«Σας αρέσουν τα σονέτα;» | Βερολίνο

Η Β’ έκδοση της ποιητικής συλλογής «Σας αρέσουν τα σονέτα;» (εκδόσεις Ιωλκός, Β’, 2024), του Νίκου Παπάνα, ταξιδεύει στο Βερολίνο.

[ Φωτογραφία: Νίκος Παπάνας ]

 

 

ΤΑΤΟΥΑΖ ΨΥΧΗΣ

Εφιάλτης, με ξύπνησε εφιάλτης:
Δεν μπορούσα, λέει, να θυμηθώ
την παρένθετη λάμψη, τους ημιτελείς κραδασμούς
εκείνης της συνάντησής μας.

Δεν μπορούσα — το λυκόφως των μαλλιών σου,
τη διωκόμενη θρησκεία της φωνής σου,
νοερά βιολιά, ματιές μολότοφ,
επώδυνη διαστολή του σώματος.

Ξυπνώντας, όμως, γνωρίζω καλύτερα.
Η θύμησή σου δε χάνεται: είν’ η κουβέρτα μου,
τυλίγομαι σφιχτά και με ζεσταίνει.

Δε χάνεται η μορφή σου: περιουσία μου, φυλαχτό μου.
Την αγγίζω, την κοιτώ, χαραγμένη περίτεχνα
στην ψυχή μου ανεξίτηλο τατουάζ.

 

 

«Σας αρέσουν τα σονέτα;», Νίκος Παπάνας, εκδ. Ιωλκός, Β’, σελ. 29

 

***

Για το βιβλίο

 

***

Για τον συγγραφέα

Από το 1988 ο Νίκος Παπάνας έχει δημοσιεύσει ποιήματα, μεταφράσεις ποιημάτων και δοκίμια για την ποίηση σε έγκυρα λογοτεχνικά περιοδικά. Είναι μέλος της Εταιρείας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης. Το 2004 έλαβε τιμητική διάκριση από τον Σύνδεσμο Εκδοτών Βόρειας Ελλάδας. Το 2019 κυκλοφόρησε η ποιητική του συλλογή Πρώτη δημοτικού και άλλα (εκδόσεις Ιωλκός) και το 2021 η συλλογή Σε ανακηρύσσω νικήτρια (εκδόσεις Ιωλκός).

 

***

Στην τρίτη του ποιητική περιήγηση, με τίτλο Σας αρέσουν τα σονέτα; ο καθηγητής ιατρικής στο Δ.Π.Θ. Νίκος Παπάνας, καταπιάνεται μ’ ένα δύσκολο -λόγω της πολύ απαιτητικής φόρμας- είδος, το δεκατετράστιχο σονέτο. Τα κείμενα συνοδεύονται ιδανικά από χαρακτικά της Ρένας Ανούση-Ηλία που, με λίγες ευφυείς μολυβιές, εξεικονίζουν το όραμα του ποιητή. Όπως στα προηγούμενα έργα του, ο ποιητής προσπαθεί να παρακάμψει τα άγνωστα στρώματα του εσωτερικού του κόσμου, καθοδηγώντας τη μνήμη απευθείας στην καίρια, πληρέστερη, ανήσυχη παρόρμηση: τον ζωοδόχο Έρωτα· μοιάζει να Τον φωτογραφίζει από περιωπής, ν’ απαθανατίζει με αισθητική περίσκεψη το σώμα και τη ψυχή του, να τον βλέπει ν’ απλώνεται διάχυτος και να διαθλάται στο ανεπίστρεπτο. Τα μάτια του, θαμπωμένα ακόμα από την ανάμνηση της μαρμαρυγής κι αυτός, γεμάτος συναισθήματα, τα αποσπά από τον εαυτό του και μας τα προσφέρει σε ακέραιες ποιητικές μονάδες.

 

Πηγή: Βασίλης Δ. Παπαβασιλείου | Fractal