Βιβλία πεζογραφίας των εκδόσεων Ιωλκός προτείνονται στις νέες κυκλοφορίες του Fractal.
Οι ήρωες των διηγημάτων, άνθρωποι διαφορετικών γενεών, ανεξαρτήτως φύλου, εθνικότητας, καταγωγής, πίστης, κοινωνικοοικονομικού επιπέδου και σεξουαλικού προσανατολισμού, συγκατοικούν στην ίδια άυλη γειτονιά, άτοποι κι άχρονοι. Ο αδιάφορος Χ, ο Πέτικας, οι τρεις Τζ, ο κύριος Τάκης κι ο κύριος Μελέτης. Η κυρία στο νεοκλασικό κι ο άγνωστος με τη γόπα. Μία παρέα στην Ικαρία. Έντεκα ιστορίες, έντεκα και περισσότεροι ήρωες και ηρωίδες συναντιούνται στο δρόμο του παρόντος, σε μία αέναη στιγμή που ενώ τους εγκλωβίζει, ταυτόχρονα τους απελευθερώνει.
Οι ήρωες έρχονται αντιμέτωποι με αναμνήσεις, γρίφους και μυστικά. Το παρελθόν ορθώνεται ως τοίχος, αλλά κι ως λύση στο παρόν. Οι καλοί πεζοπόροι καλούνται να διανύσουν αποστάσεις στο χώρο και στο χρόνο, να μετακινηθούν ψυχικά και σωματικά, για ν’αντιπαλέψουν το τετελεσμένο, το ανεπίστρεπτο της ζωής, μέσα σε στιγμές που το προσωπικό βίωμα συναντιέται με την πύκνωση της Ιστορίας.

Μια ομάδα δημιουργικής γραφής, δέκα μαθητές και ο «δάσκαλος», μεταβαίνουν στη Νίσυρο για ένα τριήμερο εντατικής δουλειάς. Είναι μπαφιασμένοι από την κλεισούρα της πανδημίας, έχουν ανάγκη να αλλάξουν, να ανοιχτούν στον κόσμο.
Όταν όμως έρχεται η Δευτέρα της επιστροφής, ο καιρός χαλάει απότομα, κι ένα απαγορευτικό απόπλου τούς καθηλώνει στο νησί. Η επιβεβλημένη αλλαγή σχεδίων τούς αποσταθεροποιεί μα και τους εξάπτει, ενώ ταυτόχρονα προβάλλει ως ευκαιρία αναστοχασμού και διευθέτησης ψυχικών εκκρεμοτήτων που χρονίζουν. Κάποιες κρυφές δυναμικές ανάμεσα στα μέλη της ομάδας βρίσκουν διέξοδο, ενίοτε με τρόπο εκρηκτικό.
Δώδεκα πρόσωπα, έντεκα διηγήματα, που όλα ενεργοποιούνται, εμμέσως ή αμέσως, από την υποβλητική παρουσία του πρωταγωνιστή αυτού του σπονδυλωτού μυθιστορήματος, του ηφαιστείου.
Συμμετέχουν: Μαρία Καλιόρη, Χριστίνα Μουκούλη, Γιώτα Κόκκινου, Δήμητρα Πισκοπάνη, Μάνος Μπονάνος, Λήδα Μιχαλοπούλου, Γιάννης Μπουγιούκας, Μάρια Διαμάντη, Ιωάννα Περλίγκα, Μαργαρίτα Γ., Κώστας Β. Κατσουλάρης
Κουκούλι – περίβλημα και χώρος προστασίας, όπου αναπτύσσεται η κάμπια ενός εντόμου και μετατρέπεται σε χρυσαλλίδα, για να εκκολαφθεί στο τέλος ως ένα πλήρως αναπτυγμένο ενήλικο έντομο, το ακμαίο. Όπως η πεταλούδα, που από ένα άχαρο πλάσμα καταλήγει στην εντυπωσιακή χορεύτρια των αιθέρων. Εκτός και αν, προβλήματα διαφόρων ειδών αναστείλουν την ανάπτυξή της.
Κόκκινο κουκούλι ή οικογενειακό καμίνι – το δυστοπικό περιβάλλον μιας δυσλειτουργικής οικογένειας, που αντί να προστατεύει, να θρέφει, να βοηθά στην υγιή ανάπτυξη των μελών της, εγκλωβίζει σε ρόλους που εμποδίζουν την ωριμότητα, τραυματίζει —καμιά φορά ανεπανόρθωτα—, οδηγεί σ’ εθισμούς.
Κόκκινο κουκούλι και η παθολογική νοσταλγία, όταν οι μνήμες φυλακίζουν σε μια χαμένη νιότη, έναν έρωτα ή ένα γάμο τελειωμένο και το άτομο προσκολλάται στο παρελθόν χάνοντας το παρόν.