Ποίημα από τη συλλογή «Στα βάθη της στοργής» (εκδόσεις Ιωλκός, 2024), της Μαριάννας Μπούλος.
ΈΧΟΥΜΕ ΑΛΛΑΞΕΙ
Έχουμε αλλάξει, έχουμε εξελιχθεί, όχι ως ένα,
άλλα ως δυο ξεχωριστά άτομα
που τους δόθηκε η ευκαιρία
να έρθουν σε αυτόν τον κόσμο.
Για έναν σκοπό,
έναν σκοπό που θα αποκαλυφθεί
στην πορεία της ζωής τους.
Το νόημα δεν το βρίσκεις,
το νόημα το δημιουργείς.
Ένα αντίο αναζητώ,
κάτι το οποίο ποτέ δεν είπαμε.
«Στα βάθη της στοργής», Μαριάννα Μπούλος, εκδ. Ιωλκός, 2024, σελ. 24
***
Ταξιδεύοντας Στα βάθη της στοργής διασχίζουμε το μονοπάτι του Έρωτος και εισερχόμαστε σε μια άβυσσο ξεχασμένων μαργαριταριών. Ακούμε τα λόγια που ποτέ δεν ειπώθηκαν. Ενώ ξαναζούμε τις αναμνήσεις που χάθηκαν μέσα στην τρικυμία των καρδιών μας. Ένα τσουνάμι απογοήτευσης θα προτρέψει τα δεινά της αγάπης και την ενδόμυχη αναζήτηση. Τα Γράμματα, τα οποία παρέμειναν κρυφά, μετατρέπονται σε μια ποιητική συλλογή με θεματικό άξονα τον ορισμό της αγάπης ως «βαθιά στοργή». Λέγεται πως από την αγάπη πηγάζουν συναισθήματα ευφορίας, αληθεύει άραγε;
***
Η Μαριάννα Μπούλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 2006 και εκδίδει την πρώτη της ποιητική συλλογή.
*
Ένα δροσερό απόγευμα
Ένα δροσερό απόγευμα ήταν — ήρεμο.
Περπατώ αγκαλιά με στίχους μιας άλλης εποχής,
ξαφνικά, νιώθω την καρδιά μου να βγαίνει απ’ το σώμα μου.
Σε είδα ή, τουλάχιστον, νομίζω πως σε είδα.
Μπορεί να ήταν απλά μια ψευδαίσθηση.
Μπορεί το μυαλό μου να πλάθει την πραγματικότητα
με την απέραντη φαντασία μου.
Ή μπορεί και να ήσουν αληθινός.
Είμαι βέβαιη πως αυτό σύμπτωση δεν ήταν.
Λίγα λεπτά πριν έλεγα στη μητέρα μου
πως εάν πραγματικά επιθυμείς να δεις κάποιον
τότε θα τον δεις.
Είτε σ’ ένα όνειρο, είτε στη φαντασία σου,
είτε μπροστά στα μάτια σου.
«Στα βάθη της στοργής», Μαριάννα Μπούλος, εκδ. Ιωλκός, 2024, σελ. 15
Κανένα προϊόν στο καλάθι σας.