Μολιέρος

17/2/1673: Έφυγε από τη ζωή ο Μολιέρος.

 

***

 

Κατά τη δεύτερη περίοδο του αιώνα, την κλασική, ο Δούκας ντε λα Ροσφουκώ (Le Duc de la Rochefoucauld, 1613-1680) διέπρεψε στη Γνωμική Ποίηση. Τα ποιητικά γνωμικά του Ροσφουκώ δείχνουν άνθρωπο που γνώρισε την απογοήτευση τόσο στις φιλοδοξίες του όσο και στους έρωτές του. Ήταν πεσιμιστής, γι’ αυτόν ο εγωισμός και το συμφέρον είναι τα βασικά και μοναδικά κίνητρα για όλες τις ανθρώπινες πράξεις. Η φόρμα των γνωμικών αυτών είναι ζωηρή, δυναμική, και υποδηλώνει μια σκέψη μεστή.

Την ίδια εποχή, την κλασική περίοδο, διέπρεψε στην κωμωδία ο Ζαν-Μπατίστ Ποκελέν (Jean-Baptist Poquelin, 1622-1673), που αργότερα επήρε το όνομα Μολιέρος (Molière). Έγραψε και στον πεζό και στον ποιητικό λόγο με επιτυχία. Παρά το δίπλωμα Νομικής, κάτω από έντονη παρόρμηση, ασχολήθηκε με το θέατρο, σχημάτισε θιάσους και έκανε περιοδείες στην επαρχία, όπου έμαθε το επάγγελμα. Όταν εγκαταστάθηκε στο Παρίσι, οι παραστάσεις του προκάλεσαν αντιδράσεις. Άνθρωπος του θεάτρου, ο Μολιέρος ανανέωσε την κωμωδία καταργώντας κάθε συμβατικότητα αυτού του θεατρικού είδους δίνοντας στα κείμενά του μια έντονη αίσθηση της ζωής ζωγραφίζοντας τα ελαττώματα των ανθρώπων. Με το γέλιο που προκαλούσε και τη μαγεία του ύφους του, μεταμόρφωσε σε χαρά την ανθρώπινη ασχήμια. Οι έμμετρες κωμωδίες του είναι: Σχολείο συζύγων (L’ école des maris, 1661), Οι Ενοχλητικοί (Les Fâcheux, 1661), Σχολείο γυναικών (L’ école des femmes, 1662), O Ταρτούφος (Tartuffe, 1664), Αμφιτρύωνας (Amphitryon, 1668), Ψυχή (Psyché, 1671, λιμπρέτο όπερας).

Κλείσιμο
Κλείσιμο
Καλάθι (0)

Κανένα προϊόν στο καλάθι σας. Κανένα προϊόν στο καλάθι σας.