Ποίημα από τη συλλογή «Μικρή μεθόριος» (εκδόσεις Ιωλκός, 2021), της Ελένης Αράπη, στο iTravelPoetry.
*
Ο ποιητής
Τη μουσική των αγρών
τον παρθενικό υμένα
των λέξεων
την αγριόγατα γυμνή
με τα λυμένα μαλλιά
το πέπλο
οργωμένο από δόντια
τη νυχιά που
στάζει ρετσίνι
υγραίνει το χώμα
τα ερωτικά κουφέτα που
καρφώνει η φύση
από στόμα σε στόμα
την ανατριχίλα
αναμένει.
«Μικρή μεθόριος», Ελένη Αράπη, εκδ. Ιωλκός, σελ. 15.
***
Μικρή μεθόριος
***
Για τη συγγραφέα
Η Ελένη Αράπη γεννήθηκε στον Πειραιά. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών και εργάζεται ως καθηγήτρια φιλόλογος. Κριτικά σημειώματα και ποιήματά της έχουν δημοσιευτεί σε έντυπα και ηλεκτρονικά περιοδικά. Το 2016 εξέδωσε την πρώτη της ποιητική συλλογή Με βράγχια ανασαίνω από τις εκδόσεις Γαβριηλίδης. Η Μικρή μεθόριος είναι η δεύτερη ποιητική της συλλογή.
***
Η Ελένη Αράπη δεν στιχουργεί. Τραγωδεί την πιο συγκλονιστική λειτουργία της ζωής, τον έρωτα και τον θάνατο με τη σκευή του μύθου. Έρωτας και θάνατος κονταροχτυπιούνται. Εικόνες, χείμαρροι υπαινιγμών, συναισθήματα στη διαπασών, ορμές του σώματος τονισμένες στης πιο ακραίας έκστασης την ένταση, ήχος, κίνηση, λαχάνιασμα, σώμα που μιλάει που κραυγάζει πλήρες και άδειο, η ψυχή που ανέβηκε στον ουρανό για να ρίξει από εκεί ψηλά τον κεραυνό του πόθου της.
Ο ήχος, ο ρυθμός, του στίχου ο χορός, της αναπνοής ο ανασασμός, το ανθρώπινο σώμα παιχνίδι στα χέρια της ποιήτριας, εύπλαστο μέσο για να ωθήσει την ψυχή να φωνάξει, να επαναστατήσει ο νους και όλα μαζί, τριάδα αδιαίρετη, να ουρλιάξουν το μεγάλο μήνυμα. Ένα υφαντό από δύσκολα υφάδια, λιβάδια ο λόγος, υπέρβαση του αναμενόμενου, έκπληξη του προσφερόμενου, «ανατριχίλα από στόμα σε στόμα», Βάκχος αόρατος και παρών.
Πηγή | Copyright: Fractal | Ανθούλα Δανιήλ
