«Σαρακοστή μοιχείας», του Αντώνη Δ. Σκιαθά | «Ποιήματα της κρίσης [2008-2018]»

Ποίημα «Σαρακοστή μοιχείας», του Αντώνη Δ. Σκιαθά από την ανθολογία «Ποιήματα της κρίσης [2008-2018]» (εκδόσεις Ιωλκός, 2020), του Κωνσταντίνου Μπούρα.

 

*

Αντώνης Δ. Σκιαθάς

Σαρακοστή μοιχείας

Αυτήν την άνοιξη
άρχισε να σαλεύει
νωρίτερα η νύχτα.

Η είσοδος στον κήπο
ματαίωσε
τους έρωτες
στα λείψανα των πεύκων.

Πρώτα χάθηκε το αγιόκλημα.

Μετά η μάντρα με τα καρφωμένα γυαλιά
που δώριζαν τους πολλαπλασιασμούς
της σελήνης, σ’ όλα τα ακρόκλαρα του κήπου.

Ακολούθησαν οι γαζίες που έγερναν
στη λίμνη και την έβαφαν κίτρινη.

Τέτοιες μέρες
ο μύθος του πνιγμού ήταν περιττός,
το ίδιο και οι σκήτες του κήπου.

Απέμεινε η στάχτη του φεγγαριού
στα δέντρα
και ο Αιώνας
από τους ανθούς του νυχτολούλουδου
στο σάβανο του κήπου,
Μεγάλη Πέμπτη πριν ξημερώσει.

Αυτή την άνοιξη
άρχισε να σαλεύει
νωρίτερα η νύχτα.

Το έστρωσε για τα
καλά ο θάνατος,
καταραμένο σκυλί, που έγλειφε χωρίς αιδώ
τα αχαμνά του.

[Ευγενία, Πικραμένος, 2016]

 

***

Ποιήματα της κρίσης [2008-2018]

Η ανθολογία δεν έχει αξιολογικό αλλά θεματολογικό, υφολογικό και ρυθμολογικό χαρακτήρα. Μακράν πολύ από αισθητισμούς κι αποκλεισμούς, επιχειρήσαμε να αποτυπώσουμε (όσο γίνεται εξπρεσιονιστικά) το πανόραμα της σύγχρονης ελληνικής ποίησης στα προκλητικά χρόνια της μεταβατικής δεκαετίας 2008-2018.

Στον τόμο αποτυπώνεται ένας αντιπροσωπευτικός κατά το μάλλον ή ήττον συσχετισμός δυνάμεων, τάσεων, προτάσεων, υπεκφυγών ή μεταβάσεων. Υπάρχει και η λεγομένη «ποίηση φυγής» που εκπροσωπείται ελάχιστα σε αυτή την ανθολογία, αφού μας ενδιαφέρει εξαρχής το θετικό κοινωνικό πρόσημο κι η μετάβαση από το «αυτιστικό» εγώ στο συνειδητοποιημένο «εμείς» μιας συλλογικότητας ενεργών κι εναργών πολιτών που με τον οίστρο της Κρίσης αφυπνίζονται κι αποφασίζουν να αλλάξουν τον κόσμο (μέσα τους κι έξω τους) έτσι ώστε να ταιριάζει περισσότερο με τα οράματα και τα ιδεώδη του Διαφωτισμού.

***

Κωνσταντίνος Μπούρας

Ο Κωνσταντίνος Μπούρας γεννήθηκε το 1962 στην Καλαμάτα κι από το 1977 ζει στην Αθήνα. Συγγραφέας 40 εκδοθέντων βιβλίων, κριτικός θεάτρου και βιβλιοκριτικός. Είναι διπλωματούχος μηχανολόγος μηχανικός του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου (1985), αριστούχος του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών τού Πανεπιστημίου Αθηνών (1994) και κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος θεατρολογίας του γαλλικού Πανεπιστημίου Paris III – La nouvelle Sorbonne (D.E.A. Etudes Théâtrales, 1998). Αριστούχος διδάκτωρ του Τμήματος Ξένων Γλωσσών, Μετάφρασης και Διερμηνείας του Ιονίου Πανεπιστημίου στην Κέρκυρα (2019). Θεατρικά του έργα με αρχαιοελληνικά θέματα έχουν παρασταθεί σε θέατρα της Ελλάδας και του εξωτερικού. Αρθρογραφεί σε εφημερίδες και περιοδικά. Συμμετέχει σε τηλεοπτικές εκπομπές για το βιβλίο και το θέατρο. Εκπονεί μεταδιδακτορική έρευνα στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών με θέμα «Το δραματικό στοιχείο της σύγχρονης ελληνικής ποίησης στα χρόνια της Κρίσης (2008-2018)».