Πεζογραφία | Βιβλιοπωλείο «Το Λογάρι»

Ο σεμνός και διεισδυτικός διηγηματογράφος με την ευαισθησία του αντιλαμβάνεται και καταγράφει τα πράγματα του κόσμου μας με σαφήνεια, προγραμματισμό, αλήθεια, στοχασμό. Είναι μια φωνή διαμαρτυρίας, μια κατάθεση ψυχής, μια ανάταση, γιατί μορφοποιεί τη σκέψη σε όραμα, το βίωμα σε μνήμη, την ανάμνηση σε έκφραση, την ύλη σε μορφή. Δουλεύει ασταμάτητα με πάθος και ειλικρίνεια πετυχαίνοντας όλους τους στόχους του με τον καλύτερο τρόπο. Το έργο του έχει αγνότητα, γλαφυρότητα και δικαίως αποσπά την προσοχή και τον έπαινο όλων.

Όλα αρχίζουν και τελειώνουν με μουσική. Ο νεαρός πιανίστας, Ορφέας, βλέπει ένα όνειρο∙ ότι κλέβει τις δημιουργίες των καλλιτεχνών κι όταν συλλαμβάνεται από τον αόρατο συνομιλητή του, εξηγεί ότι το κάνει για να αποδώσει στους ανθρώπους τα έργα τους, όπως έκανε ο Προμηθέας με τη φωτιά. Ο σπάνιος, όμως, ήχος ενός βιολιού τον ξυπνά απότομα. Πετάγεται από το κρεβάτι του και τρέχει στο δρόμο, αναζητώντας το «δράστη» του μαγικού ήχου. Φτάνει σ’ ένα αρχοντικό και προσπαθεί να δει το σολίστα, όταν, η πόρτα του αρχοντικού ανοίγει ξαφνικά κι εμφανίζεται στο μπαλκόνι ένα πανέμορφο κορίτσι, η Ιόλη, που συνεχίζει να παίζει με το μαγικό βιολί της κάτω από τον έναστρο ουρανό. Ο νέος κρύβεται και την παρακολουθεί έκθαμβος. Έκτοτε πηγαίνει κάθε βράδυ, την ακούει, κλέβει τους θεϊκούς της ήχους και τους μεταφέρει στο πιάνο του. Να, όμως, που, και το κορίτσι κλέβει τους δικούς του ήχους, για το μαγικό βιολί της, με το οποίο λάμπει στα Λυρικά Θέατρα του κόσμου.

Ποιο να είναι το περιβάλλον μες στο οποίο ζουν οι δυο χαρακτήρες; Ποιοι να είναι οι γονείς, οι δάσκαλοί τους, οι άνθρωποι που τους φροντίζουν και τους συμπαραστέκονται; Θα συναντηθούν, άραγε, οι δύο νέοι ή θα μείνει η προσέγγισή τους ένα άπιαστο όνειρο;

Η Έλση εργάζεται ως οικιακή βοηθός στο αρχοντικό του Ορφέα Κεχριμπάρη όταν η δίχρονη κι ασθματική κόρη του Νεφέλη πέφτει θύμα απαγωγής. Το δεκαπεντάχρονο κορίτσι δέχεται να πάρει τη θέση του παιδιού ως όμηρος από τους δύο αδελφούς–απαγωγείς, μέχρις ότου τους παραδοθούν τα λύτρα. Τα γεγονότα εξελίσσονται απρόσμενα και η Έλση βιάζεται από τον έναν απαγωγέα και μένει έγκυος. Όταν οι απαγωγείς συλλαμβάνονται, αποκαλύπτεται στη δίκη ότι ηθικός αυτουργός της απαγωγής της μικρής Νεφέλης ήταν η ίδια της η μητέρα και πως ο φυσικός της πατέρας είναι ο ένας εκ των απαγωγέων. Παρ’ όλα αυτά, ο Ορφέας αναγνωρίζει τη Νεφέλη σαν δικό του παιδί και υιοθετεί το παιδί της Έλσης, την Κατερίνα, αμέσως μετά το γάμο τους. Τα χρόνια περνούν και τα δύο κορίτσια, Νεφέλη και Κατερίνα, μοιάζουν καταπληκτικά, ενώ δεν έχουν καμία συγγένεια μεταξύ τους. Ή μήπως έχουν, χωρίς να το γνωρίζουν;

Δώδεκα ιστορίες για τον ανεκπλήρωτο έρωτα που σαν μυθικό τέρας απλώνει τα πλοκάμια του γύρω, αγνοώντας τους φυσικούς κανόνες που διέπουν το σύμπαν.

Η αναζήτηση του μάταιου έρωτα γίνεται εμμονή για τους ήρωες. Οι φαντασιώσεις τους καθημερινότητα. Η καθημερινότητά τους καλλιεργεί την αμφιβολία για το τι υπάρχει πραγματικά. Ακόμη και για το αν υπάρχουν αυτοί οι ίδιοι. Τα πάντα φωτίζονται κάτω από ένα στρεβλό φως σε μια αυταπάτη του χώρου, του χρόνου και της σάρκας.

Εντέλει δεν είναι ο θάνατος, αλλά ο έρωτας που παίρνει τις ψυχές στον άλλον κόσμο.

Ο Φρανκ Κάλερ χτυπάει τα πλήκτρα της γραφομηχανής του με κάθε ευκαιρία. Πίνει και καπνίζει μανιωδώς. Μπλέκει με γυναίκες τρελές, γυναίκες μπερδεμένες, γυναίκες στοργικές. Τρία αγόρια κάθε μεσημέρι παίζουν μπάσκετ έξω από το σπίτι του. Το ένα απ’ αυτά έχει αφήσει στο παράθυρο του Φρανκ ένα πλαστικό μπουκάλι με μια κάμπια μέσα. Ο Φρανκ συναντά εκδότες, ηθοποιούς και ποιητές στην προσπάθειά του να εκδώσει το πρώτο του βιβλίο.

Όλη αυτή την πολυφωνική φούγκα γεγονότων θα την ανατρέψει η συνάντησή του με το διαβολικό ξανθό άντρα. Ο Φρανκ πατάει το γκάζι, δυναμώνει τη μουσική, περνάει στο αντίθετο ρεύμα, μια νταλίκα έρχεται προς το μέρος του, η κάμπια νιώθει αφόρητους πόνους, το τηλέφωνο χτυπάει και…