9/7/1821: Η Κύπρος στενάζει υπό τον τουρκικό ζυγό. Θύματα ο απαγχονισθείς Αρχιεπίσκοπος Κυπριανός και οι αποκεφαλισθέντες (τρεις) αρχιερείς και πρόκριτοι.
***
Η γεωπολιτική αξία της Κύπρου, στο σταυροδρόμι τριών ηπείρων, υπήρξε η βασική αιτία για τις σκληρές περιπέτειες που γνώρισε από τα πρώτα ιστορικά χρόνια ως τη θυσία της στο βωμό του Ψυχρού Πολέμου. Σε πείσμα της βίας και της γεωγραφίας, ο κυπριακός λαός κατόρθωσε και διαφύλαξε μέσα στους αιώνες την ελληνική του ομοιογένεια σε υψηλότατο επίπεδο. Η μεγαλόνησος κατοικείται επί σχεδόν τέσσερις χιλιετίες από συμπαγή ελληνικό πληθυσμό, παρά το πέρασμα πλήθους εισβολέων. Ο Κυπριακός Ελληνισμός, με βαθιά συναίσθηση αυτής της προγονικής του κληρονομιάς, συμμετείχε όπως ήταν φυσικό σε όλους τους εθνικούς αγώνες του Νέου Ελληνισμού. Η τουρκική θηριωδία, ο αγγλικός κυνισμός και η ελλαδική αβελτηρία δεν έκαμψαν ούτε στιγμή το φλογερό φρόνημα των Κυπρίων, των οποίων πνευματική ηγέτιδα και πολιτικός οργανωτής υπήρξε κατά ιστορική επιταγή η εθναρχούσα Εκκλησία.
Απαρασάλευτα πιστή στην παρακαταθήκη της λαμπρής προσφοράς της Ορθοδοξίας προς το Γένος, η Εκκλησία της Κύπρου ανέλαβε αυτό τον αγώνα, έχοντας δεσμευθεί προς τούτο από το αίμα του εθνομάρτυρα αρχιεπισκόπου Κυπριανού, των μητροπολιτών, των ηγουμένων και των προκρίτων του νησιού, που μαρτύρησαν την 9η Ιουλίου 1821. Η μεταβίβαση της κυριαρχίας της Κύπρου από το σουλτάνο στη Μεγάλη Βρετανία, το 1878 (σε αντάλλαγμα υπηρεσιών στο Συνέδριο του Βερολίνου, καθώς η Πύλη είχε πανικοβληθεί προ του ρωσικού κινδύνου), έγινε δεκτή με ενθουσιασμό από ένα λαό που πίστευε ότι η αγγλική κατοχή θα ήταν το μεταβατικό στάδιο προς την εθνική αποκατάσταση, κατά το προηγούμενο των Επτανήσων. Ο αρχιεπίσκοπος Σωφρόνιος διασαφήνιζε στους νέους κυρίαρχους, από τις πρώτες ημέρες της παρουσίας τους, ποια ήταν η επιθυμία του κυπριακού λαού.
Κώστας Χατζηαντωνίου, «Κύπρος 1954-1974: Από το Έπος στην Τραγωδία», εκδόσεις Ιωλκός, σελ. 19-20.
Κανένα προϊόν στο καλάθι σας.