Έφυγε από τη ζωή ο Ιουλιανός

***

Ο Φλάβιος Κλαύδιος Ιουλιανός γεννήθηκε το 331 (ή 332) στην Κωνσταντινούπολη από τον Ιούλιο Κωνστάντιο (γιο του Κωνσταντίνου Χλωρού, που ήταν ετεροθαλής αδελφός του Μέγα Κωνσταντίνου) και την Βασιλίνα. Η μητέρα του καταγόταν από αριστοκρατική οικογένεια και ήταν χριστιανή, έχοντας ως θείο τον αρειανιστή επίσκοπο της Νικομήδειας, Ευσέβιο. Μετά την γέννα του Ιουλιανού έχασε σταδιακά τις δυνάμεις της και πέθανε μέσα σε λίγους μήνες. Όταν ο Ιουλιανός ήταν 7 ετών πέθανε κι ο θείος του, ο αυτοκράτορας Μέγας Κωνσταντίνος. Την εξουσία έλαβε ο γιος του Κωνστάνιος, ο οποίος επηρεαζόταν πλήρως από τους αρειανιστές χριστιανούς ευνούχους της αυλής. Πρώτη του έννοια ήταν να δολοφονήσει όλους όσους μπορούσαν να έχουν νομική αξίωση για τον θρόνο, μεταξύ των οποίων ήταν και ο πατέρας του Ιουλιανού. Έτσι από πολύ μικρή ηλικία υπήρξε ορφανός κι από τους 2 γονείς του, νιώθοντας συγχρόνως το τι πάει να πει καταδίωξη και συνεχής φόβος για την ζωή του.

Μεγαλώνοντας κατάφερε να αποσπάσει την προστασία και εύνοια της αυτοκράτειρας Ευσέβειας, η οποία τον θεώρησε ως έναν ακίνδυνο διανοούμενο. Έτσι, πλέον του επιτρέπεται να ταξιδέψει ,βέβαια κάτω από σταθερή επιτήρηση. Πήγε στο Ίλιο- Τρωάδα όπου προσκύνησε τον τάφο του Αχιλλέα και είδε το ηρώο του Έκτορα. Μία από τις πιο ευτυχισμένες στιγμές της ζωής του ήταν όταν του επέτρεψαν να πάει στην Αθήνα, η οποία εκείνη την εποχή ήταν μέγα φιλοσοφικό κέντρο. Στην Αθήνα ήρθε σε επαφή με διάφορες φιλοσοφικές σχολές, οι οποίες εξακολουθούσαν να ακμάζουν. Επίσης έσπευσε να μυηθεί στα ελευσίνια μυστήρια. Ήταν πολυμαθέστατος. Μία από τις σημαντικές πλευρές του Ιουλιανού, η οποία δεν είναι ευρέως γνωστή , είναι ότι υπήρξε σημαντικός συγγραφέας και μύστης.

Το πρώτο πράγμα που έκανε ως αυτοκράτορας ήταν να φωνάξει γύρω του φιλοσόφους και διανοούμενους ώστε να τον βοηθήσουν στην διοίκηση, λέγοντάς τους να του λένε πάντα την πραγματική τους γνώμη και να αποφεύγουν τις κολακείες. Γενικότερα έκανε μία πολύ καλή επιλογή σε συνεργάτες. Απομάκρυνε τους χριστιανούς από τις υψηλές πολιτικές και στρατιωτικές θέσεις και μείωσε το αναρίθμητο επιτελείο της αυλής, κρατώντας μόνο έναν μάγειρα και κουρέα, ελαχιστοποίησε τη διακόσμηση του παλατιού κι η ζωή της αυλής πλέον άρχισε να ομοιάζει στον δικό του αυστηρότατο τρόπο ζωής.

Ο Ιουλιανός μπορεί άνετα να χαρακτηριστεί ως φιλόσοφος βασιλέας σύμφωνα με τα πλατωνικά πρότυπα. Είχε σαν πρότυπό του στην διοίκηση τον στωικό αυτοκράτορα Μάρκο Αυρήλιο. Μία από τις πιο καθοριστικές αλλαγές του ήταν ότι εφάρμοσε θρησκευτική ανεξιθρησκία. Προσπάθησε κατά κάποιο τρόπο να φτιάξει μία θρησκεία η οποία να δέχεται όλους τους θεούς και να έχει ένα ιερατείο που αποτελείτο από τους ιερείς όλων των θρησκειών. Στην εκστρατεία του κατά των Περσών οι νίκες του διαδέχονται η μία την άλλην, έως ότου έφτασε στην Κτησιφώντα. Στις 26 Ιουνίου του 363, ο Ιουλιανός χτυπήθηκε από μία λόγχη «αγνώστου» στο κάτω μέρος του συκωτιού του.

Πηγή: Ευ πράττειν