Η συλλογή διηγημάτων του Γ. Δ. Αναγνώστου, «Ο μονόλογος του Ελπήνορα και άλλοι μύθοι», (εκδόσεις Ιωλκός, 2024), προτεινόμενη στο βιβλιοπωλείο «Ιανός» (Σταδίου).
***
Είχε μετατρέψει το κάπνισμα σε ρολόι χειρός. Κάπνιζε, για να γεμίζει τα κενά του χρόνου, που φάνταζε ατελείωτος. Όπου και να βρισκόταν, κάπνιζε και έπινε ουίσκι με μέλι. Το δωμάτιό του ήταν γεμάτο βιβλία, σημειώσεις, άδεια μπουκάλια από ουίσκι και τασάκια με σβησμένα τσιγάρα από καιρό. Ήταν βραχύσωμος με λευκά μαλλιά και γένια. Πλησίαζε τα εξηκοστά πέμπτα γενέθλιά του. Το πρόσωπό του ακούραστο, δίχως ρυτίδες σχεδόν, με μια μύτη από εκείνες που κανείς δε θα ήθελε να έχει — πλακουτσωτή και μεγάλη που φαινόταν σπασμένη. Η δουλειά του ήταν να γράφει σενάρια για κόμικς και η δημιουργία των σεκάνς ήταν το δυνατό του σημείο. Λάτρευε τις ανατροπές στη ροή του σεναρίου, ενώ τα τελείωνε αναπάντεχα με τρόπο αινιγματικό. Όλη του τη ζωή την είχε ζήσει σε αυτό το δωμάτιο και εκεί δούλευε τις παραγγελίες που του έδιναν, αλλά σκάρωνε και σενάρια που τα πρότεινε εκείνος σε κομίστες. Ποτέ δεν υπέγραφε τα σενάριά του. Του αρκούσε η αμοιβή και όχι η φήμη. Όταν ήταν νέος, έξω από τα σενάριά του, του άρεσε να ταξιδεύει με το τρένο. Είχε μια ιδιαίτερη σχέση με τα τρένα. Ο παππούς του ήταν κλειδούχος και αυτό τον συγκινούσε πολύ. Δεν τον είχε γνωρίσει, γιατί πέθανε πολύ νέος. Κι εκείνος έπινε και κάπνιζε αρκετά. […]
«Ο μονόλογος του Ελπήνορα και άλλοι μύθοι», Γ. Δ. Αναγνώστου, εκδ. Ιωλκός, 2024, σελ. 25-26
***
Για το βιβλίο
Ο Γ. Δ. Αναγνώστου γεννήθηκε στην Τρίπολη το 1969. Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές: Τα λάματα της πρώτης νιότης (2017), Μέσα στα όμικρον του ονείρου (Γαβριηλίδης, 2018), Η πολυθρόνα της λύπης, (Ιωλκός, 2021), και συμμετείχε στο συλλογικό έργο Τα ποιήματα του 2018, (Κοινωνία των (δε)κάτων, 2019). Έχει δημοσιεύσει μικρο-διηγήματα στα έντυπα λογοτεχνικά περιοδικά: δε|κατα και ΑΠΙΚΟ, και δημοσιεύει γραπτά του στο arcadiaportal.gr.
Κανένα προϊόν στο καλάθι σας.