Ο συγγραφέας Κωνσταντίνος Μανίκας, στο «Α’ Πρόσωπο» του diastixo.gr, για το βιβλίο του, «Το τρίτο λάθος» (εκδ. Ιωλκός, 2021).
Κωνσταντίνος Μανίκας
Αρχές καλοκαιριού του 2016, μόλις είχα συμφωνήσει για την έκδοση του πρώτου μου βιβλίου, Στην ψυχή του ηγεμόνα, και πίνοντας καφέ με μια φίλη στην Πλάκα, πιάσαμε την κουβέντα για το αν δούλευα ήδη πάνω στο επόμενο. Της εξήγησα ότι μετά τη μυθιστορηματική προσέγγιση στην πολιτική διπολικότητα που πραγματευόταν ο «ηγεμόνας» μου, ήθελα να περάσω σε μια αποτύπωση των συνεπειών της κρίσης, στο πώς η κοινωνία βίωσε την απότομη ανατροπή της πραγματικότητας, τι έφερε πολλούς πιο κοντά στον αυτοκτονικό ιδεασμό και ποιες εσωτερικές δυνάμεις μπορούν να μας τραβήξουν έξω από τα σκοτάδια μας.
Στη διάρκεια της συζήτησης συνοφρυώθηκε και με ρώτησε αν θυμόμουν εκείνη την ηλικιωμένη κυρία που έμενε μόνη της στο ισόγειο της πολυκατοικίας της. Πριν προλάβω να της απαντήσω, μου είπε πως είχε πεθάνει εδώ και αρκετές μέρες και το πτώμα παρέμεινε μέσα στο διαμέρισμα, έως ότου κάποια στιγμή ο διαχειριστής πήγε να της χτυπήσει το κουδούνι για τα κοινόχρηστα και κάλεσε την αστυνομία να σπάσει την πόρτα, όταν υποψιάστηκε την κατάληξη.
Ένα ρεαλιστικό μήνυμα για τις ψεύτικες υψηλές προσδοκίες που μας καταδυναστεύουν, αλλά κι ένα αισιόδοξο μήνυμα για τη δύναμη της θέλησης.
Η αυτόματη θλίψη που σε γεμίζει στο άκουσμα του θανάτου, σε συνδυασμό με την τραγικότητα του μοναχικού τέλους, υπήρξε η κινητήρια δύναμη για να επεξεργαστώ καλύτερα την ιδέα για το νέο μου μυθιστόρημα. Κάπως έτσι άρχισε να ξετυλίγεται μέσα μου το νήμα προς Το τρίτο λάθος. Ένα διαμέρισμα στον 3ο όροφο μιας αθηναϊκής πολυκατοικίας, από αυτές που αναγέρθηκαν μαζικά στη μεταπολεμική περίοδο, ως μερίδιο της αντιπαροχής στον οικοπεδούχο. Έναν άνθρωπο που είχε δουλέψει σκληρά στη ζωή του για να αποκτήσει τη μονοκατοικία που θυσίασε στον βωμό του εκσυγχρονισμού. Μια μικροαστική οικογένεια στα μονοπάτια της συνειδησιακής αλλαγής και της αφ’ υψηλού νοοτροπίας, ταιριαστής με το ρετιρέ στο οποίο πλέον κατοικούν.
Το προς ενοικίαση διαμέρισμά τους στον 3ο όροφο θα φιλοξενήσει πολλές διαφορετικές προσωπικότητες. Οι τρεις πιο πρόσφατοι ένοικοι θα μας απασχολήσουν ιδιαίτερα. Η Ήβη, μια φοιτήτρια που έρχεται στην πρωτεύουσα για σπουδές, αλλά αναζητώντας τη φήμη και τα χρήματα καταλήγει μπλεγμένη στα δίχτυα ενός σκοτεινού τύπου της νύχτας. Ο Θοδωρής με την οικογένειά του, ένας επιτυχημένος ηλεκτρολόγος που στο απόγειο της οικοδομικής δραστηριότητας εκτοξεύεται οικονομικά, για να βρεθεί στα πρόθυρα της καταστροφής μόλις ξεσπάσει η κρίση και να περάσει στην αυτοκτονική πρόθεση. Η Θάλεια, μια γυναίκα που πριν από δεκαετίες εγκατέλειψε τη μεγαλοαστική οικογένειά της, μετά την ερωτική απογοήτευση από τον πρώτο και μοναδικό έρωτά της, για να καταλήξει ρακοσυλλέκτρια.
Από τους πιο αγαπημένους ήρωες είναι ο Κλεόβουλος, που παρακολουθεί τις ζωές όλων τους από την απέναντι πολυκατοικία, βιώνοντας τα γηρατειά με τον πόνο των αναμνήσεων, όχι όμως ως περίεργος περίοικος αλλά ως κάποιος που θέλει να τους βοηθήσει να αποφύγουν το «τρίτο λάθος». Μια φιγούρα της μεταπολεμικής Αθήνας με καλά κρυμμένα μυστικά, που όμως δεν τους επέτρεψε να τον οδηγήσουν στην αυτοαναίρεση.
Και ακριβώς αυτός είναι ο στόχος και το μήνυμα του Τρίτου λάθους. Μέσα από τον πολλαπλό συμβολισμό του «3», την έμμεση κι άμεση αναφορά στον Κίρκεγκορ και στα 3 στάδια της ύπαρξης, τον, συχνά, κρυπτογραφημένο λόγο και τους έντεχνους διαλόγους με μια σχεδόν ονειρική διάσταση, να ξετυλίξουμε το κουβάρι των βημάτων που μας οδηγούν στο τελικό τρίτο στάδιο της αυτοαναίρεσης της αξίας και της ύπαρξής μας, «Το τρίτο λάθος». Ένα ρεαλιστικό μήνυμα για τις ψεύτικες υψηλές προσδοκίες που μας καταδυναστεύουν, αλλά κι ένα αισιόδοξο μήνυμα για τη δύναμη της θέλησης.
Το τελευταίο κεφάλαιο ίσως σας εκπλήξει, σας πληγώσει, σας κάνει να αναρωτηθείτε για την αξία των τελεολογικών επεξηγήσεων και τα όρια δράσης της θέλησης και της βούλησης.
Πηγή: Κωνσταντίνος Μανίκας | Diastixo.gr
Κανένα προϊόν στο καλάθι σας.