Η συγγραφέας Μέλλω Αγορίτση-Καλομέρα, μιλά στην εφημερίδα «Ταχυδρόμος» για τα βιβλία της «Το άνοιγμα της μπουκαμβίλιας» (εκδόσεις Ιωλκός, 2022) & «Φτωχά τα λόγια» (εκδόσεις Ιωλκός, 2021).
Μέλλω Αγορίτση-Καλομέρα: Ποίηση και πεζογραφία συμπορεύονται στη ζωή μου
Η ποίηση υπήρχε στη σκέψη και μετέπειτα στη γραφή της ως προέκταση του νου και της καρδιάς της καθώς η Μέλλω Αγορίτση-Καλομέρα με δύναμη εκφράζει συναισθήματα και με συγκίνηση τα αποτυπώνει.
Το Σάββατο (01/04/2023) πραγματοποιήθηκε εκδήλωση παρουσίασης των έργων της —ποίησης και πεζού λόγου— από τις εκδόσεις «Ιωλκός» στο ξενοδοχείο «Ξενία». Πρόκειται για τη νουβέλα «Το άνοιγμα της μπουκαμβίλιας», την οποία παρουσίασε η φιλόλογος Ελευθερία Μπουλαμάτση-Παναγιωτακοπούλου και για την ποιητική συλλογή «Φτωχά τα λόγια», την οποία παρουσίασε ο ποιητής και εκδότης Κωνσταντίνος Ι. Κορίδης. Την εκδήλωση συντόνισε η δημοσιογράφος Ροσσάνα Πώποτα.
Σύντομο χαιρετισμό απεύθυνε ο βουλευτής Μαγνησίας Χρήστος Μπουκώρος ο οποίος συνεχάρη τη Μέλλω Αγορίτση- Καλομέρα για το έργο της, όπως επίσης και τους ομιλητές τη φιλόλογο Ελευθερία Μπουλαμάτση-Παναγιωτακοπούλου, τη δημοσιογράφο Ροσσάνα Πώποτα και τον ποιητή και εκδότη Κωνσταντίνο Κορίδη.
Η Μέλλω Αγορίτση-Καλομέρα γεννήθηκε στον Βόλο. Έζησε τα παιδικά της χρόνια στον Άγιο Λαυρέντιο Πηλίου, από όπου και κατάγεται. Φοίτησε στο τοπικό δημοτικό σχολείο και μετέπειτα στο Γυμνάσιο Θηλέων Βόλου. Είναι Οικονομολόγος πτυχιούχος της ΑΣΟΕΕ και εργάστηκε επί σειρά ετών στον ιδιωτικό τομέα στην Αθήνα προτού επιστρέψει στο Βόλο, όπου και κατοίκησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της, παντρεμένη με τον συμβολαιογράφο Βόλου Γεώργιο Καλομέρα.
Άνοιξε την καρδιά της στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ
Με αφορμή την παρουσίαση των βιβλίων της άνοιξε την καρδιά της στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ και μίλησε για το «πέρασμα» από την ποίηση στην πεζογραφία, σε μία εκ βαθέων συνέντευξη.
Μετά από την ποίηση ήρθε η πεζογραφία. Μετά από ποιητικές συλλογές έρχεται μια νουβέλα.Σηματοδοτεί άραγε αλλαγή πορείας;
Δε σηματοδοτεί η νουβέλα αλλαγή πορείας ως προς την γραφή. Η ποίηση και η πεζογραφία θα συμπορεύονται στη ζωή μου και ποτέ το ένα δεν θα αποκλείει το άλλο, αλλά θα συμβαίνει ετούτο, όπως προκύπτει.
Θεωρείτε ότι η γραφή είναι μια μορφή επικοινωνίας και συμπόρευσης ή είναι περίσσευμα ψυχής που αναζητά έξοδο;
Σίγουρα είναι μια μορφή επικοινωνίας και συμπόρευσης, το οποίο όμως συμβαίνει ως επακόλουθο της έκφρασης της ψυχής. Πιστεύω πως ο καθένας την ποίηση, όταν την ακουμπήσει, θα αντλήσει τα δικά του μηνύματα.
