Η ποιητική συλλογή του Νίκου Παπάνα «Σε ανακηρύσσω νικήτρια» (εκδόσεις Ιωλκός, 2021), παρουσιάζεται στο @_books2020__ (Instagram).
***
Σε ανακηρύσσω νικήτρια
Αποκλειστικό θέμα της συλλογής ο έρωτας: έρχεται απρόσμενα και ανακηρύσσεται νικηφόρος. Ωστόσο, δεν καταφέρνει την επιθυμητή ολοκλήρωση – χάσκει λειψός. Απομένουν τ’ ανείπωτα λόγια, οι κρυστάλλινες μοναξιές, η αφροσύνη δυο ψυχών.
Η συλλογή ξεχωρίζει για την ενότητα και τη δραματική ένταση: τα ποιήματα αλληλοσυμπληρώνονται, σαν να αφηγούνται μιαν ερωτική ιστορία. Αυτήν την ιστορία και τους σταθμούς της αφηγείται κι ολοκληρώνει η πρώτη ενότητα.
Στη συνέχεια, η δεύτερη ενότητα επαναλαμβάνει κι ολοκληρώνει πάλι τον ίδιο κύκλο αφήγησης με αλληλοσυνδεόμενα χαϊκού. Η τριβή των λέξεων γεννά σπινθήρες λυρισμού και απροσδόκητες παραστατικές εικόνες.
***
Για τον συγγραφέα
Ο Νίκος Παπάνας εμφανίστηκε στα γράμματα το 1988. Έχει δημοσιεύσει ποιήματα, μεταφράσεις ποιημάτων και δοκίμια για την ποίηση στα περιοδικά «Νέα Πορεία», «Ευθύνη», «Νέα Εστία», «Εντευκτήριο», «Ο Παρατηρητής», «Πλανόδιον» κ.ά. Είναι μέλος της Εταιρείας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης κι έχει υπηρετήσει στο διοικητικό συμβούλιο αυτής. Το 2004 έλαβε τιμητική διάκριση από το «Σύνδεσμο Εκδοτών Βόρειας Ελλάδας».
***
«Μια πολύ όμορφη ποιητική συλλογή, από τις πιο αξιόλογες που διάβασα φέτος, είναι αυτή του ποιητή Νίκου Παπάνα, ο οποίος χρόνια τώρα δραστηριοποιείται στον χώρο της ποίησης. Υπέροχη ποιητική στιγμή για εμένα. Το ταξίδι των συναισθημάτων ξεκίνησε από το πρώτο ήδη ποίημα! Δράμα, σπαραγμός, έρωτας. Το μόνο φάρμακο που γνωρίζω γι’ αυτά είναι η ποίηση».
Πηγή: @books_harbor (Instagram).
***
Διάβασα πρόσφατα την όμορφη ποιητική συλλογή του Νίκου Παπάνα Σε ανακηρύσσω νικήτρια (Εκδόσεις Ιωλκός, 2021). Νικητής ή νικήτρια είναι πάντα το ανέφικτο, τόσο στον έρωτα όσο και στη ζωή. Μα είναι ακριβώς αυτό το μακρινό κι απλησίαστο που μας κινεί. Εμάς και τον κόσμο όλο. Οι μαρτυρίες είναι βέβαια λιγοστές: «… μένει μόνο έν’ ασημένιο θρόισμα,/ όταν οι ψυχές μας ─ άθελά τους ─/ νομίζουν ότι συναντιούνται/ σε κάποιο ντροπαλό μονοπάτι/ στο δάσος του ανεκπλήρωτου» (Αχρηστία). Είναι ακόμη αυτό τ’ ανεπίτευκτο που μας διδάσκει: «Έμαθα μαζί σου να κρατώ ευλαβικά σ’ ένα σκαλιστό παλιό πειρατικό σεντούκι τα λάφυρα της προσμονής » (Έμαθα μαζί σου)…
Πηγή: Μάξιμος Αλυγιζάκης | Σ. Φ. Γ. Τ. Καβάλας
Κανένα προϊόν στο καλάθι σας.