Βιβλία των εκδόσεων Ιωλκός στην Έκθεση Βιβλίου στην Μπολόνια 2023, στο περίπτερο του Συνδέσμου Εκδοτών Βιβλίου.
Λίγα λόγια για τα βιβλία:
«Στο κεντρί του έρωτα» | Νίκος Μπελιάς
«Ουρλιαχτά με σιγαστήρα» | Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης
Eκατό Έλληνες ποιητές, εκατό ελληνικά ποιήματα. Ο ανθολόγος οργανώνει έναν Μαραθώνιο Ποίησης ως ένας dj σ’ ολονύκτιο rave party τσέπης, σ᾽ ένα θαλπερό διαμέρισμα στην Κυψέλη, με φίλες και φίλους, με ρακές και κρασί, με ελιές και όσπρια, με βλέμματα ξαναμμένα και ανάκατες μουσικές στο βάθος. Δίπλα του τρεις ντάνες ποιητικές συλλογές, τρεις εποχές. Τα πρώτα διαβάσματα, αρχικά, η εποχή της ωραίας αθωότητας. Το πέρασμα σε μια διαλεκτική του εγώ με το εμείς, κατόπιν. Τέλος, όσα κατάφεραν να εκφράσουν οι συναγμένοι στο πάρτι. Τα ποιήματα που παίζει στο νοερό πικάπ ο ανθολόγος dj είναι και μια εκδρομή στο παρελθόν. Μια παλλόμενη υπενθύμιση όσων αγαπήθηκαν. Μερικά ήσαν και συνθήματα. Κώδικες υπόγειας συνεννόησης. Άλλα ήσαν κηδειόχαρτα και προκηρύξεις και άλλα ουρλιαχτό στα ερείπια μιας εποχής που όλους μάς σημάδεψε.
«Ο ιατροδικαστής» | Βασίλης Βασιλικός
«Το σώμα της, στιλπνό απ’ το νερό, μόλις κυλίστηκε στην άμμο, απέκτησε τη θαμπή έκφραση του παλιού καθρέφτη, όπου όλα φαίνονται χωρίς να ’ναι κατ’ ανάγκη ορατά. Και η γραμμή της χαράδρας που χωρίζει τα δύο ημισφαίρια, μαύρισε σαν από έκλειψη ηλίου. Κυλιόταν πάνω στην άμμο, τα στήθια της τρεμόπαιζαν σαν κύματα, ώσπου τα σκέπασε με τα φτερά του ένας τεράστιος γλάρος. Από τη συνουσία της με το πουλί, εκείνη βγήκε κερδισμένη, γιατί της έμειναν κάτι φτερά που την ομόρφαιναν σαν άγγελο κι ο αφαλός της παρέμενε σκοτεινός, τρύπα επικοινωνίας με το σκοτάδι του Άδη, όπου ο θείος μου κρατά τα δισκοπότηρα. Ήρθε ο νέος εκπρόσωπος, με την αλλαγή του καθεστώτος: δεν είναι πρεσβευτής, γιατί ακόμα δεν αναγνωρίστηκε επίσημα το καθεστώς του σκοταδιού».
O Κώστας Θ. Καλφόπουλος στο επίμετρό του αναφέρει:
«Ο Iατροδικαστής κινείται, και ισορροπεί επιδέξια, ως προς την πλοκή και την αφηγηματική δομή του, ανάμεσα στο πολιτικό και το αστυνομικό αφήγημα… Πέραν του θύματος, μιας «μοιραίας γυναίκας», σαν χιτσκοκική ηρωίδα, ουσιαστικά, ο συνδετικός κρίκος, ο βοηθός του ιατροδικαστή, είναι επίσης ένα μοιραίο πρόσωπο, που κινείται ανάμεσα σε πολλαπλά σύμπαντα: του νόμου και της παρανομίας, της εξιχνίασης και της συγκάλυψης, της αμφιβολίας και της βεβαιότητας, του στοχασμού και της δράσης… Στον Ιατροδικαστή ο αναγνώστης επιστρέφει σ’ ένα σημαντικό βιβλίο ενός συγγραφέα, ο οποίος σφράγισε με το ογκώδες και πολυσχιδές έργο του τη σύγχρονη νεοελληνική λογοτεχνία…».
«Σκοτεινό ψυγείο» | Χριστίνα Καράμπελα
Σκοτεινά, μαύρα, κατάμαυρα, μαύρα σαν το κατράμι παραμύθια, παραμύθια αλλιώς, όχι από το στόμα της γιαγιάς, αλλά από τη μήτρα της αρχαιολογίας του παρόντος μας, ενός παρόντος που βιώνεται ως τόπος άγονος και χρόνος σκληρός.
Ένα σύμπαν αλλόκοτων μικροϊστοριών, σκοτεινών και ταυτόχρονα λαμπερών, που όλες μαζί θυμίζουν έναστρο ουρανό. Τις συνδέει η πεποίθηση πως η συγγραφή είναι μαζί κατάρα και ευλογία, είναι μια πράξη που ενώνει, όχι γραμμικά αλλά οργανικά, το παρελθόν με το παρόν και το μέλλον, μια πράξη μαγική που συγχωνεύει τους ζωντανούς με τους πεθαμένους, το λαϊκό παραμύθι με τους αστικούς μύθους των μεγαλουπόλεων και τέλος τον έρωτα με το θάνατο.
«
Κανένα προϊόν στο καλάθι σας.