Ποίημα από τη συλλογή «Ανθοφορία στιγμών» (εκδόσεις Ιωλκός, 2022) της Βαρβάρας Βαγιάκου-Βλαχοπούλου.
*
Ήταν που ήμασταν παιδιά
Να ’ταν το κλαδί της κουκουναριάς;
Να ’ταν το χάδι της γιαγιάς;
Να ’ταν το γουργουρητό της γάτας δίπλα στη φωτιά;
Να ’ταν το μεθυστικό άρωμα των ζουμπουλιών στο βάζο;
Να ’ταν το ασημόχαρτο που στραφτάλιζε στο στολισμένο δέντρο;
Να ’ταν τα πλουμίδια που δεν είχαμε;
Να ’ταν τα γλειφιτζούρια που είχαμε;
Να ’ταν το κόκκινο κασκόλ που έπλεκε η Νόνα;
Να ’ταν οι τσέπες μας που γέμιζαν κάστανα και καρύδια;
Ή μήπως ήταν η μανταρινόφλουδα
που έτσουζε τα μάτια μας …και τσούζει ως τα τώρα;
«Ανθοφορία στιγμών», Βαρβάρα Βαγιάκου-Βλαχοπούλου,
εκδ. Ιωλκός, σελ 49.
***
Για το βιβλίο
Η συλλογή αποτελεί απόδραση από τον αχανή βυθό του σκότους στο αέναο φως του ήλιου. Είναι κύημα καταπιεσμένης δημιουργίας που έσπασε τα δεσμά της πανδημίας αναζητώντας φτερούγες. Η φαντασία πήρε τους δρόμους της αλητείας, ενώ η πέννα τής απόδρασης. Υπήρχε ανάγκη εκτόνωσης και οι στιγμές έπρεπε να επιζήσουν. Αναζητούσαν λίγο χρώμα, λίγη διάνθιση από θαλασσί, από έρωτα, από απιστία και προσευχή. Έπρεπε να ανθοφορήσουν ανάμεσα στα αποσιωπητικά τους.
***
Για τη συγγραφέα
Η Βαρβάρα Βαγιάκου-Βλαχοπούλου γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Λήμνο. Έζησε στην Τυνησία (Tunis) και την Ιταλία (Μιλάνο), ενώ πλέον μοιράζει το χρόνο της ανάμεσα σε Αθήνα και Λήμνο. Το πλούσιο λογοτεχνικό έργο της περιλαμβάνει μυθιστορήματα, διηγήματα, ποίηση, θέατρο, χρονογραφήματα. Η Ανθοφορία στιγμών είναι το δέκατο βιβλίο της.
*
Επιστροφή
Να ξανασυστηθούμε μήπως;
Είμαι το καλοκαίρι. Κι εγώ το φθινόπωρο.
Μια παγωνιά ένα πράγμα η επιστροφή.
Ένα νησί αποχαιρετιστήρι.
Πικρή μα ζωντανή του χωρισμού η γεύση.
Μια πολυκατοικία κοιμητήρι.
Στα κουτιά της αλληλογραφίας τα κοινόχρηστα χρόνια
και όλοι οι λογαριασμοί της συγκατοίκησης.
Το τρίξιμο της πόρτας,
λυγμός του τελευταίου δειλινού
που γνέφει απ’ τ’ ακρογιάλι.
Πώς να χωρέσει το κελάηδημα του γρύλου στο ασανσέρ;
Το αυγουστιάτικο φεγγάρι στον ακάλυπτο;
Και γύρω ολόγυμνα μπαλκόνια αναμνήσεων βουβών.
Θαρρείς και δεν τα τραγουδήσαμε ποτέ.
Κάγκελα που ξεχάσανε σημαιοστολισμούς.
Ένα πράγμα παγωνιά η επιστροφή.
Και ο Σεπτέμβρης εμπύρετος όσο ποτέ,
σκλάβος του καλοκαιριού, δραπέτης φθινοπώρου.
Μια πόλη αλανιάρα αρνείται την υποψία του χειμώνα,
λίγη δροσιά για μερικά κυκλάμινα,
που περιμένουν πρωτοβρόχια ερήμην της διάθεσης.
Μια παγωνιά ένα πράγμα η επιστροφή.
Στη λαϊκή αγορά εκκολάπτεται το
πεπρωμένο φυγείν αδύνατον.
Χρυσάνθεμα και κυκλάμινα. Πωλούνται.
«Ανθοφορία στιγμών», Βαρβάρα Βαγιάκου-Βλαχοπούλου,
εκδ. Ιωλκός, σελ 12-13.
Κανένα προϊόν στο καλάθι σας.