Το ποίημα «Μαργαρίτα», της Αναστασίας Στέρπα από την ποιητική της συλλογή «Κομβίο αναμονής» (εκδόσεις Ιωλκός, 2021).
[Φωτογραφία άρθρου: @sterpaanastasia (Instagram)]
*
ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ
Σαν μαργαρίτα υπάρχω πλάι σου
μ’ αφημένα πάνω της όλα τα πέταλα
του Δε σ’ αγαπώ.
Τα άλλα, τα Σ’ αγαπώ, τα μάδησες
– μέσα σου πόσο καλά χωρέσανε!
Και έμειναν ερημωμένα τα Δε σ’ αγαπώ,
εκείνα που πάνω της αφήνεις
μέχρι ν’ αλλάξουν, να γίνουν κι αυτά όπως τα θες.
Και πάντα κρατάς μπροστά μου
αυτήν τη μαδημένη μαργαρίτα,
περίτεχνα πώς τη γυρνάς, χωρίς μιλιά
με παγωμένο αίμα
– χωρούν καλά όλα στο βλέμμα
και μου υποδεικνύουν συνεχώς τις προϋποθέσεις.
Τι γενναιόδωρος, που περιμένεις κιόλας,
μέχρι μέσα σου να χωρέσω!
Αλλά κι εγώ, πόσο πιστή και υπάκουη,
που, τελικά, και δεν αγαπήθηκα και έμεινα μαδημένη…
Πάντα, όμως, κοντά σου.
«Κομβίο αναμονής», Αναστασία Στέρπα, εκδ. Ιωλκός, σελ 27.
***
Για το βιβλίο
***
Για τη συγγραφέα
Η Αναστασία Στέρπα γεννήθηκε στην Αθήνα όπου ζει κι εργάζεται. Έχει σπουδάσει Coaching στο ΕΚΠΑ. Το Κομβίο αναμονής είναι η πρώτη της ποιητική συλλογή.
***
Αριστοτελική μεσότητα, εικονοποιεία και αμεσότητα είναι τα στοιχεία που διακρίνουν το ποίημα, το οποίο προβληματίζει και ταυτόχρονα λες και μόνο του θέτει τις λέξεις στη σωστή σειρά. Εξάλλου, όπως είπε και ο Προύστ :
«Αποκαλύπτοντας μόνο στο τέλος το χαρακτηριστικό γλωσσικό σημείο που θα την καρφώσει στην οριστική της συσχέτιση με τις προηγούμενες και επόμενες και θα τη χρωματίσει αναδρομικά, είναι αδύνατο να μην τηρηθεί η δομή της φράσης και η σειρά των λέξεων δίχως να χαθεί κάτι πολύ ουσιαστικό από το ύφος αλλά και την ουσία του λόγου.»
Πηγή: MaxMag | Χρύσα Νικολάκη
Κανένα προϊόν στο καλάθι σας.