Ο Σ.-Α. Ν. Αγούρος στο «Εργαστήρι του συγγραφέα» | Fractal

O ποιητής Σ.-Α. Ν. Αγούρος για την ποιητική του συλλογή, «Τα πρώτα βήματα» (εκδόσεις Ιωλκός, 2023), στο «Εργαστήρι του συγγραφέα» του Fractal.

 

Ο Σ.-Α. Ν. Αγούρος στο εργαστήρι του συγγραφέα

 

«Τα πρώτα βήματα», εκδόσεις Ιωλκός, 2023

Η ποιητική συλλογή Τα πρώτα βήματα, αποτελεί μια δέσμευση προς τον νεαρό μου εαυτό. Ένα παιδί που ονειρεύτηκε να διαδράσει αλλά τις περισσότερες φορές κρύφτηκε σε στίχους, βιβλία και ατέλειωτες ώρες μοναξιάς. Αισθάνομαι ότι ήταν ένα χρέος που κουβαλούσα για χρόνια και πλέον έφτασε η στιγμή να το ξεχρεώσω.

Κατά το ήμισυ, η ποιητική αυτή συλλογή αποτελείται από ποιήματα που έγραφα ως παιδί, καθήμενος στα θρανία, ανάμεσα στα διαλείμματα ή τις ώρες που ταξίδευα με το τρένο, στην προσπάθεια να βάλω τις άτακτες σκέψεις μου σε σειρά και ακόμα, να επικοινωνήσω με τα ίδια μου τα συναισθήματα. Μοναδική παρέα μια διαδικτυακή φίλη, που με παρότρυνε να μη σταματήσω να γράφω. Και αυτό έκανα! Έγραφα ασταμάτητα, πολλές φορές χωρίς να σκέφτομαι τις λέξεις, το ρυθμό, την ομοιοκαταληξία. Έβρισκα λευκές σελίδες και απλά έγραφα.

Στην προσπάθεια μου να εκφράσω ανησυχίες, έντονες απογοητεύσεις, έρωτες, προβληματισμούς και πολλές ανεξήγητες καταστάσεις που βιώνει κάθε έφηβος, συνέλαβα αρκετές φορές τον εαυτό μου να μην απολαμβάνει ιδιαίτερα τον πραγματικό κόσμο. Έτσι, πολλές φορές επέλεγα να διαφοροποιηθώ ή ακόμα και να αποστασιοποιηθώ. Με συντρόφευε σχεδόν σε όλο μου το βίο αυτή η αίσθηση ότι δεν ανήκω, δεν ταιριάζω στο προφίλ της σύγχρονης κοινωνίας που έβλεπα να ανοίγεται μπροστά μου. Βλέπετε, ακόμα και στις μέρες μας οι μικρές κοινωνίες, σαν αυτή που έζησα και μεγάλωσα μέχρι τα πρώτα φοιτητικά χρόνια, δημιουργούν στεγανά στα οποία δεν ταίριαξα.

Στοιχεία έντονης υπαρξιακής αναζήτησης, όπως και αποδοχής των τραυμάτων που κουβαλάει κάθε άνθρωπος αρχίζουν να ξεδιπλώνονται σιγά σιγά και αποτυπώνονται είτε μέσω φανταστικών ηρώων που παλεύουν με δαίμονες και μυθολογικά πλάσματα, είτε σε συζητήσεις με τον ίδιο μου τον εαυτό. Στην πραγματικότητα στην πρώτη μου ποιητική συλλογή αποτυπώνεται αυτή η εσωτερική πάλη και η προσπάθεια συμφιλίωσης με τον εαυτό και τα τραύματα μου. Η αγάπη και ο έρωτας υπήρξαν φωτεινές εκλάμψεις στο πέρασμα αυτών των χρόνων. Παρόλα αυτά, ένιωθα μέσα μου ότι κάτι λείπει. Ακόμα και στα αισιόδοξα ποιήματα κρύβονται στοιχεία πόνου, πεσιμισμού, κάτι που πολλές φορές οι ήρωες δεν μπορούν να ελέγξουν και παραδέρνονται από τη σκοτεινή δίνη.

Όπως λέω, κάθε φορά που με ρωτούν «γιατί γράφω», Τα πρώτα βήματα ήταν για εμένα ένα σωσίβιο σωτηρίας, όπως όλη η ποίηση και κάθε μορφή τέχνης, ένα απάνεμο, ένα γλυκό καταφύγιο που μου επέτρεψε να ισορροπώ στους δύσκολους καιρούς και τις απώλειες αγαπημένων ανθρώπων, καρδιακών φίλων, που είχα μέσα στο πέρασμα των χρόνων. Το αντίβαρο σε αρκετές περιπτώσεις με οδηγούσε στον πάτο. Τότε ήταν που η ποίηση ξυπνούσε μέσα μου και με τραβούσε ξανά στην επιφάνεια.

 

Πηγή: Fractal