Τι σας οδήγησε εσάς της θετικής λεγόμενης κατεύθυνσης, απόφοιτος της ΑΣΟΕΕ, να ακουμπήσετε τη θεωρητική πλευρά, αυτή της έκφρασης και της αποτύπωσης αισθημάτων;
Από μικρή όλο κάτι έγραφα, που δεν κρατούσα όμως, μη θεωρώντας το ως κάτι σπουδαίο και σημαντικό. Από ένα σημείο και μετά όμως, μου ειπώθηκε ότι δεν πρέπει τα γραπτά μου να μένουν στο συρτάρι.
Με ρίζες από το Πήλιο και τόπο διαμονής και δράσης το Βόλο πόσο σας έχει επηρεάσει ο τόπος που ζείτε, το τοπίο που σας περιβάλλει και οι άνθρωποι του;
Έχω εγκλιματιστεί από νωρίς στις μετακινήσεις. Από 12 έως 18 χρονών έζησα στον Βόλο. Από 18 έως 34 ετών έζησα στην Αθήνα και έκτοτε, έως σήμερα, ζω στον Βόλο. Κρατώ ισχυρές τις ρίζες μου, αλλά προσεταιρίζομαι και τα καλά στοιχεία του κάθε νέου περιβάλλοντος. Ο Βόλος όμως έχει πάντα την ιδιαίτερη αξία του για μένα.
Η κοινοποίηση των όσων έχετε γράψει δεν εμπεριέχει και τον κίνδυνο της «απογύμνωσης» του δημιουργού κυρίως στην ποίηση;
Σίγουρα τον εμπεριέχει. Διαφορετικά, δε θα εμπεριείχε και η ποίηση την αλήθεια της. Ο κάθε ποιητής θεωρώ ότι μπορεί να έχει το ερέθισμα από τον εαυτό του, τον φίλο του, τον γείτονά του, να το βιώνει συναισθηματικά, λόγω της ενσυναίσθησής του και στη συνέχει να το αφομοιώνει εντελώς, ώσπου να το εκφράσει. Ο φόβος, επομένως, δεν θα πρέπει να προηγείται της αλήθειας, γιατί τότε και η ποίηση δε θα εμπεριέχει την αλήθεια της.
Μοιράζεστε την έμπνευση, συμβουλεύεστε κάποιον δικό σας άνθρωπο; Δέχεστε την κριτική και την γνώμη των άλλων;
Την έμπνευση δεν τη μοιράζομαι, διότι δεν προλαβαίνω. Όταν αυτή συμβαίνει, αποτυπώνεται κατευθείαν στο χαρτί. Την κριτική των άλλων τη θεωρώ πάντα καλοδεχούμενη, διότι είναι η των άλλων οπτική των πραγμάτων και πόσο μάλλον όταν εμπεριέχει την καλή προαίρεση, ανεξαρτήτως του αν είναι θετική ή αρνητική.
Έχετε δεχθεί επαίνους για την ποίησή σας, έχουν εκφραστεί δημόσια θετικά για τα πονήματά σας… Πως εισπράττετε την αντιμετώπισή αυτή και πόσο σας επηρεάζει;
Οπωσδήποτε μου δίνει μια ικανοποίηση και μια ενδυνάμωση ένας έπαινος για το έργο μου. Όμως αυτό δεν με επαναπαύει, αλλά με καθιστά περισσότερο υπεύθυνη για τον εαυτό μου, διότι δε θα ήθελα ποτέ να απογοητεύσω κανέναν στη συνέχεια και πρωτίστως να απογοητεύσω εμένα. Αν θα ήταν να παρεκκλίνω, προτιμώ να σταματήσω.
Είναι η ποίηση εκφραστικό μέσον χωρίς μεγάλο κοινό ή το κοινό της ποίησης είναι αυτό που διαμορφώνει ουσιαστικά τις τάσεις εποχής και ανθρώπων;
Η ποίηση δυστυχώς δεν έχει μεγάλο κοινό, επειδή πολλοί τη θεωρούν απρόσιτη, καθότι δε γίνεται πάντα εύκολα κατανοητή. Ωστόσο, σίγουρα διαμορφώνει τις τάσεις της εποχής και των ανθρώπων, όταν συμβαίνει να τη γευτούν και να την ακουμπήσουν. Για αυτό είθισται, όταν θέλουμε να γνωρίσουμε κάποιες παρελθούσες εποχές στενότερα, να ανατρέχουμε στην ποίηση της συγκεκριμένης εποχής.
Πηγή: Ταχυδρόμος
