Ο Άλκης Παπαντωνίου στο «Εργαστήρι του συγγραφέα» | Fractal

Ο Άλκης Παπαντωνίου, για την ποιητική του συλλογή «Σχεδόν τίποτα» (εκδόσεις Ιωλκός, 2022), στο «Εργαστήρι του συγγραφέα», του Fractal.

 

☆ Ο Άλκης Παπαντωνίου στο Εργαστήρι του Συγγραφέα

Σχεδόν τίποτα το γράμμα

Δημιουργούμε τις έννοιες, εμείς οι άνθρωποι, κατά βούληση και (κατά) συνάντηση. Τα ποιήματα της συλλογής Σχεδόν τίποτα, δημιουργούνταν, αυτοκαταστρέφονταν και αναδημιουργούνταν επί μία δεκαετία, να χωρέσουν οι έννοιες σε λίγες λέξεις, ή να μην. Ωδίνες και απελευθέρωση. Αυτά τα γαμημένα, τα εξωμήτρια ποιήματα.

Σχεδόν τίποτα η μνήμη

η χερσόνησος του σχεδόν

στη θάλασσα του τίποτα

Μνήμες παρά βούληση, τουλάχιστον συνειδητά, τουλάχιστον συνήθως, τουλάχιστον σχεδόν. Μ’ ένα σακίδιο λέξεις σε ένα νησί, το νυστέρι έπιασε δουλειά, τόνοι μνήμης σε λίγες σελίδες.

Σχεδόν τίποτα ο Άλβαρο ντε Κάμπος

[…] ετερώνυμοι μιας ύπαρξης

ενός ανώνυμου σύμπαντος.

Δεν είμαστε μόνο(ι) εμείς. Οπότε, δεν γράφουμε μόνο(ι) εμείς. Ξερνάμε το ρυθμό των άλλων και επιδιώκουμε το συντονισμό. Η Λιαντίνα γραφτήκε, στη σκιά του Ταϋγέτου. Το Les Pauvres Morts, μια συνομιλία του Ανεστόπουλου με τον Μποντλέρ, βλέποντας το σκοτεινό φως του Θάνου να απομακρύνεται, ενώ το Φωτογραφίες [Μαγιακόφσκι], κοιτάζοντας φωτογραφίες του Μαγιακόφσκι.

Σχεδόν τίποτα η αγάπη

[…] της χίμαιρας η ανάγκη.

Η αγάπη αντμέτωπη με τις στάσεις, τις παύσεις και τη φθορά. Η αγάπη σαν τη φθορά της, ο Μαζόχ παραφυλάει σε ένα στίχο.

Κι όλα τα παραπάνω σχεδόν, και άλλα τίποτα, μια συλλογή που δεν ήταν συλλογή, αποσπάσματα ενός ψηφιδωτού, κόκκοι άμμου σε μια απέραντη συγχορδία.

Αν-αλήθειες.

 

Πηγή: Fractal

 

***

Για το βιβλίο