Πέρα από τους φράχτες | Μπρικένα Γκίστο

Η ποιητική συλλογή της Μπρικένας Γκίστο, «Πέρα από τους φράχτες» (εκδόσεις Ιωλκός, 2022), παρουσιάζεται στο Artinews.gr.

Μπρικένα Γκίστο: «Δεν υπάρχει / στόμα / σ’ ένα όνειρο / που θέλει / να ουρλιάξει»

Για την Μπρικένα Γκίστο μου μίλησε η αγαπημένη φίλη, ποιήτρια, Ειρήνη Παραδεισανού. Κείμενά της φιλοξενήσαμε στο artinews.gr. Και να τώρα, λαμβάνω με συγκίνηση την πρώτη ποιητική της συλλογή με τίτλο: «Πέρα από τους φράχτες» (εκδόσεις Ιωλκός).

Ακούστε την: «Κάποτε… / θα πετάξουμε αυτό το ξεραμένο δέρμα / και θα φορέσουμε μια άλλη ευγένεια. / … Κάποτε / τα πόδια μας δε θα καίγονται στην άσφαλτο. / Θα σταματήσουν οι θάλασσες να ξεβράζουν σώματα, / θα σωπάσουν οι φωνές που ουρλιάζουν στο σκοτάδι, / θα ελευθερωθούν οι φωνές από το κουτί της μνήμης. / Κάποτε / θα φορέσουμε τα ψάθινα καπέλα μας / και θα πετάξουμε πάνω από τα σώματά μας.»

«Δεν υπάρχει / στόμα / σ’ ένα όνειρο / που θέλει / να ουρλιάξει» (Όνειρο).

«Κατεβάστε τα χέρια σας, / κλείστε τα στόματά σας και θάψτε τις ιδέες σας. / Κρατήστε το λόγο σας για πάρτη σας, / εσείς, / που κλείσατε τ’ αυτιά σας στην πρώτη κραυγή, / που αίμα στάξαν οι ρώγες σας αντί για γάλα, /που στρώσατε το δρόμο με γυαλιά /και τους καλέσατε με γυμνά πόδια / να κάνουν το πρώτο βήμα…» (19.04.2017, Αθήνα).

Συνεχίζω να «ακούω» τη φωνή της: «Βασήλιε μου, / ήλιε μου, / θα κρατήσω για σένα στον ήλιο το κεφάλι μου στραμμένο. / Αυτό το φως θα ακολουθώ / και θα θυμάμαι / πως το βλέμμα σου χαμήλωνες…». (Βασίλειος Μάγγος, παρών).

*Η Μπρικένα Γκίστο γεννήθηκε το 1992 στην Αλβανία, μεγάλωσε στη Σκιάθο και ζει στην Αθήνα. Η ποιητική συλλογή «Πέρα από τους φράχτες» είναι το πρώτο της βιβλίο.

Πηγή: Artinews.gr

***

Για το βιβλίο

Η συλλογή αποτελείται από 36 ποιήματα. Αφορμή η κοινωνική ασφυξία, ο αποχωρισμός, ο έρωτας, η μνήμη, ο χρόνος, η πίστη στον άνθρωπο που επιμένει να παραμένει άνθρωπος.

[…] Πόσο φριχτό είναι που φεύγουμε.
Πόσο λυτρωτικό παράλληλα.
Πώς να αντέξουμε αυτήν την ιδέα;
Θα πάψουμε να υπάρχουμε.
Κι όσο θα περνάνε τα χρόνια,
τόσο θα μικραίνουμε στη μνήμη,
τόσο θα φεύγουμε και νεκροί διαρκώς.
Κι αυτή η αναζήτηση.
Η ανάγκη της αποτύπωσης της ζήσης.
Στο σώμα.
Στο συλλογικό σώμα.
Πώς να αποτυπώσεις, άραγε, τη ζωή;

Ίσως, μόνο ζώντας την.

Κλείσιμο
Κλείσιμο
Καλάθι (0)

Κανένα προϊόν στο καλάθι σας. Κανένα προϊόν στο καλάθι σας.