Ποίημα από τη συλλογή του Άλκη Παπαντωνίου, «Σχεδόν τίποτα» (εκδόσεις Ιωλκός, 2022), στο @poiem.art (Instagram).
*
ΠΕΣ: ΕΜΕΙΣ
Αστέρια είμαστε
γυμνά
που τρεμοφωτίζουν στη μαύρη νύχτα·
κανείς μας δε γνωρίζει πότε θα σβήσει,
κανείς δεν ξέρει πότε κάποιος άλλος θα σβήσει
διαγράφοντας μία εντυπωσιακή τροχιά
για λίγα δευτερόλεπτα
ή θα εξαφανιστεί κάποτε
χωρίς κανείς να το καταλάβει
σαν μία παιδική τύψη
που αποκοιμήθηκε.
Αστέρια είμαστε
μοναχικά·
μας χωρίζει ένα απροσπέλαστο κενό,
μας ενώνει ένας αόριστος ουρανός.
«Σχεδόν τίποτα», Άλκης Παπαντωνίου, εκδ. Ιωλκός, 2022, σελ. 65.
***
Για το βιβλίο
***
☆ Ο Άλκης Παπαντωνίου στο Εργαστήρι του Συγγραφέα
Σχεδόν τίποτα το γράμμα
Δημιουργούμε τις έννοιες, εμείς οι άνθρωποι, κατά βούληση και (κατά) συνάντηση. Τα ποιήματα της συλλογής Σχεδόν τίποτα, δημιουργούνταν, αυτοκαταστρέφονταν και αναδημιουργούνταν επί μία δεκαετία, να χωρέσουν οι έννοιες σε λίγες λέξεις, ή να μην. Ωδίνες και απελευθέρωση. Αυτά τα γαμημένα, τα εξωμήτρια ποιήματα.
Σχεδόν τίποτα η μνήμη
η χερσόνησος του σχεδόν
στη θάλασσα του τίποτα
Μνήμες παρά βούληση, τουλάχιστον συνειδητά, τουλάχιστον συνήθως, τουλάχιστον σχεδόν. Μ’ ένα σακίδιο λέξεις σε ένα νησί, το νυστέρι έπιασε δουλειά, τόνοι μνήμης σε λίγες σελίδες.
[…]Πηγή: Fractal