23/7/1821: Πραγματοποιείται η πρώτη κατάληψη φρουρίου στο Μοριά από τις ελληνικές δυνάμεις.
***
Τα θετικά πολεμικά γεγονότα του καλοκαιριού του 1821 σταθεροποίησαν την Επανάσταση που επικρατούσε πλέον τοπικά στη Νότια Ελλάδα. Στα χέρια των Ελλήνων περιήλθαν σημαντικά τουρκικά φρούρια και ένας σοβαρός αντίπαλος, οι Τουρκαλβανοί της περιοχής Λάλα, εξουδετερώθηκε στην Ηλεία τον Ιούνιο μετά από σκληρή μάχη, στην οποία διακρίθηκε ο Ανδρέας Μεταξάς. Στις 23 Ιουλίου οι Έλληνες μπήκαν στη Μονεμβασιά (ήταν το πρώτο φρούριο που έπεφτε στο Μοριά) και στις 7 Αυγούστου στο Νεόκαστρο. Η πολιορκία της Μεθώνης (όπου έπεσε ο Κ. Πιερράκος Μαυρομιχάλης), της Κορώνης και της Τριπολιτσάς έγινε στενότερη, της τελευταίας δε πιο συστηματική μετά την άφιξη του Δημητρίου Υψηλάντη στο στρατόπεδο των Τρίκορφων και τη μεγάλη νίκη της 10ης Αυγούστου στη μάχη της Γράνας.
Τέλη Ιουνίου οι Τούρκοι ανακατέλαβαν τη Λιβαδειά, αλλά χάρη στις σκληρές προσπάθειες του Οδυσσέα Ανδρούτσου η πόλη απελευθερώθηκε και πάλι. Παρά την έλλειψη επαρκών πυρομαχικών και τακτικής οργάνωσης, παρά τις ανησυχητικές έριδες, το ηρωικό φρόνημα των επαναστατών έδινε πάντα τη λύση. Ο ήρωας της Εύβοιας Αγγελής Γοβγίνας ηγήθηκε της μεγάλης νίκης στα Βρυσάκια, που ανάγκασε τον Ομέρ Βρυώνη να εγκαταλείψει την Εύβοια. Όμως, τα φρούρια της Ανατολικής Ελλάδας παρέμεναν υπό τουρκικό έλεγχο και η πολιορκία της Ακρόπολης των Αθηνών διαλύθηκε. Οι όποιες τουρκικές επιτυχίες επιτεύχθηκαν με μεγάλο κόστος σε άνδρες και εφόδια και, έτσι, η πορεία προς το Μοριά αναβλήθηκε εν αναμονή των ενισχύσεων που έφθασαν τον Αύγουστο.
Στις 26 Αυγούστου, στη στρατηγική διάβαση των Βασιλικών, στη Φθιώτιδα, οι οπλαρχηγοί της Στερεάς πέτυχαν μια σημαντικότατη νίκη που διαφύλαξε την Επανάσταση, καθώς ανακόπηκε η κάθοδος της νέας τουρκικής στρατιάς που υπό τον Μπεϊράν πασά κατευθυνόταν προς τη Βοιωτία, με σκοπό να περάσει στη συνέχεια στην Πελοπόννησο και να διαλύσει την πολιορκία της Τριπολιτσάς. Ήταν μια νίκη που επιτεύχθηκε χάρη στο στρατηγικό νου του Γ. Δυοβουνιώτη και την ορμητικότητα του Γιάννη Γκούρα. Σχεδόν διαλυμένη η δύναμη του Μπεϊράν υποχώρησε προς τη Λαμία. Ο Κιοσέ Μεχμέτ και ο Ομέρ Βρυώνης, χωρίς ενισχύσεις πλέον, αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την Αθήνα.
Κώστας Χατζηαντωνίου, «Ιστορία της Νεότερης Ελλάδας», εκδόσεις Ιωλκός, σελ. 54-55.
Κανένα προϊόν στο καλάθι σας.