Ποίημα από τη συλλογή «Το δικό σου το μελάνι» (εκδόσεις Ιωλκός, 2024), της Μέλλως Αγορίτση-Καλομέρα, που μόλις κυκλοφόρησε.
*
Υπάρχει ελπίδα
Όσο οι κήποι κι οι αυλές
χρώματα θα ψηφίζουν
και το νερό ασίγαστο
θα ρέει στο ποτάμι,
υπάρχει ελπίδα.
Κι οι λόφοι, όσο κι οι πλαγιές,
στην ώρα θα ξυπνούνε
και στις κοιλάδες ξέγνοιαστα
θα βόσκουν τα κοπάδια,
υπάρχει ελπίδα.
Όσο ανταμώνουν τις καρδιές
χαμόγελα π’ ανθίζουν
και δεν ειπώνεται ποτέ
πώς περισσεύει ένα,
υπάρχει ελπίδα.
Κι ενόσω ακοίμητο ένα φως
το σκότος θα επιβλέπει
και θα ραγίζει επιμελώς
ό,τι το επιτρέπει,
υπάρχει ελπίδα.
«Το δικό σου το μελάνι», Μέλλω Αγορίτση-Καλομέρα, εκδ. Ιωλκός, 2024, σελ. 27
***
Το μελάνι αποτελούσε ανέκαθεν το μέσον, όταν θέλουμε να αποτυπώσουμε κάτι στο χαρτί. Ως υλικό όμως, είναι από μόνο του ανεπαρκές για να συμβεί ετούτο. Χρειάζεται πάντα τη γέννηση μιας ιδέας ή μιας σκέψης για την καταγραφή.
Οι ιδέες, ως γνωστόν, συνεχώς επεκτείνονται και η καθεμία απαιτεί την ιδιαίτερη γραφή της. Η ανάγκη, λοιπόν, της έκφρασης μιας ιδέας είναι για τον γράφοντα η αρχή, το μελάνι ως υλικό μπορεί να είναι το μέσον, αλλά το «μελάνι» των ανθρώπων ήταν, είναι και θα είναι πάντοτε η κινητήριος δύναμη, επειδή οι άνθρωποι θα είναι πάντοτε εκείνοι που θα προτρέπουν, θα υποστηρίζουν, θα επικοινωνούν με το έργο ενός δημιουργού και εντέλει, θα το αποδέχονται.
Έτσι, λοιπόν και η Μέλλω Αγορίτση-Καλομέρα χρησιμοποιώντας το «μελάνι» των ανθρώπων, μεταφέρει στο χαρτί, τις σκέψεις, τις ιδέες, τα συναισθήματά της και τα μοιράζεται με όλους εμάς.
***
Η Μέλλω Αγορίτση-Καλομέρα γεννήθηκε στον Βόλο το 1948. Έζησε τα παιδικά της χρόνια στον Άγιο Λαυρέντιο Πηλίου, από όπου και κατάγεται. Είναι Οικονομολόγος πτυχιούχος της ΑΣΟΕΕ και εργάστηκε επί σειρά ετών στον ιδιωτικό τομέα στην Αθήνα προτού επιστρέψει στον Βόλο, όπου και κατοίκησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της, παντρεμένη με τον συμβολαιογράφο Βόλου Γεώργιο Καλομέρα. Έχει δύο κόρες. Έχουν εκδοθεί τέσσερις ποιητικές συλλογές της και μία νουβέλα. Είναι τακτικό μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών (ΠΕΛ), της Διεθνούς Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών (Δ.Ε.Ε.Λ.), της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών (ΕΕΛ) και του Κέντρου Βιβλίου Μαγνησιωτών Συγγραφέων (Κε.Βι.Μα.Συ.). Η συλλογή της Ασίγαστες διαδρομές βραβεύτηκε το 2014 στο 30ό Πανελλήνιο Συμπόσιο Ποίησης και Πεζογραφίας στη Σαλαμίνα που διεξήχθη σε συνεργασία με τον Όμιλο Unesco Πειραιώς και Νήσων και Το άνοιγμα της μπουκαμβίλιας έλαβε βραβείο από τη Δ.Ε.Ε.Λ. Ποιήματά της έχουν δημοσιευτεί σε λογοτεχνικά περιοδικά, στον τοπικό τύπο και σε ανθολογίες κι επετειακές εκδόσεις. Τον Ιανουάριο του 2021 συμμετείχε στο Διεθνές Forum Ποίησης της Τυνησίας. Αναφορά στο έργο της γίνεται στη Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας Χάρη Πάτση (τόμοι 26, 29, 30) και στην έκδοση 21ος Αιώνας – Θεσσαλία – Προσωπικότητες Ελληνισμού, τόμος Α΄ του Κέντρου Οικουμενικού Ελληνισμού.
*
Το δικό σου το μελάνι
Μου είχες πει, θυμάμαι:
«Θα είμαστε πάντα μαζί.
Εγώ θα βάζω το μελάνι
κι εσύ θα βάζεις τη γραφή».
Μα το δικό σου το μελάνι
ήταν το χέρι το δεξί.
Και κάθε τώρα που θα γράψω,
λείπεις αφάνταστα εσύ.
Κι όταν το χέρι αναζητήσω,
τούτο το χέρι το δεξί,
απ’ την καρδιά ζητώ ν’ αντλήσω
ό,τι συ άφησες εκεί.
Γι’ αυτό και αποφάσισα να γράφω
και με τα χέρια μου τα δυο.
Με το ’να την καρδιά μου ν’ αντιγράφω
και τ’ άλλο ν’ αυλακώνει το γραπτό.
Μελάνι δεν προβλέπεται αναγκαίο,
πάροχος θα ’ναι η καρδιά.
Το κλίμα μου κατέστη μικροκλίμα
σ’ έναν γεώτοπο που πλέον με χωρά.
Μου είχες πει… θυμάμαι.
«Το δικό σου το μελάνι», Μέλλω Αγορίτση-Καλομέρα, εκδ. Ιωλκός, 2024, σελ. 13
Κανένα προϊόν στο καλάθι σας.