«Καράβια με ξένη σημαία» | Βιβλιοπωλείο «Ιανός»

Η συλλογή διηγημάτων «Καράβια με ξένη σημαία» (εκδόσεις Ιωλκός, 2023), του Αλέκου Κατσιούρη, στο βιβλιοπωλείο «Ιανός» (Σταδίου).

 

***

Για το βιβλίο

Οι δρόμοι της Κυψέλης —οι περισσότεροι των οποίων φέρουν ονόματα νησιών— αποτελούν αγκυροβόλι για πολλά καράβια που φτάνουν από διάφορες χώρες. Είναι όλοι αυτοί που έρχονται στην Ελλάδα με σκοπό ένα νέο ξεκίνημα, μία καινούρια ζωή, καλύτερη απ’ αυτήν που άφησαν. Ο καθένας απ’ αυτούς έχει μία ιστορία να αφηγηθεί, αλλά δεν το κάνει παρά μόνο αν αναγκαστεί απ’ τις συνθήκες. Συνήθως την κρατά μέσα του, για τον εαυτό του. Σαν φυλαχτό ή σαν ξόρκι. Οι προτεραιότητές τους καθορίζονται από την ανάγκη. Πρέπει να ξεχάσουν πολλά απ’ την παλιά τους ζωή και να μάθουν περισσότερα για τη νέα που ξεκινούν να χτίζουν. Βιάζονται να αφομοιώσουν και να αφομοιωθούν, για να μπορούν μετά να ονειρεύονται. Με τον καιρό γνωρίζονται με άλλους ξενόφερτους, αλλά και με ντόπιους και δημιουργούν φιλίες. Σιγά σιγά ξανοίγονται, αστειεύονται μεταξύ τους, κλαίνε, γελούν κι ερωτεύονται, γιατί η καρδιά δε γνωρίζει από σύνορα, θρησκείες ή χρώμα επιδερμίδας. Σε κάθε ανθρώπινο σώμα πάλλεται με τον ίδιο ακριβώς ρυθμό.

 

***

Για τον συγγραφέα

O Αλέκος Κατσιούρης έχει γεννηθεί στην Τρίπολη και ζει στην Αθήνα. Από τις εκδόσεις Ιωλκός κυκλοφόρησε το 2014 η ποιητική συλλογή του Πρόναοι και μετόπες, το 2017 τα Ποιήματα τσέπης και το 2021 η συγκεντρωτική έκδοση Ποιήματα 1972-2012. Ποιήματά του έχουν συμπεριληφθεί σε ποιητικές ανθολογίες και έχουν δημοσιευθεί σε διάφορα λογοτεχνικά περιοδικά. Τα Καράβια με ξένη σημαία είναι το πρώτο του βιβλίο με διηγήματα.

 

 

***

ΤΑ ΜΙΚΡΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ
ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ
————

ΗΤΑΝ ΤΕΛΗ ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ κι είχε μια λιακάδα, χαρά Θεού. Αγόρασα την εφημερίδα μου απ’ το περίπτερο του Στέλιου και ανηφόρισα προς τη Φωκίωνος. Βάδιζα ανάμεσα σε ηλικιωμένες κυρίες, που έβγαζαν βόλτα τα σκυλάκια τους και σε νεαρές μανάδες, που είχαν πάρει τα παιδιά τους από το σχολείο και επέστρεφαν στα σπίτια τους. Κάποιοι νεαροί πακιστανοί πουλούσαν CD στους θαμώνες των καφέ και οι συνταξιούχοι σκότωναν την ώρα τους με τον ίδιο ρυθμό που έπιναν τον καφέ τους.

Αυτή είναι πάνω κάτω η καθημερινή κίνηση του ωραίου αυτού πεζόδρομου, ο οποίος στη δεκαετία του ’60 αποτελούσε το κέντρο της αστικής κοινωνίας της Αθήνας, με ακριβά καταστήματα και έντονη καλλιτεχνική κίνηση. Εδώ βρισκόταν η περίφημη κουίντα του Μουτσάτσου, από τα πρώτα νυχτερινά κέντρα της χώρας, το νεανικό κλαμπ Top Hat, που διοργάνωνε τους πρώτους διαγωνισμούς αντοχής στο ροκ εντ ρολ για την ανήσυχη νεολαία της εποχής, όπως και το εστιατόριο Θράκα, αγαπημένο στέκι των κατοίκων της περιοχής. Τίποτα απ’ αυτά δεν υπάρχει σήμερα.  Από την άλλοτε «Βία Βένετο» της Αθήνας μένει μόνο η παλιά Δημοτική Αγορά, χαρακτηριστικό κτίριο του μεσοπολέμου που κατασκευάστηκε επί δημαρχίας Κοτζιά και παραμένει ερείπιο, αφού καμιά απ’ τις προτάσεις που έχουν γίνει για την αξιοποίησή του δε συναντά την αποδοχή των κατοίκων της περιοχής.

«Καράβια με ξένη σημαία», Αλέκος Κατσιούρης, εκδ. Ιωλκός, σελ. 13-14.

Κλείσιμο
Κλείσιμο
Καλάθι (0)

Κανένα προϊόν στο καλάθι σας. Κανένα προϊόν στο καλάθι σας.