Γεννήθηκε ο ποιητής Μιλτιάδης Μαλακάσης

3/3/1869: Γεννήθηκε ο ποιητής Μιλτιάδης Μαλακάσης.

«Σε μια λεύκα θα γείρω από κάτου / με μισόκλειστα μάτια, κι εκεί / σ’ αερένια θα πιω μουσική / τη χαρά του θανάτου…»

Ποίημα «Όνειρο» Μιλτιάδη Μαλακάση, «Παγκόσμια Ποίηση», επιμ. Ελένη Β. Πίππα, τόμος II, εκδόσεις Ιωλκός, σελ. 94.

***

Ποιητής. Συγγραφέας. Μεταφραστής. Ορεινής καταγωγής από την Πίνδο, από οικογένεια αγωνιστών της Ελληνικής Επανάστασης. Γεννήθηκε στο Μεσολόγγι. Ο πατέρας του ήταν στρατιωτικός.

Από νωρίς άρχισε να γράφει ποίηση, είχε πρώιμες αισθηματικές πίκρες, που τόνωσαν τη μελαγχολική του διάθεση.Όταν ήρθε στην Αθήνα να τελειώσει τις γυμνασιακές του σπουδές, άρχισε να συχνάζει στους φιλολογικούς κύκλους και να συνεργάζεται με εφημερίδες και περιοδικά. Ως φοιτητής της Νομικής, έζησε ζωή σπάταλη.

Ο Μ. Μαλακάσης δεν ανήκει σε ποιητικές σχολές, αν και βέβαια είναι φανερή η επίδρασή από τον Jean Moréas με τον οποίο συνδέθηκε πολύ στο Παρίσι, όπου ο Μαλακάσης έμεινε επί μακρόν· εκεί έζησε τη ζωή των γαλλικών λογοτεχνικών καφενείων και γνώρισε τους σπουδαιότερους εκπροσώπους του γαλλικού πνεύματος.

Ποιητής της νοσταλγίας

Η ποίηση του Μαλακάση χαρακτηρίζεται από άψογη στιχουργία, αβρή μουσική αίσθηση, χωρίς λυρικό βάθος. Είναι ο ποιητής της νοσταλγίας, του μοναχικού ρεμβασμού, της χαμένης νιότης, της πατρικής αγάπης, είναι ποιητής «τραγουδιστής». Τα καλύτερά του, όμως, ποιήματα είναι εμπνευσμένα από την πατρίδα του, το Μεσολόγγι, καθώς το τοπίο συνδυάζει τη μεγαλοπρέπεια των βουνών με το βουκολικό βίο και τη λιμνοθάλασσα με τους ψαράδες. Τα ποιήματα αυτά αποτελούν ένα αμάλγαμα ξεχωριστό, που τονίζεται από την ηρωική Ιστορία της πόλης και την ανδρειοσύνη των αγωνιστών του 1821. Η δομή και έκφρασή τους έχουν τη δύναμη του δημοτικού τραγουδιού, διαποτισμένου από την τρυφερότητα του ποιητή.

Ποιήματα του Μαλακάση μεταφράστηκαν στα Γαλλικά και Γερμανικά. Μετέφρασε και ο ίδιος (εκτός από τον Μορεάς) ποιήματα των Γκαίτε, Ντάντε, Ουγκώ, Μπάιρον, Κητς, Χάινε, Ίψεν και Βερλαίν. Ακόμα έγραψε πλήθος άρθρων με αναμνήσεις, χαρακτηρισμούς, σκιαγραφίες και λογοτεχνικές μελέτες.

Έργα του: Συντρίμματα – Ώρες – Πεπρωμένα – Ασφόδελοι – Ο Μπαταριάς, Ο Τάκης Πλούμας – Ο Μπάιρον – Αντίφωνα – Το Ερωτικό – Ζαν Μορεάς (Στροφές-Μεταφράσεις).

Ελένη Β. Πίππα, «Παγκόσμια Ποίηση», τόμος II, εκδόσεις Ιωλκός, σελ. 90-91