«Ποιήματα [1972-2012]» | Ποίημα | @poiem.art

Σ’ ένα ντουλάπι έχω στοιβάξει
τα λάθη μου ανακατεμένα
όποτε ανοίγω το πορτάκι
κάποιο καινούριο να προσθέσω
πέφτουν επάνω μου όλα μαζεμένα
και με συνθλίβουν.

«Ποιήματα [1972-2012]», Αλέκος Κατσιούρης, εκδ. Ιωλκός, σελ. 45

 

***

Για τον συγγραφέα

Ο Αλέκος Κατσιούρης γεννήθηκε το 1950 στην Τρίπολη και μένει στην Αθήνα. Το 2014 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ιωλκός η ποιητική συλλογή του Πρόναοι και μετόπες και ακολούθησαν το 2017 τα Ποιήματα τσέπης.

 

*

Το νησί

Βρέθηκα εδώ μετά από χρόνια
ακολουθώντας το όραμα στην παρακμή του
με συντροφιά το νου και την καρδιά
που με τραβούσε το καθένα απ’ την πλευρά του
κι είπα πως έφτασε ο καιρός
να συμφιλιωθώ, επιτέλους, με τη νηνεμία.
Να πάψω να ονειρεύομαι ταξίδια
κάθε φορά που ατενίζω τον ορίζοντα
και να αγαπήσω ετούτο το νησί
σαν αγιορείτης το κελί του.

Μα ακούω μια φωνή στο στέρνο μου
ξάστερη σαν τρεχούμενο νερό
βαθιά σαν τη βουή της καταιγίδας
που με καλεί να πραγματώσω αυτό ακριβώς
που δεν κατανοώ με τις αισθήσεις
να κάνω ακόμα ένα μακρύ ταξίδι
σε θεϊκό να μεταπλάσσω το εφήμερο.

Είναι ψυχή, καρδιά, θεός, δεν ξέρω
μπορεί και να ’ναι ένας βαθύς αντίλαλος
που βγαίνει απ’ τις στοές της θάλασσας
και μετατρέπει τα κοχύλια σε τρομπόνια.
Μπορεί να είναι οι γλάροι και τα ψαροπούλια
που έχουν διαλέξει αυτή την έρημη ακτή
για τελευταίο τους καταφύγιο.

 

«Ποιήματα [1972-2012]», Αλέκος Κατσιούρης, εκδ. Ιωλκός, σελ. 194.