Δύο ποιήματα του Νίκου Παπάνα | {στίξη}

Δύο ποιήματα του Νίκου Παπάνα, στα γαλλικά από την Παρασκευή Μόλαρη

 

ΟΣΟ ΚΙ ΕΣΥ ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙΣ

Κι όμως, θα υπάρχουν τα γαλάζια τριαντάφυλλα
όσο κι εσύ θα υπάρχεις
να σου τα προσφέρω.

—

AUTANΤ QUE TU EXISTERAS AUSSI

Et pourtant, autant que tu existeras aussi
il y aura les roses bleues
pour te les offrir.

 

ΕΠΤΑ ΣΥΝΘΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΘΡΑΝΙΟ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗΣ

(I)

Το πρόσωπό σου φέγγει στα μαλλιά σου καθώς φεγγάρι χειμωνιάτικο στο δάσος.

(II)

Μήτε και τα πουλιά γνωρίζουνε τι χρώμα έχουν τ’ ανεξιχνίαστα μάτια σου.

(III)

Ακούω πάντα τη φωνή σου κι ας μην είσ’ εδώ.

(IV)

Το φιλί σου είναι πιο δροσερό κι απ’ του όρθρου τα ποτάμια.

(V)

Το πλοίο του δειλινού μονάχα εσένα θέλει στο τιμόνι.

(VI)

Ένα σεντούκι αναζητώ να θησαυρίσω την αναπνοή σου.

(VII)

Άλλα τόσα έχω να μάθω, για να σ’ αποκτήσω
στο σχολείο του ανήλικου χρυσάνθεμου.

—

SEPT SIGNAUX POUR LE PUPITRE DE L’AIMEE

(I)

Ton visage brille dans tes cheveux tel une lune d’hiver dans la forêt.

(II)

Même pas les oiseaux ne connaissent la couleur de tes yeux inexplorés.

(III)

J’entends toujours ta voix même  à ton absence.

(IV)

Ton baiser est plus frais que les rivières de l’aube.

(V)

Le navire du crépuscule ne veut que toi à la barre.

(VI)

Je cherche un coffre pour thésauriser ton souffle.

(VII)

Pour t’avoir, j’en ai autant à apprendre
à l’école du chrysanthème mineur.

 

Τα ποιήματα προέρχονται από την ποιητική συλλογή του Νίκου Παπάνα,
«Πρώτη δημοτικού και άλλα», εκδόσεις Ιωλκός.

 

Πηγή | Copyright: στίξη | Εκδόσεις Ιωλκός