Γεννήθηκε ο Αδαμάντιος Κοραής

27/4/1748: Έρχεται στη ζωή ο Αδαμάντιος Κοραής. Το έργο του έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη του νεοελληνικού διαφωτισμού, στην αναζωπύρωση του εθνικού φρονήματος και κατ’ επέκταση στο ξέσπασμα της Επανάστασης του 1821.

 

«Η παιδεία είναι ημέρωση ηθών».

 

«Ανθολόγιο Ιδεών» (επιμ.: Ι. Ευαγγέλου, Μ. Κώνστα), εκδόσεις Ιωλκός, σελ. 240.

***

 

Ο Αδαμάντιος Κοραής γεννήθηκε στη Σμύρνη το 1748 από το Χιώτη έμπορο Ιωάννη Κοραή και τη Θωμαϊδα Ρυσίου. Ύστερα από μια στοιχειώδη μόρφωση στη γενέτειρά του, στάλθηκε το 1771 στο Άμστερνταμ για να σταδιοδρομήσει επαγγελματικά.

Σπουδές

Εκεί ο νεαρός Διαμαντής είχε την ευκαιρία παράλληλα με τις εμπορικές του απασχολήσεις να παίρνει μαθήματα ξένων γλωσσών, ενώ παράλληλα να μελετά βιβλία επιστημονικά και φιλοσοφικά και να παρακολουθεί την πνευματική κίνηση της εποχής του. Στην Ολλανδία έμεινε ως το 1778, μετά γύρισε στη Σμύρνη και το 1782 ξανάφυγε, αυτή τη φορά για να σπουδάσει ιατρική.

Πήγε στο Μονπελλιέ της Γαλλίας, όπου έκαμε λαμπρές σπουδές. Το 1778 αποφάσισε να συνεχίσει την επιστημονική του σταδιοδρομία στο Παρίσι. Εγκαταστάθηκε λοιπόν εκεί και εργάσθηκε κυρίως ως φιλόλογος (ερευνητής και εκδότης κειμένων).

Φιλολογικό έργο

Στο φιλολογικό του έργο τον βοήθησαν χρηματικά, τεχνικά και ηθικά οι αδελφοί Ζωσιμάδες και οι Χιώτες και άλλοι έμποροι, λόγιοι και φίλοι του. Πιο σπουδαίο ιστορικά είναι το εθνικό του έργο. Δεν υπήρχε ελληνικό πρόβλημα που να μην το παρακολουθεί, να ενδιαφέρεται για αυτό και να δίνει τη φωτισμένη γνώμη του. Φιλελεύθερος και δημοκρατικός, παρακολουθούσε τα ρεύματα της εποχής του και δε δίσταζε να στηλιτεύσει κάθε τάση απολυταρχική και οπισθοδρομική.

Το πιο μεγάλο ενδιαφέρον του ήταν για τα σχολεία που τα ενίσχυε με κάθε τρόπο, τα πρόβαλλε και τα καθοδηγούσε. Ο Κοραής είχε καταρτίσει, παρά τη φτώχεια του, αξιόλογη βιβλιοθήκη στο Παρίσι. Η επιθυμία του ήταν η βιβλιοθήκη αυτή μαζί με τα χειρόγραφά του να μεταφερθούν στη Χίο μετά το θάνατό του (κάπου 3.500 τόμοι) όπως και έγινε, όμως, ύστερα από πολλές περιπέτειες και καθυστερήσεις. Πέθανε στη γαλλική πρωτεύουσα το 1833, αφού είδε ένα μέρος της πατρίδας του απελευθερωμένο αλλά όχι την αγαπημένη του Χίο.

Πηγή: Βιβλιοθήκη Χίου Κοραής