Πεζογραφία | Βιβλιοπωλείο Επί λέξει

Τα βιβλία «Οι άλλες γλώσσες» (Ελισάβετ Χ. Γρηγοριάδου, εκδόσεις Ιωλκός, 2019), «Τοτέμ» (Λυδία Μαργαρώνη, εκδόσεις Ιωλκός, 2020) και «Η καρδιά του ελέφαντα» (Δημήτρης Τερζής, εκδόσεις Ιωλκός, 2019) προτεινόμενα στο βιβλιοπωλείο «Επί Λέξει».

 

Λίγα λόγια για τα βιβλία:

 

Οι άλλες γλώσσες

Διηγήματα που αφορούν τις ζωές των κατοίκων ενός μικρού ορεινού χωριού της Μακεδονίας. Μέσ’ από τις προσωπικές ιστορίες τους διαφαίνεται η επίδραση του Εμφυλίου σε τρεις διαφορετικές γενιές. Η γενιά που δεν είχε ζήσει τα γεγονότα, μεγαλώνει μέσα σε κλίμα μυστικοπάθειας και ανασφάλειας. Όταν πολλά πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται, οι άνθρωποι μαθαίνουν να μην εμπιστεύονται αυτά που βλέπουν. Πώς διαχειρίζονται τις μνήμες τους; Πώς βιώνουν την απώλεια και την απουσία αγαπημένων προσώπων; Ποιους τρόπους διαλέγουν για να παρηγορηθούν;

Μία νέα γυναίκα ανακαλύπτει ένα ανεξήγητα μεγάλο ποσό στο βιβλιάριο καταθέσεων της νεκρής μητέρας της. Μία μάνα περιμένει για χρόνια την επιστροφή της κόρης που χάθηκε στον Εμφύλιο. Ένας άντρας αναζητά το πρόσωπο της αγαπημένης του σ’ όσες γυναίκες της μοιάζουν. Μία γυναίκα δεν μπορεί να ξεχάσει τη μεγάλη αγάπη της για το σχολείο. Μία ηλικιωμένη περιμένει πως θα πεθάνει την ίδια μέρα με μία φίλη της. Τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται. «Ο εξωτερικός κόσμος υπάρχει όπως ο ηθοποιός στη σκηνή: βρίσκεται εκεί, αλλά είναι κάτι άλλο». Οι ζωντανοί, παρέα με τους νεκρούς, δεν παύουν να αναρωτιούνται: τι θα γινόταν αν… αν είχα φύγει μαζί του… αν δεν την άφηνα μόνη της… Η ζωή είναι τελικά αυτή που ζούμε και παράλληλα η άλλη που θα ζούσαμε, αν είχαμε διαφορετικά επιλέξει.

 

Τοτέμ

Οι φιγούρες των ανθρώπων, εκτός του ότι μοιράζονται τις σελίδες του παρόντος βιβλίου, διαπραγματεύονται τον έρωτα, κοιτάζουν στον «εαυτό» ή στιγματίζονται από συνήθειες, με τη μοναξιά να καιροφυλακτεί στις επιλογές τους, ερήμην. Ο χώρος που κινούνται συχνά είναι άτοπος και άχρονος.

Η Λουκία, η Πασιφάη, μια μουσικός, ένας φυλακισμένος διεκδικούν τη συμφιλίωση με τους δαίμονες που τους οργώνουν.

Ο Θεοδόσης βλέπει το θ και το δ του ονόματός του πάνω στη γλώσσα της που παίζει ανάμεσα στα δόντια και λιώνει από τον ανεκπλήρωτο έρωτά του για κείνη.

Ένα βίαιο γεγονός ξυπνάει παιδικές μνήμες σε μια δημοσιογράφο που σκαλίζει τα υπολείμματα του παρελθόντος για απαντήσεις.

Σ’ ένα πάρτι τα νιάτα σαρκάζουν το χρόνο, που χάνει το εύρος του ανάμεσα σε μια στοίβα ρολόγια.

 

Η καρδιά του ελέφαντα

Ένας αδέσποτος σκύλος στο κέντρο της αθηναϊκής μητρόπολης ζει την καθημερινότητά του ανάμεσα στους ανθρώπους που αναμένουν με αγωνία την έξοδο από την Κρίση. Μοναδικός του φίλος είναι ο Λάζαρος, ένας κλοσάρ της Αθήνας που περνάει τη μέρα του διαβάζοντας βιβλία και κρατώντας ημερολόγιο. Μέσ’ από τα μάτια του σκύλου καταγράφεται η εικόνα μιας πόλης, μιας χώρας, ενός λαού που παλεύει ξανά να σταθεί στα πόδια του. Μέσ’ από τις συναντήσεις του με ανθρώπους μα και με άλλα ζώα αυτής της πόλης, δημιουργείται ένα νέο αφήγημα που καλείται να καταγράψει ο συγγραφέας: Ένα αφήγημα για τη μητρόπολη και τους κατοίκους της, μια ιστορία για τις ιστορίες των ανθρώπων της, ένα μουσικό κομμάτι για το χτύπο της καρδιάς της. Λένε για τη μνήμη των ελεφάντων. Πως θάβουν ένα μέλος της αγέλης τους όταν εκείνο πεθάνει, με φύλλα και κλαδιά που μεταφέρουν με τις προβοσκίδες τους. Λένε ακόμα πως όταν μετά από καιρό η αγέλη περάσει ξανά από το σημείο ταφής, θα βρεθεί πάντα κάποιος ελέφαντας να θυμηθεί ότι σε κείνο το σημείο έχουν θάψει έναν δικό τους, θα βρει το μέρος και με την προβοσκίδα του πάλι θ’ αρχίσει να σκάβει και μόλις βρει τα απογυμνωμένα οστά θα βγάλει μια κραυγή –χαρμόσυνη ή λυπητερή κανείς δεν ξέρει– και στη συνέχεια, με την προβοσκίδα ξανά θα πάρει ένα από τα ελεφάντινα οστά και θα το ακουμπήσει στην καρδιά του.

Κλείσιμο
Κλείσιμο
Καλάθι (0)

Κανένα προϊόν στο καλάθι σας. Κανένα προϊόν στο καλάθι σας.