«Η νύχτα μύριζε ποίηση», από την ποιητική συλλογή της Ευδοκίας Ζορπίδου, «Ροές και θρομβώσεις», παρουσιάζεται στο @how_about_books (Instagram):
~Υπέροχη ολόκληρη η συλλογή-
[φωτογραφία: @how_about_books (Instagram)]
Η νύχτα μύριζε ποίηση
Ήταν όμορφα απόψε
Το παγκάκι στη θέση που έπρεπε
αντίκρυ στο φεγγάρι
η πόλη βουβή για να ακούγονται οι ψίθυροι
Έρημες ψυχές που ακροβατούν τα βράδια
παίρνουν τα παγκάκια τους δειλά
και ξανοίγονται στα ανοιχτά της λεωφόρου.
Ευτυχώς, οι τροχονόμοι κοιμούνται απόψε.
Ροές και θρομβώσεις
Καθαρή φωνή που ρέει με τους παλμούς της εποχής και τους μετουσιώνει σε ποίηση.
Με γλωσσική δύναμη και ικανότητα απόδοσης εικόνων, η δημιουργός αποδιώχνει τα περιττά, τα δήθεν χρειώδη για να μείνει η ουσία, απαλλαγμένη από φτιασίδια και στολίγματα.
Για να μη θρομβώνουμε τα όνειρά μας. Να μην αφυδατώνουμε τα θέλω μας. Να μην αποχαυνώνεται η δημιουργικότητά μας.
***
Η Ευδοκία Ζορπίδου γεννήθηκε το 1975 στη Λευκωσία της Κύπρου. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών κι έκανε μεταπτυχιακό στη Συστηματική Φιλοσοφία. Εργάζεται ως φιλόλογος σε λύκειο της Λευκωσίας. Ποιήματά της έχουν δημοσιευθεί στον Τύπο σε Κύπρο και Ελλάδα κι έχουν διακριθεί σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς. Οι Ροές και θρομβώσεις είναι η πρώτη της ποιητική συλλογή.
***
Η ποιήτρια μας θυμίζει πως ένα έργο δεν χρειάζεται να είναι πολύπλοκο για να φτάσει στον στόχο του. Ίσως η επιτυχία έγκειται εκεί, στο ότι προσπερνά την ανάγκη εξηγήσεων χωρίς αυτό να σημαίνει την έλλειψη πολυεπίπεδου νοήματος. Παράλληλα θίγει ζητήματα ηθικής ακεραιότητας και ανθρώπινων αξιών εκφράζοντας τις διατυπώσεις της σημερινής εποχής.
(…) Ο δικός μας Θεός, εξάλλου, πλήρωσε το τίμημα
για να κοιμόμαστε ήσυχοι.
Εμείς -ως γνωστόν- δε φταίξαμε σε τίποτα
Αυτοί
δεν έχουν τον Θεό τους!
Για μένα η συλλογή αυτή περιλαμβάνεται σε αυτό που αποκαλώ καλή ποίηση, η οποία εξημερεύοντας τα πάθη αποτελεί μια αυτόνομη εμπειρία. Ο αποδέκτης είναι σε θέση να βιώσει μία σειρά από εικόνες και στοχασμούς που τελικά θα αποτελέσουν την οδό προς λεπτότερες πραγματικότητες.
Μαζεύουμε σωρηδόν σουβενίρ
απ’ τον τόπο
της τελικής επίσκεψης.
Η Ευδοκία Ζορπίδου φέρει μια ανύποτακτη διάθεση έχοντας ήδη συλλάβει την ενιαία εικόνα. Το ύφος της έχει απαλλαχθεί από τα περιττά στολίδια και οι λέξεις εξυπηρετούν το τελικό νόημα. Ο αναγνώστης αντιλαμβάνεται τη φιλοσοφική διαλεκτικότητα του κειμένου της και βαδίζει μέσα στην εκφραστική της μεταβλητότητα.
Κριτική της Χριστίνας Χανιώτου (@dreama_project)
Κανένα προϊόν στο καλάθι σας.