Ο συγγραφέας Κωνσταντίνος Μανίκας [«Το τρίτο λάθος» (εκδ. Ιωλκός, 2021), Στην ψυχή του ηγεμόνα, (εκδ. Ιωλκός, 2016)] μιλά με τον Γιώργο Βιτωράτο στο maxmag.gr.
Ο Κωνσταντίνος Μανίκας γράφει παραμύθια από ένστικτο
Ο Κωνσταντίνος Μανίκας είναι ένας άνθρωπος καλλιεργημένος και δημιουργικός με εξαιρετικές σπουδές στο βιογραφικό του, ωστόσο, ξεχωρίζει γιατί είναι ένας αυθεντικός συγγραφέας. Έχοντας ήδη δύο επιτυχημένα βιβλία στη φαρέτρα του, «Στην ψυχή του ηγεμόνα» και «Το τρίτο λάθος» έρχεται να προστεθεί το τρίτο βιβλίο του με τίτλο «Παραμύθια από ένστικτο». Το βιβλίο αναμένεται να κυκλοφορήσει μέσα στο 2024 από τις εκδόσεις ΙΩΛΚΟΣ.
Επιμέλεια συνέντευξης: Γιώργος Βιτωράτος
Πώς γίνεται, τελικά, κανείς συγγραφέας; Μήπως γεννιέται;
Συχνά αναρωτιέμαι τι είναι αυτό που σε κάνει συγγραφέα, τι είναι αυτό που σε κάνει πραγματικά λογοτέχνη. Αν μιλάμε για το κίνητρο, θα με καλύπτει πάντα η φράση του Φρέντυ Γερμανού, ότι αν είναι θα έρθει να σε βρει από μόνο του. Θα σε βρει λοιπόν ως ανάγκη έκφρασης στην οποία δεν μπορείς να αντισταθείς. Αν πάλι ψάχνουμε το πώς αποκτούμε ουσιαστικά τον τίτλο, πέρα από τον αυτοπροσδιορισμό και την ψυχοθεραπευτική δράση της γραφής, θα έλεγα ότι μόνο ο χρόνος μπορεί να επιβεβαιώσει μια τέτοια ταυτότητα και η όποια αξία των έργων σου.
Ποια η διαδικασία συγγραφής του «Τρίτου Λάθους»; Πώς ένιωσες όταν ήξερες ότι ήταν τελειωμένο;
Συνήθως ξεκινώ έχοντας στο μυαλό μου ένα κεντρικό νόημα. Κάτι για το οποίο θέλω να μιλήσω κι αξίζει να στήσεις έναν μυθοπλαστικό σύμπαν γύρω του. Έτσι έγινε και με «Το Τρίτο Λάθος». Προέκυψε από την ανάγκη να αποτυπώσω τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης και την ανισορροπία προσδοκιών και ρεαλιστικών δεδομένων που ώθησε πολλούς προς τον αυτοκτονικό ιδεασμό, θέλοντας να δοθεί ένα αισιόδοξο μήνυμα για την δύναμη της θέλησης.
Με την ολοκλήρωση του ένιωσα την ικανοποίηση που φέρνει η πληρότητα της δημιουργίας, η αίσθηση ότι προσπάθησες να κάνεις ότι καλύτερο για να δώσεις λογοτεχνική σάρκα και οστά στο αρχικό όραμα, μέσα από ιστορίες καθημερινών ανθρώπων, κάθε ηλικίας, που θα μπορούσανε να είμαστε κι εμείς.
Ποια βιβλία διαβάζεις αυτή την εποχή και τι μας προτείνεις, εκτός φυσικά από το δικό σου;
Η αλήθεια είναι ότι αυτή την περίοδο ακούω και το δικό μου ως audiobook από το Bookvoice και η αίσθηση είναι πολύ ιδιαίτερη κι ενδιαφέρουσα. Διαβάζω όμως ασταμάτητα, τόσο για προσωπική ικανοποίηση όσο και για να γράφω τις βιβλιοκριτικές μου. Θα αναφέρω δύο βιβλία. Την Παρακαταθήκη, του Ερνάν Ντιάζ και το Stella Maris, του Κόρμακ ΜακΚάρθι, που εκτός όλων των άλλων με εντυπωσίασε γιατί στηρίζεται σε κεφάλαια που αποτελούν συνεδρίες ψυχοθεραπείας, κάτι που είχα κάνει στο πρώτο μου βιβλίο «Στην ψυχή του ηγεμόνα», με το δεύτερο μέρος του να αποτελείται από τους διαλόγους πέντε συνεδρίων, καθεμία από τις οποίες φέρνει το όνομα ενός από τα πέντε στάδια της απώλειας.
Ποιο είναι ένα βιβλίο που μπορείς να πεις ότι σε σημάδεψε;
Θα ακουστεί κοινότοπο αλλά με σημάδεψαν δύο βιβλία. Το Έγκλημα και τιμωρία, του Ντοστογιέφσκι και Το βιβλίο του γέλιου και της λήθης, του Κούντερα. Το καθένα για διαφορετικούς λόγους. Το πρώτο επειδή ως φοιτητή ψυχολογίας με συνεπήρε με τη βαθιά ανάλυση του ανθρώπινου ψυχισμού, και το δεύτερο γιατί διέθετε μια γραφή που συνδύαζε έξοχα δοκιμιακές αναφορές και υψηλές λογοτεχνικές τεχνικές, κάτι που επιχειρώ να κάνω και στα δικά μου βιβλία.
