«Η Μαρμαρωμένη» | Ποίημα

Ποίημα από τη συλλογή «Η Μαρμαρωμένη» (εκδόσεις Ιωλκός, 2024), της Δέσποινας Καραμέτου.

 

 

*

 

ΠΡΟΘΕΣΗ ΓΑΜΟΥ

Ξεχασμένη στάχτη
ανεμίζει στο σπίτι σήμερα,
όχι από το πούρο,
αλλά από το νυφικό.

Ορκίστηκες
πως θα μου το ’βγαζες.

Ορκίστηκα
πως θα το φόραγα.

Κράτησα λίγη δαντέλα
— πάρ’ την!
Είναι αρκετή
για να την κάνεις γκρι.

 

 

«Η Μαρμαρωμένη», Δέσποινα Καραμέτου, εκδ. Ιωλκός, 2024, σελ. 45

 

***

Για το βιβλίο

 

***

Για τη συγγραφέα

 

 

*

 

ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ

Αίσθηση λεπτεπίλεπτη
σε παντζουριού χαραμάδα,
μάτια σχιστά
όμοια με ψυχή.

Πες με άνθρωπο σε παγκάκι,
πες με σκυλί πεινασμένο,
πες με νύχτα αφώτιστη.

Ανάπηρο αστέρι στον ώμο, μη με πεις,
κρεμασμένη σε λεπτοδείκτη, μη με πεις.

Η νύχτα σιωπά στις μνήμες,
τρυπώνει από τις χαραμάδες
και χώνεται κάτω από το μαξιλάρι μας
μέχρι
το ξημέρωμα.

 

 

«Η Μαρμαρωμένη», Δέσποινα Καραμέτου, εκδ. Ιωλκός, 2024, σελ. 38