«Γυμνά σκοτάδια» | Ποίημα

Ποίημα από τη συλλογή «Γυμνά σκοτάδια» (εκδόσεις Ιωλκός, 2023), του Βάιου Παπαδόπουλου.

 

*

 

ΨΕΥΤΟΦΩΣ

Σαν το φεγγάρι ο έρωτας
— ψευτοφώς.
Έρχεται τις νύχτες,
λάμπει.
Μα σαν χαράζει,
κρύβεται πίσω από βουνά.
Το φως της μέρας πάντα τον τρομάζει.

 

 

«Γυμνά σκοτάδια», Βάιος Παπαδόπουλος, εκδ. Ιωλκός, σελ. 12

 

***

Για το βιβλίο

 

***

Για τον συγγραφέα

Ο Βάιος Παπαδόπουλος γεννήθηκε το 1994. Ζει και εργάζεται στις Σέρρες. Τα Γυμνά σκοτάδια είναι η πρώτη του ποιητική συλλογή.

 

 

*

 

Φάντασμα

Δεν κοιμάμαι πια τις νύχτες.
Έγινα ένα από εκείνα τα φαντάσματα της νύχτας.

Τριγυρνώ σε σκοτεινά σοκάκια,
κάνω παρέα μ’ εφιάλτες.

Στοιχειώνω γκρεμισμένα σπίτια
και άχτιστα όνειρα
παρατημένα στα θεμέλια
– μόλις στην αρχή.

Μετρώ, όσα πράγματα στη ζωή μου έχω αποτύχει.
Είναι πιο πολλά σε βάθος ακόμα κι απ’ τις θάλασσες.

Ύστερα μετρώ, πράγματα που ’χω πετύχει.
Είναι ελάχιστα.
Και ξερά.
Σαν τ’ αμμώδη βουνά, εγκλωβισμένα στις ερήμους.

Επιβίωσα, όμως, σε φουρτούνες
και θύελλες.
Ίσως να ’μαι νικητής.
Ίσως όχι.
Εξαρτάται πάντα
από τη γωνιά που κοιτάζει κανείς τον εαυτό του
κι απ’ τους σκοπούς του.

Ένας αισιόδοξος μα αδύναμος
θα πει «τα κατάφερε».
Περήφανος.

Ένας απαισιόδοξος μα δυνατός
θα φωνάξει ότι απέτυχε.
Καθόλου περήφανα.

Ίσως είμαι νικητής.
Ίσως όχι.
Γνωρίζω, όμως, ένα:
αναμετρήθηκα.

Αναμετρήθηκα με τα τέρατά μου
και στέκομαι ακόμα.

Σαν φάντασμα.

 

«Γυμνά σκοτάδια», Βάιος Παπαδόπουλος, εκδ. Ιωλκός, σελ 48-49.