«Ίλιγγος», το ποίημα του Ν. Παπάνα από την ποιητική συλλογή «Σε ανακηρύσσω νικήτρια» (εκδόσεις Ιωλκός, 2021), παρουσιάζεται στο @thanosandbooks (Instagram).
***
Ίλιγγος
του Ν. Παπάνα
—
Τι ευγενικό εκ μέρους σου.
Απότομα, βέβαια, αλλά τουλάχιστον
έγκαιρα μ’ άφησες να πέσω,
προτού ανέβω ακόμα πιο ψηλά,
παράτολμος κι αδέξιος μουσικός
σε νότες φευγαλέων αστεριών.
Πάλι καλά – χτύπησα λίγο μόνο.
Σηκώθηκα γρήγορα κι αναγνωρίζω
ότι έτσι γίνεται συνήθως. Τελεία και παύλα.
Γιατί όμως, τόσους μήνες μετά,
να υποφέρω ακόμα από ιλίγγους;
***
Σε ανακηρύσσω νικήτρια
Αποκλειστικό θέμα της συλλογής ο έρωτας: έρχεται απρόσμενα και ανακηρύσσεται νικηφόρος. Ωστόσο, δεν καταφέρνει την επιθυμητή ολοκλήρωση – χάσκει λειψός. Απομένουν τ’ ανείπωτα λόγια, οι κρυστάλλινες μοναξιές, η αφροσύνη δυο ψυχών.
Η συλλογή ξεχωρίζει για την ενότητα και τη δραματική ένταση: τα ποιήματα αλληλοσυμπληρώνονται, σαν να αφηγούνται μιαν ερωτική ιστορία. Αυτήν την ιστορία και τους σταθμούς της αφηγείται κι ολοκληρώνει η πρώτη ενότητα.
Στη συνέχεια, η δεύτερη ενότητα επαναλαμβάνει κι ολοκληρώνει πάλι τον ίδιο κύκλο αφήγησης με αλληλοσυνδεόμενα χαϊκού. Η τριβή των λέξεων γεννά σπινθήρες λυρισμού και απροσδόκητες παραστατικές εικόνες.
***
Αγώνας και αγωνία
Πρόκειται για τη δεύτερη ποιητική συλλογή του Νίκου Παπάνα, η οποία έρχεται ως συνέχεια μιας αποθεωτικής εκδοχής του έρωτα, χαρίζοντας στο ερωτικό τοπίο μια διάσταση θριάμβου που διαπερνά την εικόνα, το θάμβος, το αίσθημα μέσα από μια δραματουργική αφήγηση που χωρίζει και συνέχει το βιβλίο σε τρία μέρη. Η ποίηση του Παπάνα εστιάζει στον έρωτα, σε εκείνο το κοφτερό μεταίχμιο της έντασης που δεν έχει ξεσπάσει. Ισορροπεί σε ένα αποκορύφωμα, γι’ αυτό είναι και ακριβής, λιτός και ευθύβολος. Δεν λοξοδρομεί.
Η ποιητική αφήγηση χωρίζεται σε τρία μέρη, που τιτλοφορούνται ξεχωριστά:
Το ρολόι μου: Οι δείκτες του μου θυμίζουν τα χέρια σου/Εννέα και τέταρτο: θέση μπαλέτου.
Μια ιστορία σε θραύσματα: Φωτεινό χέρι/από βαθύ πηγάδι/μ’ ελευθερώνει.
Επίλογος: Έτσι, λοιπόν, χορογραφία ζωής,/της απουσίας σου αργυρό κυκλάμινο.
Ο χρόνος ως έννοια από μόνη της διαθέτει δραματουργική φόρτιση καθώς παντού υποφώσκει η αίσθηση της ματαιότητας και του πεπερασμένου, θαμπώνοντας το λούστρο του έρωτα, υπενθυμίζοντας τη φθορά σε κάθε κτύπο του.
Ο ποιητής μέσα από τις λέξεις μεταφέρει τον αγώνα και την αγωνία του έρωτα, δίνοντας μια λυτρωτική νικηφόρα διέξοδο στη δυνατότητα συμμετοχής μας σε αυτή την υπέρτατη τελετουργία. Ο έρωτας βρίσκεται τελικά έξω από τον χρόνο, ελεύθερος στη στιγμή, στην απατηλότητα, στη νικητήρια γεύση του.
Πηγή | Copyright: Το Ποντίκi
Κανένα προϊόν στο καλάθι σας.