έτη ακόμη…

 

***

 

Μόνο όταν θυμηθεί κανείς τι συνέβη στη Γερμανία μεταξύ 1933 και 1939, μπορεί να δει στην πραγματική τους διάσταση τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν σε κατεχόμενες περιοχές κατά τη διάρκεια του πολέμου.

Καταστολή της ελευθερίας του λόγου, συμπεριλαμβανομένης και της ελευθερίας του Τύπου, κατάσχεση περιουσιών, περιορισμοί στο δικαίωμα του «συναθροίζεσθαι» ειρηνικά, λογοκρισία επιστολών και τηλεγραφημάτων, έλεγχος των τηλεφωνικών συνομιλιών, μαζικοποίηση της εργασίας, άρνηση της θρησκευτικής ελευθερίας: Αυτοί είναι οι δεσμοί με τους οποίους ένας τύραννος δεσμεύει τους υποτελείς του. Αν ο Χίτλερ δεν εκτιμούσε τόσο την «Ανώτερη Φυλή», τότε πώς θεωρούσε παράσιτα –αν όχι κάτι χειρότερο– τους λαούς των χωρών στις οποίες εισέβαλε ο στρατός του;

Το γεγονός ότι ο γερμανικός λαός δεν υπέκυψε εύκολα ή δε δέχθηκε πρόθυμα το ναζιστικό δόγμα και πρόγραμμα, είναι αναμφισβήτητο. Αν το είχε κάνει, δε θα υπήρχαν ούτε SS, ούτε SD, ούτε Γκεστάπο. Οι ναζί, εξόντωσαν τους αντιπάλους τού καθεστώτος τους στη Γερμανία, με τρομοκρατία, βασανισμό, λιμό και θάνατο, και μόνο μ’ αυτόν τον τρόπο αυτές οι οργανώσεις καταστολής απέκτησαν εμπειρία και εξάσκηση οι οποίες αργότερα εφαρμόστηκαν στην πράξη στο εξωτερικό με σχολαστικότητα και κτηνωδία, που τις κατέστησαν εφιάλτη και μάστιγα της κατεχόμενης Ευρώπης.

Τα εγκλήματα που περιγράφονται σ’ αυτό το βιβλίο, δεν ήταν αμεθόδευτα. Αυτό, φαίνεται ξεκάθαρα απ’ τις διαστάσεις τους. Η αιχμαλωσία εκατομμυρίων ανθρώπων και η μεταφορά τους στη Γερμανία, η δολοφονία και η κακή μεταχείριση των αιχμαλώτων πολέμου, η μαζική εκτέλεση πολιτών, η εκτέλεση ομήρων, τα αντίποινα στους κρατουμένους και η «τελική λύση» του εβραϊκού ζητήματος, ήταν αποτέλεσμα μακροχρόνιων διεργασιών. Αυτό έχει αναμφίβολα αποδειχθεί και οι ίδιοι οι Γερμανοί παρείχαν αδιαφιλονίκητες αποδείξεις στα αρχεία, τα έντυπα με τις αμοιβές, τους καταλόγους, τις διαταγές και άλλα έγγραφα, όλα προσεκτικά φυλαγμένα, τα οποία έπεσαν στα χέρια των Συμμάχων μετά τη συνθηκολόγηση των γερμανικών δυνάμεων στην Ευρώπη.

Λόρδος Ράσελ του Λίβερπουλ, «Η μάστιγα του ναζισμού», εκδόσεις Ιωλκός, σελ.22-23.