Ποίημα από τη συλλογή «Ευστοχία υλικού» (εκδόσεις Ιωλκός, 2018), του Αλέξανδρου Στεργιόπουλου, στο Popaganda.
Ρόγχος, του Αλέξανδρου Στεργιόπουλου
Από την ποιητική συλλογή «ευστοχία υλικού» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ιωλκός.
Είδα ένα κομμάτι φως
να τρέχει.
Άκουσα το σκοτάδι του.
Πηγή: Popaganda
***
Έχει μεγάλο ενδιαφέρον επομένως ότι μορφή και περιεχόμενο φαίνονται να ταυτίζονται και να βρίσκονται σε μια σχέση ατελείωτης αλληλεξάρτησης. Η αυστηρή δομή περικλείει κι ένα αυστηρό περιεχόμενο: ο ποιητής, άλλοτε ως παρατηρητής κι άλλοτε ως μέρος ενός συνόλου, ρίχνει ιδιαίτερα σκληρή τη ματιά του στον κόσμο που μας περιβάλλει.
Τι κόσμος είναι αυτός; Ένας κόσμος σε τέλμα ή ακόμα και σε πλήρη αποσύνθεση. Και στο κέντρο αυτού ο άνθρωπος -ο πραγματικός πρωταγωνιστής αυτής της ποιητικής συλλογής- με τις αδυναμίες του, τα πάθη του, την αναβλητικότητα του, την λιποψυχία του, κουρασμένος και σε απόλυτη παραίτηση, που δεν έχει ούτε τη δύναμη ούτε τη διάθεση να προχωρήσει σε κάποια αλλαγή. Γι’ αυτό και η ποίηση του Αλέξανδρου Στεργιόπουλου μπορεί να διαβαστεί και ως υπαρξιακή, αλλά και ως κοινωνική. Ή μάλλον, ακόμα καλύτερα, είναι κοινωνική μέσα από ένα υπαρξιακό πρίσμα.
«Ετερόφωτες υπάρξεις,
αδύναμες,
τρέμουν, αργοσβήνουν,
πασχίζουν να κρατήσουν το δανεικό φως.
Θάνατος και ξανά θάνατος».
Copyright | Πηγή: Χρυσάνθη Ιακώβου | http://www.periou.gr
***
Ευστοχία υλικού
Ο ανώνυμος ήρωας της καθημερινότητας και οι πληγές του πρωταγωνιστούν στη συλλογή. Τα σημάδια του σώματος συναντούν αυτά της ψυχής και μαζί την προσπάθεια για επιβίωση. Η αξιοπρέπεια και η προσδοκία δίνουν τον τόνο και η οργή θρέφει την ελπίδα. Ποιήματα πετράδια φωτός και σκότους. Λόγια λυρικά και αιχμηρά.
Δείγμα γραφής:
–ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΟΙ
Με το πουκάμισο
του φιδιού μάς έντυσαν.
Γι’ αυτό σερνόμαστε
σ’ ένα βουνό άπειρων εγώ.
***
Για τον συγγραφέα
Ο Αλέξανδρος Στεργιόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1980. Έχει εργαστεί σ’ εφημερίδες, περιοδικά, ραδιοφωνικούς σταθμούς. Δουλεύει στο χώρο του βιβλίου δημοσιεύοντας βιβλιοκρισίες.
Κανένα προϊόν στο καλάθι σας.