Τι σχέση διατηρείς με τους ήρωές σου και με τους ήρωες της λογοτεχνίας, γενικώς;
Νομίζω ότι οι ήρωες μας συνεχίζουν να ζουν μέσα μας, να εξελίσσονται, να μας κάνουν να αναρωτιόμαστε για το πώς θα αντιδρούσαν υπό άλλες συνθήκες ή νέα βιώματα μας. Όπως αντίστοιχα δεν τελειώνει ποτέ η συνομιλία με αγαπημένους ήρωες της λογοτεχνίας. Απορούμε μαζί τους, αλλάζουμε μαζί τους, βρίσκουμε νέες πλευρές τους κι αναγνώσεις των προσωπικοτήτων τους.
Η πολιτιστική δραστηριότητα που έχεις στο διαδίκτυο (μέσω του culturepoint.gr και όχι μόνο) πώς συνδέεται με την συγγραφή; Μήπως αποτελεί ένα είδος «ξαλαφρωτικού» αντίβαρου;
Θα ήταν απολύτως «ξαλαφρωτικό» αν δεν συνοδευόταν από το βάρος της διαχείρισης του και της χρονικής πίεσης που αυτή φέρνει. Από την άλλη βέβαια, είναι μεγάλη η χαρά να βλέπεις έναν χώρο προβολής του πολιτισμού και όσων των υπηρετούν, να επιτελεί το έργο του κι αυτό να αναγνωρίζεται.
Θα ήθελες να δεις κάποιο έργο σου να γίνεται θεατρική παράσταση, ταινία ή σήριαλ;
Ποιος δημιουργός δεν θα το ήθελε; Καμιά φορά μεταξύ, σοβαρού κι αστείου, καταλήγουμε σε συζητήσεις με φίλους ότι το πρώτο μου βιβλίο ταιριάζει περισσότερο σε κινηματογραφική πλοκή, το δεύτερο επειδή καλύπτει μεγαλύτερη χρονική περίοδο θα ταίριαζε στο φορμάτ ενός σήριαλ, και το τρίτο που έρχεται σύντομα είναι κοντά σε στοιχεία θεατρικού λόγου. Καλύψαμε τα πάντα!
Θα μπορούσες να γράψεις ποίηση; Μάλλον…γράφεις ποίηση ποτέ;
Την αγαπώ πολύ την ποίηση κι αυτό φαίνεται και στο ότι ο μυθιστορηματικός λόγος έχει στοιχεία λυρικότητας ή σουρεαλιστικής ποιητικής προσέγγισης. Παλιότερα επηρεασμένος από την αγάπη μου για τον Μποντλέρ, είχα γράψει κάποια ποιήματα, αλλά από τη στιγμή που καταπιάστηκα με τη συγγραφή μυθιστορημάτων δεν το επιχείρησα ξανά. Βέβαια, ποτέ δεν ξέρεις τι σου επιφυλάσσει το μέλλον!
Ποια γωνιά της Αθήνας σε εμπνέει περισσότερο;
Γέννημα θρέμμα Παγκρατιώτης δεν μπορώ να φανταστώ πιο ιδανική γωνιά για συγγραφική, κι όχι μόνο έμπνευση, από τη γειτονιά μου στο πίσω μέρος του Καλλιμάρμαρου και το Μετς. Μια διάχυτη καλλιτεχνική αισθητική με αέρα παλιάς Αθήνας να ενώνεται με τη σύγχρονη τουριστική Αθήνα. Γενικώς πάντως, κατά καιρούς έχω γυρίσει, έχω περπατήσει σχεδόν κάθε σπιθαμή αυτής της πόλης, πολλά σημεία της με εμπνέουν. Μην ξεχνάμε ότι και «Το Τρίτο Λάθος» διαδραματίζεται σε μια κάθετη στην Πατησίων οδό, σε μια πολυκατοικία που προέκυψε μεταπολεμικά με την αντιπαροχή και οι ήρωες μας περνούν ως ενοικιαστές από ένα τριάρι του 3ου ορόφου.
Τι ετοιμάζεις συγγραφικά αυτή την εποχή;
Μέχρι το Πάσχα του 2024, όπως το προγραμματίζουμε με τις εκδόσεις Ιωλκός με τις οποίες συνεχίζουμε την εξαιρετική συνεργασία, θα έχει κυκλοφορήσει το επόμενο βιβλίο μου με τίτλο «Παραμύθια από ένστικτο». Μιλάμε λοιπόν για τις αλήθειες και τα ψέματα, στην οικογένεια, στις σχέσεις στην πολιτική, σε κάθε έκφανση της ζωής μας και πόσο το έχουμε ανάγκη ή όχι. Ένα ιδιαίτερο μυθιστόρημα με εντελώς διαφορετική δομή αλλά πάντα με χαρακτήρες που μπορούμε να αναγνωρίσουμε δίπλα μας.
Πηγή: MaxMag.gr
Κανένα προϊόν στο καλάθι σας.