Ποίημα από τη συλλογή «Επτά και μισή λύπη» στο Fractal

H συλλογή της Ελένης Παπανδρέου, «Επτά και μισή λύπη» (εκδόσεις Ιωλκός, 2022), παρουσιάζεται στο Fractal μ’ ένα ποίημα που ανθολόγησε η Καλομοίρα Πιέτρη Αυγούστη.

 

*

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΑΣ ήταν σπίτια.
Μέσα κατοικούσαν απώλειες
κι ένας μονόλογος για δύο.
Ποιος θ’ ακούσει τις συλλαβές του τέλους;
Πρώτες αυτές ψιθυρίζαμε το βράδυ.

Τα τραγούδια μας κρατούσαν το βήμα.
Μιας ζωής που μίκραινε
δυο κόμποι απόγνωση.
Ζωνάρι οι νότες
έσφιγγαν τους στίχους ακόμα πιο βαθιά.
Ήτανε σάρκα η μουσική
και πονούσε.

Στου σχοινοβάτη το μετέωρο βήμα
έλαμπε η ψυχή
κι ανάβανε αστέρια οι ανάσες.
Θυμήθηκα τα λόγια.
Χόρεψα μισός στα στάχυα
μισός στη βροχή.

Τα τραγούδια ήταν αιώνια νέα
κι εμείς ψίθυροι στη σιωπή τους.

 

Πηγή: Fractal

 

***

Για το βιβλίο

Επτά και μισή λύπη έδειξε ο δείκτης.

Στη μέση της πλατείας ένα χελιδόνι ξυπνά. Στα φτερά του κάκτοι στρογγυλοί σαν βράχοι και ποτάμια της Σαχάρας. Θα μπορούσε να είναι καλοκαίρι. Κλείνει τα μάτια. Ακόμα έχει καιρό να γίνει σύννεφο.

Στις τέσσερις φύσαγε βοριάς, στις πέντε, το παιδί έφερε ένα χαρτόνι σύννεφα. Μισά τα έκρυψε στις τσέπες του, μισά τα χάρισε στον ορίζοντα.

Πόρνη και πατρίδα η πόλη αυτή δίνεται σε όλους και σε κανέναν. Τι κι αν καθαρίζεις όλες τις κρύπτες της ψυχής; Πάντα μια γωνία, πάντα μια λέξη χωρίς ήλιο στέκει στη μέση μιας άγνωστης μέρας.

Δείγματα γραφής από το τρίτο ποιητικό έργο της Ελένης Παπανδρέου.

 

***

Για τη συγγραφέα

Η Ελένη Παπανδρέου γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε Οικονομικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο του Πειραιά. Συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές στη Σκοτία και στην Ελλάδα. Το 2017 κυκλοφόρησε, από τις εκδόσεις Ιωλκός, η πρώτη της ποιητική συλλογή Μάταιος Αύγουστος κι ακολούθησαν οι Ώρες το 2019, οι οποίες μεταφράστηκαν στα γαλλικά. Φωτογραφίες και κείμενά της έχουν δημοσιευθεί σ’ εφημερίδες και ηλεκτρονικά περιοδικά.

 

*

ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΧΕΡΙ της νύχτας
δανείζει τη μελαγχολία της σ’ έναν άγνωστο.
Mια καληνύχτα γεννιέται από τη στάχτη.
Όμοια με ελπίδα
λάμπει δίπλα στην πιο πικρή απόγνωση.
Για ένα μόνο λεπτό η θύμηση γελά.
Εύφορο χώμα σκαλίζουν οι σκιές.

Ακίνητος μένει.
Η νύχτα ακόμα πιο ακίνητη.
Κάτω από την ησυχία
μένουν ένα παράπονο και μια ερημιά
όλα δικά του.

Ελένη Παπανδρέου, «Επτά και μισή λύπη», εκδόσεις Ιωλκός, 2022, σελ. 43.