Ποίημα από τη συλλογή «Και του πουλιού ο εσπρέσος» (εκδόσεις Ιωλκός, 2023), του Δημήτρη Παπαδάκη, στο @dromospoihshs (Instagram).
Ο Καφές του απογεύματος
Τι κι αν έπεσες πολλές φορές,
τι κι αν ενδόξως απήλαυσες τιμές,
ανείπωτη χαρά κι αν σ’ έλουσε
ή στη δακρύβρεχτη λύπη κολυμπούσες.
Τα παρελθόντα τα φέραμ’ ώς εδώ
και στα μελλούμενα εμείς πηαίνουμε
με δισταγμό κι ελπίδα.
Στις χούφτες μας σφιχτοκρατούμε μοναχά
του χρόνου τους αμμό-
κοκκους.
Το χρέος μας;
Ο Ενεστώτας·
ο κάθε Ενεστώτας.
«Και του πουλιού ο εσπρέσος» (εκδόσεις Ιωλκός, 2023), Δημήτρης Παπαδάκης, εκδ. Ιωλκός, 2023, σελ. 34
Μια δόση από το “Και του πουλιού ο εσπρέσος” του Δημήτρη Παπαδάκη
Αντί Προλόγου
Πρόσφατα δοκιμάσαμε μια ιδιότυπη ποιητική συνταγή καφέ που βρίσκει κανείς κρυμμένη στη συλλογή του Δημήτρη Παπαδάκη “Και του πουλιού ο εσπρέσος” που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ιωλκός. Γευτήκαμε πολλές ποικιλίες καφέ, παρασκευασμένους με διάφορες τεχνικές. Με κάποιες πικραθήκαμε, με μερικές γελάσαμε, με ορισμένες γλυκαθήκαμε και με άλλες ταξιδέψαμε στο χαρμάνι καφέδων που είχαμε πιει στο παρελθόν με μια νοσταλγία και ένα παράπονο για όσα αφήσαμε στο κατακάθι.
Λίγα λόγια για το περιεχόμενο
Η συλλογή δομείται σε επιμέρους ενότητες. Ξεκινά από αυτή με τίτλο “Ενός λεπτού σιγή” εν είδει γενικού, αφαιρετικού προοιμίου για να περάσει στα επιμέρους ειδικότερα είδη καφέ. Στην πορεία έρχεται ο “Σκέτος” με ένα άρωμα παιδικότητας επιφορτισμένο με τραύματα, ενοχές, έρωτες και το πέρασμα προς την εφηβεία. Εκεί εμφανίζεται ο “Μέτριος” με μια ισχυρή δόση ενηλικίωσης. Το πέρασμα προς την ενήλικη ζωή σηματοδοτεί δυσάρεστες συνειδητοποιήσεις, την υποταγή στις επιβαλλόμενες έξωθεν κανονικότητες, στη γλωσσική, πολιτική, οικονομική, εργασιακή τυραννία. Ο “Γλυκός” συνοδεύει την ενήλικη ωριμότητα, εκείνη που έχει μάθει να εστιάζει στο παρόν, εκείνη που έχει διδαχθεί πως η χαρά συμπληρώνει τη λύπη όπως το γιν το γιαν,εκείνη που αποδίδει στο καθετί εκείνο που του αρμόζει. Τίποτα λιγότερο τίποτα περισσότερο. Όταν στον γλυκό προσθέτουμε γάλα, έχουμε τον “Γλυκό με εβαπορέ” που ειρωνεύεται τη νουθεσία και τη λογιότητα που ακατάσχετα επικρίνει και επιβάλλεται. “Με στέβια” αντιμετωπίζεται η πικρία του χωρισμού. Με “Φρέντο Εσπρέσο” μοιάζει ο έρωτας, η επαφή, η ποιητική παραγωγή ή απλώς η στιγμιαία υπέρβαση του θανάτου και με “Ελληνικό- Turk Kahvesi” οι ιδιόμορφες ρίζες. Το “Λουκουμάκι” που σερβίρεται στο πλάι για μια νότα ελπίδας, αέναου κύκλου σερβιρισμάτων και απολογισμού.
Λίγα λόγια για την ποιητική
Οι καφέδες σε μορφή ποιημάτων που μας σερβίρει ο Δημήτρης Παπαδάκης είναι κατά κόρον σύντομοι, κάποιες φορές με ομοιοκαταληξία, σε μεγάλο τους μέρος, βέβαια, χωρίς. Έχουν έναν τόνο προσωπικό που κάπου κάπου ξεπερνά το καθαρά ατομικό και περνά στο πανανθρώπινο και το οικουμενικό. Είναι ερωτικοί, σατιρικοί, διαφορετικοί μεταξύ τους. Πραγματεύονται το χρόνο, το τραύμα, το πάθος, την απογοήτευση, περιφέρονται γύρω από την κοινώς αποδεκτή πραγματικότητα και περιστρέφονται γύρω από καθαρά ατομικά σύμπαντα, από την ίδια την ποίηση την ίδια στιγμή. Είναι ποιήματα ποιητικής, εξομολογήσεις, μυστικά, κραυγές αγωνίας, ματαιότητας και ψίθυροι ελπίδας που ξεφουρνίζονται μαζί με το ρόφημα. Αυτό αλλάζει ανάλογα με τις φάσεις της ζωής, της συνείδησης, της εποχής, των προσώπων. Το ποίημα, όπως και ο καφές δεν είναι στατικά, αλλά μείγματα του χαρμανιού μιας εποχής και της μεθόδου παρασκευής του καφετζή. Το σκοτεινό χιούμορ, η υποχθόνια ειρωνεία, οι γλωσσικοί ακροβατισμοί, οι αναπάντεχοι συναισθηματισμοί είναι τα δεσπόζοντα υλικά.
Λίγα λόγια για τη συλλογή
Σε ένα σύνολο 20 ποιημάτων εισαγόμαστε στον ποιητικό κόσμο του Δημήτρη Παπαδάκη που μοσχομυρίζει καφέ και λουκούμι. Ο χωρισμός σε ενότητες της συλλογής ανάλογα με το θέμα, τη διάθεση και τον καφέ είναι ευφυής και πρωτότυπος. Πρόκειται για μια έκδοση προσεγμένη ως προς την επιμέλειά της, για μια συλλογή σύντομη και περιεκτική, χωρίς βερμπαλισμούς και υπερβολές πέραν της ευφάνταστης παρουσίασής της. Σημαντική αναφορά και στο εξαιρετικό εξώφυλλο που επιμελήθηκε ο Δημήτρης Κουρκούτης και συνδυάζει το πουλί και τον εσπρέσο με ένα σχέδιο σουρεαλιστικό.
Αντί Επιλόγου
Μια συλλογή που θαυμάσαμε για την εξυπνάδα στο στήσιμό της και τη χιουμοριστική προσέγγιση του κατά τα άλλα σοβαρού περιεχομένου της “Και του πουλιού ο εσπρέσος” συνιστά μια έντονη πρώτη βουτιά στον ποιητικό καφέ που ετοίμασε για εμάς ο Δημήτρης Παπαδάκης. Απολαύσαμε κάθε γουλιά του, τον ξεχωρίσαμε από άλλες δοκιμές και το χαρμάνι του απέκτησε μια ξεχωριστή θέση στον ποιητικό μας καφενέ. Προσμένουμε τις ερχόμενες ποιητικές του αλχημείες!
Πηγή: Στο δρόμο της ποίησης
Κανένα προϊόν στο καλάθι σας.