Παρουσίαση Ποιητικής Συλλογής: «Τρυφερά ανασαίνω» της Ματίνας Δαραβάνη
Της Ντέπης Φαρκάτση
Η Ματίνα Δαραβάνη γεννήθηκε το 1993. Είναι απόφοιτη του τμήματος Κοινωνικής Διοίκησης και Πολιτικής Επιστήμης του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης. Το 2017 εκδόθηκε η πρώτη της ποιητική συλλογή, με τίτλο «Η γλυκιά ενόρμηση του έρωτα» από τις εκδόσεις Ιωλκός.
Τον Σεπτέμβριο του 2020 εν μέσω πανδημίας κυκλοφόρησε η δεύτερή της συλλογή «Τρυφερά ανασαίνω» επίσης από τις εκδόσεις Ιωλκός.
Η επιλεκτική ανάγνωση ποίησης είναι πλέον απο τις αγαπημένες μου ασχολίες και όταν έμαθα για την συλλογή της Ματίνας, μιας νέας δημιουργού το ενδιαφέρον μου έγινε ακόμη μεγαλύτερο. Χάρηκα εξίσου πολύ.
Εξαρχής γνώριζα τον τίτλο και έτσι ήμουν ήδη προιδεασμένη για την θεματική που πρόκειται να συναντήσω.
Από την στιγμή που πήρα το βιβλίο στα χέρια μου εντύπωση μου έκανε η εξαιρετικά εύστοχη επιλογή του εξωφύλλου, απεικονίζοντας φύλλα που μόλις σαν μία ανάσα αέρα τρυφερά να φύσηξε. Η συλλογή αποτελείται από ποιήματα που περιστρέφονται γύρω από το κεντρομόλο θέμα του έρωτα με μεγάλη ισορροπία.
Ωστόσο η Ματίνα αναδεικνύει ρεαλιστικά τη βιαιότητα της θλίψης και την καταστροφή που μπορεί ακόμα και ο ίδιος ο έρωτας να προκαλέσει καθώς τα υποκείμενα προσεγγίζουν τον πυρήνα της σχέσης τους.
Ο έρωτας ανάσα, ο τρυφερός έρωτας, ο έρωτας ζήλια, ο έρωτας καταστροφή και μετουσίωση.
Ο έρωτας τρυφερή ανάσα. Τα πρώτα ποιήματα της συλλογής διακατέχονται από την πικρόγλυκη νοσταλγία του έρωτα όταν η απόσταση χωρίζει.
Ο μεγαλύτερός μου φόβος δεν είναι να πεθάνω, αλλά να ζήσω χωρίς εσένα.
‘Ο μεγαλύτερος μου φόβος’
Μα που πηγαίνεις; Δεν είναι από κει το σπίτι σου, μωρό μου. Σου το ορκίζομαι πως κακότροπα οι πινακίδες σε μπερδεύουν. Το σχήμα τους, την όρασή σου σκανδαλίζουν με στόχο απροκάλυπτα οδυνηρό.
‘Υπονοούμενο’
Στη συνέχεια τα επόμενα ποιήματα γίνονται πιο τρυφερά και ερωτικά.
Όλες τις ώρες θα σε κοιτάζω με τον ίδιο τρόπο. Σαν τώρα. Σαν να μη με κοίταξες ποτέ και να μη μ’ένοιαξε, αφού έτσι κι αλλιώς έλιωνα ολόκληρη, που μόνο στεκόσουν δίπλα μου.
Ο έρωτας αρχίζει να μετασχηματίζεται πλέον σε αγάπη.
Διακατέχομαι από μία επιθυμία να μην υπάρχεις στον κόσμο όλο, αλλά στο δικό μου. Κουνώντας μου τα φρύδια σουρωμένος από ένα πρωινό ξενύχτι. Να πίνεις τον καφέ σου σ’αυτή την κούπα που σου φτιάχνω. Τη δική μου.
Έτσι κάποια από αυτά ασχολούνται με το αίσθημα της ζήλιας και της κακεντρέχειας ενός περιβάλλοντος που φθονεί όχι από κακία αλλά από λαχτάρα για κάτι που δεν έχει ζήσει και φαίνεται να αναγνωρίζει την αξία του.
Σ’ένα υπόγειο κίτρινο κατεβαίνω τα σκαλοπάτια και τη ζωή μου μακάρι κάποιος να μου ‘λεγε πώς ν’ακολουθήσω. Είναι τόσο αβέβαιο να πέφτεις πάνω σε τοίχους, να γυροφέρνεις τη ζήλια της άλλης που απέναντι σε δικάζει με το βλέμμα, η επιτυχία.
‘Πόθος για επιτυχία’
Τέλος η συλλογή κλείνει με ποιήματα ενός έρωτα σχεδόν ώριμου με μεγάλη βλέψη για την εκπλήρωση των ονείρων της πραγματικότητας.
Κάτι σαν ξεστράτισε στον ύπνο μου το βράδυ, ήταν η αγκαλιά που μου δωσες χθες, μα πιο μεγάλη. Αυτή, θαρρείς και κράτησε μία ολόκληρη ζωή.
‘Η αγκαλιά σου’
Μέσα από την συλλογή η Ματίνα φαίνεται να χρησιμοποιεί προσωπικό υλικό από βίωμα που με τη βοήθεια του ταλέντου της γραφής της υμνεί τον πανανθρώπινο έρωτα.
Μία εμπειρία που όλοι θέλουμε να ζήσουμε και αν έχουμε την τύχη θα το κάνουμε αψηφώντας όποιο παράλογο ή και ρεαλιστικό κόστος.
Πηγή | Copyright: iTravelPoetry | Ντέπη Φαρκάτση
Κανένα προϊόν στο καλάθι σας.