Φωτογραφικό υλικό από την παρουσίαση της Β’ έκδοσης της ποιητικής συλλογής του Νίκου Παπάνα, «Σε ανακηρύσσω νικήτρια» (εκδόσεις Ιωλκός, Β’, 2022), που πραγματοποιήθηκε στις 23/06/2022 στο cafe «Ζώγια – Βιβλίο Τσάι Και Συμπάθεια» (Θεσσαλονίκη). Συμμετείχαν οι οι Ευτυχία-Αλεξάνδρα Λουκίδου (Ποιήτρια, δοκιμιογράφος) και Ιωάννα Ευθυμιάδου (Φιλόλογος, ποιήτρια).
***
Σε ανακηρύσσω νικήτρια
Αποκλειστικό θέμα της συλλογής ο έρωτας: έρχεται απρόσμενα και ανακηρύσσεται νικηφόρος. Ωστόσο, δεν καταφέρνει την επιθυμητή ολοκλήρωση – χάσκει λειψός. Απομένουν τ’ ανείπωτα λόγια, οι κρυστάλλινες μοναξιές, η αφροσύνη δυο ψυχών.
Η συλλογή ξεχωρίζει για την ενότητα και τη δραματική ένταση: τα ποιήματα αλληλοσυμπληρώνονται, σαν να αφηγούνται μιαν ερωτική ιστορία. Αυτήν την ιστορία και τους σταθμούς της αφηγείται κι ολοκληρώνει η πρώτη ενότητα.
Στη συνέχεια, η δεύτερη ενότητα επαναλαμβάνει κι ολοκληρώνει πάλι τον ίδιο κύκλο αφήγησης με αλληλοσυνδεόμενα χαϊκού. Η τριβή των λέξεων γεννά σπινθήρες λυρισμού και απροσδόκητες παραστατικές εικόνες.
Δείγμα γραφής:
ΤΟ ΡΟΛΟΪ ΜΟΥ
Το ρολόι μου
το κουρντίζω κάθε μέρα.
φοβάμαι μη σταματήσει.
Οι δείκτες του μου θυμίζουν τα χέρια σου.
Εννέα και τέταρτο:
θέση μπαλέτου.
Άψογο το κυκλικό του σχήμα.
το φιλοτέχνησαν οι θύελλες
σαν την τρομαχτική ομορφιά σου.
Αφουγκράζομαι το χτύπο του.
πώς θ’ ακουγόταν η ανάσα σου,
αν ήσουν εδώ;
Το φορώ πολύ σφιχτά.
Δεν ωφελεί ─
Δε νιώθω το άγγιγμά σου.
Το βγάζω πάλι,
το κρατώ και το κοιτώ:
Είναι πρόσωπο, είναι πράγμα, είναι πρόσωπο.
Ωστόσο, το κουρντίζω κάθε μέρα
το ρολόι μου.
***
Για τον συγγραφέα
Ο Νίκος Παπάνας εμφανίστηκε στα γράμματα το 1988. Έχει δημοσιεύσει ποιήματα, μεταφράσεις ποιημάτων και δοκίμια για την ποίηση στα περιοδικά «Νέα Πορεία», «Ευθύνη», «Νέα Εστία», «Εντευκτήριο», «Ο Παρατηρητής», «Πλανόδιον» κ.ά. Είναι μέλος της Εταιρείας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης κι έχει υπηρετήσει στο διοικητικό συμβούλιο αυτής. Το 2004 έλαβε τιμητική διάκριση από το «Σύνδεσμο Εκδοτών Βόρειας Ελλάδας».
***
…«Αυτή η αναγνωστική παράλυση, αυτό το σταδιακό μούδιασμα, αυτή η δονούμενη κλιμάκωση, είναι το αναμενόμενο αποτέλεσμα ενός λεπτοδουλεμένου νεολυρισμού που δεν γλυκίζει. Ο Νίκος Παπάνας μπαινοβγαίνει στα λογοτεχνικά είδη και γένη με παροιμιώδη άνεση. Συνομιλεί με τη θλίψη του πολιτισμού και τον φίλο του Louis Aragon. Συνομιλεί με τα beat ακατανόμαστα ζωύφια του συμμαθητή του William Burroughs και πίνει μαζί του το ντεμοντέ κοκτέιλ Negroni. Eίναι πολυσυλλεκτικός, παραμένοντας πιστός στον προσωπικό του εκλεκτικισμό. Η παραδοχή της πτώσης έρχεται ήρεμα, σχεδόν στωικά, σαν έτοιμη από καιρό – σαν μια αναμενόμενη μεταφυσική της ποιητικής του ιδιότητας
Κι εκεί που είμαστε ακόμα ζαλισμένοι από τον ίλιγγο της γραφής του, ο Νίκος Παπάνας με μιαν αβρή χειρονομία μας μετακινεί και μας εναποθέτει στη γαλήνια χώρα των ανατελλόντων χαϊκού. Ο ποιητικός χρόνος έφτασε στη μεγάλη έκρηξη. Το πρώτο μέρος της υποχρεωτικής μύησης έλαβε τέλος. Τώρα παντού κομματάκια μνήμης και υπενθύμισης, ένα ποιητικό blow up – το δεύτερο μέρος της τριλογίας ξεκινά. Όλοι ακούμε προσεκτικά μια ιστορία σε θραύσματα»…
Πηγή: Fractal
Κανένα προϊόν στο καλάθι σας.