Οι ποιητικές συλλογές (εκδόσεις Ιωλκός) «Μάταιος Αύγουστος», της Ελένης Παπανδρέου, «Ιχνηλασία», του Βάσου Ηλ. Βογιατζόγλου, «Τα κεράσια της Εύας», της Βίκυς Κατσαρού, στο Public (Χαλάνδρι).
Λίγα λόγια για τα βιβλία:
Μάταιος Αύγουστος
Παπανδρέου, Ελένη
Ο έρωτας δανείζεται τα χρώματα των τεσσάρων εποχών για να ονειρευτεί μια σκοτεινή υπαρξιακή ιστορία. Ο Αύγουστος έρχεται λευκός με μια χούφτα άμμο στα χέρια, ξαπλώνει σ’ ένα δωμάτιο γυμνό και γίνεται μια ψαλμωδία των αισθήσεων.
Όμως, το φθινόπωρο περιμένει στην επόμενη στροφή. Στην αρχή είναι η βουή των φύλλων. Μετά ο αγέρας. Στο τέλος, ο απόηχος ψιθύρων νερού στην ψυχή. Ο Σεπτέμβρης στέκεται πίσω από τη μισάνοιχτη πόρτα και ψιθυρίζει: «Μάταιος. Μάταιος Αύγουστος».
Οι προσμονές της ψυχής μένουν ανοιχτές κι ας ξέρουν μέσα τους το πουθενά. Απομένει ο ορισμός του έρωτα. Αναπάντεχα μισός. Αναπάντεχα μόνος. Αναπάντεχα ξένος.
Τι μένει να γιορτάσει η άνοιξη; Τη γνώση πως τίποτα δε χωρίζει. Δε σταματάει τίποτα. Μόνο ξαπλώνει επάνω μας αθέατο και μας θυμίζει ν’ απλώσουμε τα χέρια στο Ένα που γεννιέται μέσα μας και πάλι.
Ιχνηλασία
Βογιατζόγλου, Βάσος Η.
Τα κεράσια της Εύας
Κατσαρού, Βίκυ
Η Εύα είναι ο αισθησιασμός, η ατίμωση, η έξοδος και η πτώση. Τιμωρείται με την απειλή της ανυπαρξίας κι εκδιώκεται, ώστε με πόνο και δάκρυα να περνά τις μέρες της∙ αυτή είναι η κατάρα του θεού της.
Στα σπλάχνα της, όμως, κυοφορεί την ελπίδα, γίνεται η Μητέρα των Ζωντανών. Η Εύα ξεριζώνεται από την Εδέμ για να μάθει ότι η λύτρωση περνά από τη ζωή. Και η Εύα αναζητά πια την υπενθύμιση ενός χαμένου παραδείσου ώστε να μπορέσει να επιστρέψει στον αναστάσιμο εαυτό της.
Τα κεράσια της Εύας είναι η πορεία του ανθρώπου προς την ωρίμανση, η επιλογή της ελευθερίας, η αποδοχή της ζωής μαζί με το κόστος της απώλειας, η επίγνωση της φθοράς και η αποκαθήλωση των ζώντων θεών μέσ’ από τα πρόσωπα του γονέα, των φίλων, του έρωτα.
Εντέλει, η αποκαθήλωση του ίδιου του Εαυτού.
Κανένα προϊόν στο καλάθι σας.