Ποίημα από την ποιητική συλλογή της Λίλλυς Κοτσώνη, «360 μοίρες εκτός» (εκδόσεις Ιωλκός, 2022).
*
ΟΙΚΟΣ ΜΟΝΑΧΙΚΗΣ ΑΝΟΧΗΣ
Αμέτρητα χρόνια στ’ ασπρισμένο σου σπίτι
να στολίζεις την κάμαρη με λευκά εργόχειρα
και να περνάς τις ώρες σου
με μια φωτογραφία νυφιάτικη.
Έλαμπες πλάι του
μα τόσο λίγο κράτησαν τα χρόνια
που οι γαρδένιες άνθιζαν στο μπαλκόνι σου.
Η μοναξιά σου έπειτα
λευκά δαντελένια εσώρουχα φορούσε
και μαύρες φούστες·
σαράντα χρόνια πέρασαν
για να βάλεις άσπρες βούλες
στη μακριά σου ρόμπα.
Παιδί δε γέννησες
μα σαν παιδιά σου ένιωθες
τ’ ανίψια σου και τα έξι βαφτιστήρια.
Μεγάλη πέραση είχαν τα δάκρυα
και οι ανομολόγητοι έρωτες
που έπνιγες στο άδειο σου κρεβάτι
πριν σε στοιχειώσουν.
Κάθε πρωί στην αγορά έβγαινες
και κελαηδούσες σαν αηδόνι·
μα το βράδυ θρηνούσες τη ζωή που στερήθηκες
και διπλοκλείδωνες την πόρτα
του δικού σου οίκου μοναχικής ανοχής.
«360 μοίρες εκτός», Λίλλυ Κοτσώνη, εκδ. Ιωλκός, σελ. 38-39.
***
Κανένα προϊόν στο καλάθι σας.