7/8/1914: Δημοσιεύεται για πρώτη φορά το ποίημα «Στην Αφροδίτη», του Κώστα Καρυωτάκη, στο περιοδικό «Παρνασσός». Από τις εκδόσεις Ιωλκός κυκλοφορεί η ποιητική του συλλογή «Νηπενθή» στη σειρά «Αιώνια ποίηση».
***
Ποιητής. Γεννήθηκε στην Τρίπολη της Αρκαδίας. Εξαιτίας του επαγγέλματος του πατέρα του (πολιτικός μηχανικός) η οικογένεια ταξίδεψε σε πολλές πόλεις της Ελλάδας. Έζησε στην Κρήτη το μεγαλύτερο μέρος της παιδικής του ηλικίας, εφηβείας και των καλοκαιρινών διακοπών, σαν φοιτητής. Εκεί ερωτεύτηκε ένα κορίτσι, ο γάμος της οποίας με άλλον τον επλήγωσε βαθιά.
Σαν παιδί ήταν δειλός, πάντα φοβισμένος, αρρωστιάρης, μελαγχολικός. Εσπούδασε Νομικά, επήρε την άδεια δικηγορίας αλλά τελικά έγινε δημόσιος υπάλληλος και άρχισε να ταξιδεύει σε όλη την Ελλάδα, αλλάζοντας θέσεις. Το γεγονός αυτό τον οδήγησε σε επαγγελματική κατάθλιψη, σε βαθιά απελπισία, αν και είχε συχνά μπορέσει να ταξιδέψει στην Ευρώπη. Δεν του άρεσε η ζωή στην επαρχία και παρ’ όλη την υποστήριξη της οικογένειας, όταν διορίστηκε στην Πρέβεζα δεν άντεξε τη μονοτονία και την ατμόσφαιρα της μικρής αυτής πόλης και αυτοκτόνησε. Ήταν μόνον 32 ετών.
Δεν υπάρχει εμφανής λόγος για την αυτοκτονία του, εκτός από την άκρα ευαισθησία του, ένα συναίσθημα παρακμής οφειλόμενο κυρίως στην πλήξη της επαρχιακής ζωής, στην αδυναμία του να προσαρμοστεί στην πραγματικότητα. Ο έρωτάς του για την ποιήτρια Μαρία Πολυδούρη δεν ήταν πηγή λύπης γι’ αυτόν. Η ποίηση του Κ.Γ. Καρυωτάκη είναι σοβαρή, πεσιμιστική, στερεή. Η ειλικρινής ποιητική του συνείδηση και το εσωτερικό του δράμα έχουν ρόλο καθοριστικό στα ποιήματά του. Είναι ένας κορυφαίος λυρικός ποιητής με ανανεωτικό πνεύμα. Στο έργο του παρατηρείται ισχυρή επιθυμία για τη ζωή, αλλά συγχρόνως έντονη αίσθηση της ματαιότητος και της απώλειας.
Γι’ αυτόν συχνά δεν υπάρχει διέξοδος, δεν υπάρχει τρόπος διαφυγής από την ψυχολογική πίεση. Η φωνή του είναι αντι-ηρωική, σαρκαστική, πικρή, μονίμως αποκαρδιωτική. Εντούτοις, ο στίχος του και ο ποιητικός του λόγος είναι ισχυροί και πρωτότυποι, μια θετική παρουσία στην Ελληνική Ποίηση. Ο «Καρυωτακισμός», το ύφος τού ποιητή, επικράτησε αρκετό καιρό, νέοι ποιητές επηρεάσθηκαν, αλλά η ποίηση του Κ.Γ. Καρυωτάκη δεν ήταν εύκολο να αντιγραφεί. Υπήρξε μοναδική προσωπική έκφραση «ενός εξορίστου από την αληθινή ζωή» ποιητή.
Ελένη Β. Πίππα, «Παγκόσμια Ποίηση» (Τόμος Β’), εκδόσεις Ιωλκός, σελ. 154-155.
Κανένα προϊόν στο καλάθι σας.