«Λευκάμπελος» | @philologytips

Η ποιητική συλλογή «Λευκάμπελος» (εκδόσεις Ιωλκός, 2020), του Γεώργιου Σπηλιωτόπουλου, στο @philologytips (Instagram).

 

Λευκάμπελος

Ξεκίνησα να γράφω γιατί δεν υπάρχουν λόγια
να φωνάξεις τ’ όνομά σου,
μήπως πείσεις πως γεννήθηκες,
μ’ αρχίζω πάλι να μιλώ για σένα
που ποτέ δεν υπήρξες.

Το μυστικό της ευτυχίας είναι
να επιθυμήσουμε σφοδρά
εκείνο που δε μας λείπει.
«Να εξετάζεις τις τροχιές των άστρων
σαν να γυρίζεις κι εσύ μαζί τους»*
ή να σκαλίζεις στίχους προφητικούς
στην παλάμη της μοίρας.

Και κάπως έτσι
η μισή ζωή σου διπλασιάζεται
όπως τα άνθη της λευκαμπέλου,
τις χίλιες άγρυπνες βραδιές
που οι σιωπές εξαγιάζονται.

Άσε με πριν το τέλος να μιλώ
για όσα υφαίνουν την ανθρώπινη μοίρα
σαν χνάρια στον ιστό της αράχνης-
Εγώ ήμουν μονάχα ο ίσκιος
που λιθοβολεί τη θάλασσα
στην αλμυρή δίψα του καλοκαιριού.

* Περισκοπεῖν ἄστρων δρόμους ὥσπερ συμπεριθέοντα, Μάρκος
   Αυρήλιος, Τὰ εἰς ἑαυτόν 7. 47.

 

«Λευκάμπελος», Γεώργιος Σπηλιωτόπουλος, εκδ. Ιωλκός, σελ. 43.

 

***

Λευκάμπελος

Η συλλογή παρακολουθεί, με τη μορφή ενός ονειρικού ταξιδιού, την ανάβαση, την πτώση και την κάθαρση του ποιητικού υποκειμένου, μέσα από μία στοχαστική περιδιάβαση στις ευτυχείς κι επώδυνες εμπειρίες της ζωής κι εντέλει στην αναζήτηση του ίδιου του νοήματός της. Το έργο περιλαμβάνει έμμετρη πρόζα, ποίηση σε ελεύθερο στίχο, χαϊκού και καρκινική γραφή.

 

***

Για τον συγγραφέα

Ο Γεώργιος Σπηλιωτόπουλος γεννήθηκε το 1990 και μεγάλωσε στη Χαλκίδα Ευβοίας. Σπούδασε Κλασική Φιλολογία κι έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στην Αρχαία Ελληνική Φιλολογία, στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Από το 2016 είναι υποψήφιος διδάκτωρ Κλασικής Φιλολογίας στο City University of New York και ζει στη Νέα Υόρκη των ΗΠΑ. Το 2019 του απονεμήθηκε δεύτερος μεταπτυχιακός τίτλος από το ίδιο πανεπιστήμιο. Από το 2017 είναι λέκτορας Κλασικής Φιλολογίας στο City University of New York.

 

***

Τα τρία μέρη του έργου «Λευκάμπελος»:

Ξεκινώντας από την Ανάβαση, που αντιπροσωπεύει τη ζωή και τον έρωτα, το έργο συνεχίζεται με την Πτώση, η οποία αφορά την πάλη του ανθρώπου με το αίνιγμα του θανάτου και κατ’ επέκταση με την παρακμή. Το τρίτο και τελευταίο τμήμα του έργου μιλάει για την Κάθαρση, η οποία εκφράζει την επιθυμία για ανάσταση, πνευματική και ψυχική ανάταση και εν τέλει όσα κάνουν τον άνθρωπο νικητή στον αγώνα της ζωής και δικαιώνουν-επιβεβαιώνουν την ύπαρξή του. Στο τελευταίο υποκεφάλαιο του έργου, με τίτλο “Η πρώτη Κρήνη” περιλαμβάνονται στίχοι, ποιήματα και χαϊκού γραμμένα με Καρκινική γραφή. Κάθε στίχος αυτών διαβάζεται και ανάποδα, γράμμα-γράμμα, διατηρώντας ακριβώς το ίδιο νόημα, κατά την παράδοση της φράσης ΝΙΨΟΝ ΑΝΟΜΗΜΑΤΑ ΜΗ ΜΟΝΑΝ ΟΨΙΝ που ήταν χαραγμένη πάνω σε μία κρήνη στον περίβολο της Αγίας Σοφίας. Η καρκινική γραφή είναι ένα εξαιρετικά δύσκολο και σπάνιο ποιητικό εγχείρημα, καθώς ένας στίχος απαιτεί πολλές ώρες εργασίας για να επιτευχθεί.

Πηγή: ennepe-moussa.gr